Mumbai is the city of dreams or a Mohmayi Nagari as Param Krupalu Dev always said. This city never sleeps. The population of this city runs in crores and is probably more than that of a small country in Eastern Europe. Each individual here harbours dreams and ambitions, and the quest to achieve them makes him toil day and night. Everyone wants to be an achiever, however, only a handful realise what true achievement is. We belong to that minuscule category that got blessed with the invaluable gift of knowing our goal due to the presence of our benefactor and enlightened saint Param Pujya Bhaishree.
Bhaishree believes that the youth contains a fountain of energy which, when channelised in the right direction can lead to miracles.
In order to enrich the lives of his young disciples with spirituality, Bhaishree conducts Yuva swadhyays that deal with a specific topic.
On Saturday the 10th of August 2019, a Yuva Swadhyay was held at Dr. Jitubhai Nagda and Dr. Suhaben Nagda’s residence at 8:30 PM. Luminescent Bhaishree chose 'Monghi Mahatvakansha' as the subject for swadhyay.
This topic elaborated on how every soul puts in tremendous effort to be happy. But Alas! his merriment is only limited to materialistic possessions like trying to acquire loads of wealth, striving to retain his youth and beauty, acquiring a beautiful and docile spouse and ensuring the best education and lifestyle for their children. Compassionate Bhaishree in his discourse not only warned his disciples against the dangers of getting caught in this rat race but also enabled them to perceive that the sole ambition of this human form should be to free the soul from the strappings of birth and death. Through a culmination of short stories with meaningful morals, empathetic Bhaishree showed the path to achieve this empyrean state.
In his discourse, thoughtful Bhaishree egged all those present to dig deeper and understand the truth or reality of their existence. He motivated them to analyse their dreams thoroughly and determine if they were a boon or a curse, after obtaining a clear picture of what needed to be pursued, he then asked them to chase it with all their might. He warned that the journey to attain a goal is never a bed of roses, hence one needs to be prepared to make sacrifices along the way. Effective utilisation of time, living a life free from deceit, harbouring compassion for all souls and complete surrender to the supreme were some of the paths highlighted by him.
As a token of their devotion and love Bramhnisht Minal ben and Dr. Suhaben tied a rakhi to Param Pujya Bhaishree and Bramhnisht Vikrambhai.
This year the 15th of August which is India’s Independence day coincided with Raksha Bandhan. In order to highlight the importance of both the days Bramhnisht Minalben penned a poem that emphasised on freeing our soul from this cycle of birth and death.
The discourse left all those present, feeling light and channelised. With hands folded in gratitude and devotion, they prayed for the light of this sermon to enlighten their life, and allow each moment of their existence to be filled with elation and euphoria.
Poem: RAKSHA BANDHAN and INDEPENDENCE DAY
(What an irony)
15 August, one single day with duality filled celebration
One asking for protection and one seeking liberation
Can we find a way to remove this duality?
Find bondage and freedom in one true reality?
Fortunate that we are, we have sealed our fate
With a Sadguru who can guide and also elevate
HE can be our brother for Raksha Bandhan and HE can be our liberator
HE can make our lives pious and HE can be our ultimate saviour
We tie the sacred thread (Rakhi) around HIS wrist
HE saves us from binding new karma at every little twist
From this cycle of birth and rebirth we wish salvation
HE leads the way with his actions, HE is our true motivation
HE says experience the soul and remove false identity
Look within, meditate and still your mind with sincerity
Eventually, life is only joyful awareness and that is self-realisation
Hang on only to HIS hand and you will surely reach your destination.
We bow at HIS pious feet and pray to keep us near HIM
HE is in our every breath, every prayer and every hymn.
- Brahmnisht Minal ben
યુવા મુમુક્ષુઓ પ્રેરિત અને પ્રોત્સાહિત થાય અને તેમનું વ્યાવહારિક જીવન સંપૂર્ણપણે આધ્યાત્મિક બને, એ હેતુથી દર યુવા સ્વાધ્યાયમાં, પરમ પૂજ્ય ભાઈશ્રી વિશેષ પ્રકારનો ઉત્તમ બોધ આપતા હોય છે.
શનિવાર તારીખ ૧૦મી ઓગસ્ટના રોજ, ડોક્ટર સુહાસિનીબેન તેમજ ડોક્ટર જીતુભાઈના ઘરે રાત્રે ૦૮.૩૦ થી ૧૦.૦૦ ના સ્વાધ્યાયમાં, પ્રજ્ઞાશીલ ભાઇશ્રીએ "મોંઘી મહત્વાકાંક્ષા" વિષય ઉપર બોધ આપ્યો હતો.
મહત્વાકાંક્ષા એટલે અસાધારણ ઈચ્છા, એવી ઈચ્છા, અભિલાષા કે મનોરથ, જેનું માહાત્મ્ય આપણા મનમાં ખૂબ વેદાતું હોય. તે પ્રાપ્ત કરવાની એવી અદમ્ય ઈચ્છા જાગે કે, એ આપણા જીવનનું મુખ્ય લક્ષ્ય બની જાય. એ લક્ષ્ય માટે સમગ્ર જીવન સમર્પિત કરી દઈયે.
સુખી થવું એ મનુષ્યની તમામ ઈચ્છાઓ પાછળનો હેતુ છે. મોટા ભાગના મનુષ્યો સંસારી સુખને જ ઇચ્છતા હોય છે, જેવા કે લૌકિક સમૃધ્ધિ, યુવાન અને દેખાવડા રહેવું, નિરોગી શરીર, સુંદર અને યોગ્ય જીવનસાથી, બાળકોનું ઉચ્ચતર શિક્ષણ અને ભૌતિક કમાણી. મુમુક્ષુઓના કલ્યાણમિત્ર છે એવા ભાઈશ્રીએ ગંભીરતા સાથે યુવાનોને ચેતવતા કહ્યું કે આ મનુષ્યભવમાં માત્ર મોક્ષની ઈચ્છા રાખી, કર્મોથી મુક્ત થવાની ભાવના ભાવી પવિત્ર જીવન જીવવાનું છે. સ્વાધ્યાય દરમ્યાન અનેક દાખલા અને પ્રસંગોની વાત કરતા, સ્વાધ્યાયનો સાર જેમાં સમાઈ જાય એવા મુખ્ય મુદ્દાઓ નીચે બતાવ્યા પ્રમાણે તેમણે જણાવ્યા:
૧) જીવ, જગત અને જીવનનો વિચાર કરી મુક્ત થવાની પ્રબળ ભાવના કરવી.
૨) યાદ રાખવું કે ઈચ્છા એ વરદાન અથવા તો અભિશાપ બંને બની શકે એમ છે માટે દરેક ઈચ્છા અને મહત્વકાંક્ષાને તપાસી જવી. મહત્વકાંક્ષા શુદ્ધ હોવી જોઈએ.
૩) આપણી શક્તિઓને માપીને સાહસ કરવું.
૪) મહત્વકાંક્ષા એ મોંઘી છે, સસ્તી નથી માટે અનેક બલિદાનો આપવા પડશે અને ખૂબ મહેનત કરવી પડશે.
૫) એક વાર લક્ષ્ય નક્કી કર્યા પછી આપણી તમામ શક્તિઓને તેમાં જોડી દેવી.
૬) સમયનો સદુપયોગ કરી જીવન નિયમિત બનાવવું, સમયને શ્રમથી ભરી દેવું.
૭) પરવસ્તુ મેળવવામાં જીવનનું સાફલ્ય નથી, પુદ્દગલનું, જડવસ્તુઓનું મમત્વ છોડી, આત્મકેંદ્રિત જીવન જીવવામાં સાચી સફળતા રહી છે.
૮) મનની તાલીમ એ ખુબ અગત્યનો મુદ્દો છે, કારણ કેળવાયેલું મન જ મહત્વાકાંક્ષાને આંબી શકે છે.
૯) મનુષ્ય ભવમાં પ્રાપ્ત થયેલી અમૂલ્ય તકોનો સદુપયોગ કરી લેવો.
૧૦) ઓછી રુચિ તેમજ આળસ અને પ્રમાદને કારણે આપણે યોગ્ય પુરુષાર્થ નથી કરી શકતા.
૧૧) ચાર કષાયોમાં, માયાએ આખા જગતને કેદ કરેલ છે. સારા દેખાવા માટે નહીં પણ અંતરથી સારા થવા પુરુષાર્થ કરવો અને યાદ રાખવું કે કીર્તિ અને કાર્યમાં ભેળસેળ ન થાય.
૧૨) સંસ્કાર વર્ધક અને લોકોના દુઃખ દૂર કરવાના ધ્યેયે જીવન જીવવું.
૧૩) જીવન સ્વયં તપશ્ચર્યા છે, સમર્પણ નિષ્ઠા અને સાધના દ્વારા આત્મસાક્ષાત્કાર સિદ્ધ થઇ શકે છે.
સ્વાધ્યાય પછી મીનળબહેન તેમજ સુહાસિનીબહેને પરમ પૂજ્ય ભાઈશ્રી તેમજ વિક્રમભાઈને, ભક્તિ અને પ્રેમના પ્રતીક સ્વરૂપે રાખડી બાંધી હતી.
જોગાનુજોગ, આવતી ૧૫ ઓગસ્ટ ૨૦૧૯ એ ભારતનો સ્વાતંત્ર્ય દિન તો છે પણ સાથોસાથ તે જ દિવસે નારીયેળી પૂર્ણિમા એટલેકે રક્ષા બંધનનો દિવસ પણ છે. તે દિવસને ધ્યાનમાં રાખી મીનળબહેને સ્વરચિત અંગ્રેજી કવિતા વાંચી હતી. જેનો સાર એ હતો કે એક બંધન એવું છે જે મુક્તિ અપાવે છે ― તે છે સદ્દગુરૂ સાથેનો શિષ્યનો સંબંધ.
મોંઘી મહત્વાકાંક્ષાનો અર્થપૂર્ણ બોધનો પ્રકાશ, આપણા જીવનમાં અજવાળા પાથરે એજ પ્રભુ પ્રાથના.
