Maitri Moves

Being an effective philanthropist

The news over the past month has been filled with devastation. Flooding in Mumbai and across India has washed away homes, spread disease, sparked landslides and damaged core infrastructure. Globally, thousands have experienced catastrophic flooding, cyclones, hurricanes and earthquakes.

When we see suffering like this, our hearts are touched and we naturally want to help somehow. We want to make a positive difference. The question that comes up is “How can I help?” With limited time and resources, it can be unclear what’s best.

Some of the questions we might puzzle over are:
- There are so many problems: Which causes should I support?
- Which charities are trustworthy, and will use my donation efficiently?
- How much should I give, and what can I afford to give?
- Is it better to send clothes, blankets and food, rather than money?
- I have useful skills, maybe I should volunteer my time instead?

If you’re thinking about this, it is wonderful because it shows you care. But don’t let the questions confuse you, or dampen your initial flame to act. In this month’s Maitri Moves we explore 10 ways to be effective in our charitable endeavours.

How much happiness can you spread?

Imagine it is a very hot day, and you come across a thirsty child on the street that is just about to die! You realise you have a water bottle in your bag, and you give it to child, saving his life. That day might be one of the most important moments of your entire life. You would feel so happy that you were able to make a difference!

UNI159592 (Tap Project Website Photo Gallery).jpg

Now imagine you start to give a regular donation to a children’s charity that is saving lives by providing clean water. This simple act of generosity is no less than the heroic one on the streets, and in fact you could be saving several children’s lives every year! This is such an astonishing fact. Even a small donation can have a big impact.

It is only when we make this positive mental and emotional connection to the impact our actions can have, that we can become motivated to do more. That’s why reading case-studies, talking to charity workers about their first-hand experiences, or even visiting projects ourselves, can inspire us immensely.

But once we are motivated, how do we decide what to do? There are so many problems, and so many charities - it can be confusing. This is why we are sharing 10 moves we can each make, to improve our effectiveness. Let’s jump right in.



10 Moves for Effective Philanthropy


Move 1: Pure intentions

In Jainism it is recognised that the intent, motivation or “bhav” is fundamental - even more important than the action itself. This short video shows a little boy, that will surely inspire everyone to give charity from the heart, with no expectation of any reward or recognition. When we are looking to be effective in philanthropy, egoistic desires can be a distraction, taking us away from our real goal of helping. It is only because we are blessed with gifts, that we can share these with others.

 

Move 2: How much can I afford to give? (Take this test!)

All of us reading this are probably quite wealthy in global terms (compared to others). Have a guess at how rich you are by global standards and then take this test to see how rich you really are. This insight might be a good starting point to consider how much you can afford to give. Once you have thought about it, you may wish to allocate a % of your income you are willing to give to charity every year.

“Never respect men merely for their riches, but rather for their philanthropy; we do not value the sun for its height, but for its use.”
— Gamaliel Bailey


Move 3: Be passionate enough to research what works

Many of us donate based on our charitable impulse when someone asks - perhaps someone we know that is involved in social causes, or at a fundraising event. We feel good that we took action. However this is a reactive way of giving, and often plays on our emotions. To be more effective we must be proactive, and find out more about the causes that we wish to support.

In the history of charitable initiatives, there are many examples of ideas that sound innovative, but have not been tested thoroughly so is not ready to be scaled. For example, a few years ago a lot of money was wasted in a highly popular initiative called Playpumps in which a lot of assumptions had not been tested out.

There is an initiative called Effective Altruism that is encouraging people to think more carefully using evidence and reasoning, about what to support. This kind of rational analysis doesn’t take away from the joy of giving, rather it enhances the joy!

“In most areas of life, we understand that it’s important to base our decisions on evidence and reason rather than guesswork or gut instinct. When we seek medical treatment, we want treatments that have been shown to work through scientific trials. When we invest money, we try to get as much information as we can about all our options to find out what will give us the greatest return. When we look to buy a product, we read customer reviews to find out if what we’re buying really works. Yet when it comes to doing good, too often we lose these standards.”

488734-on-flexmr-1-sue-bell-research.png

 

Move 4: Think from the point of view of the charity

Make it an annual commitment:
Once we find charities we wish to support, the ideal way of supporting them is to make a monthly or annual commitment. This is incredibly useful to the charity - so they can plan and know what is achievable each year.

For example, for our Raj Saubhag Ashram charity work, even though the donations are generous, they are also unpredictable, making it difficult for the management teams to plan ahead. Can we build that extra classroom? Can we hire that extra cleaner? These decisions are hard to make without accurate financial forecasting.

Fund core capacity and overheads:
Most donors want to know “How much of our money actually goes to the people in need (beneficiaries)?” But have you ever wondered, if all of our money went to the beneficiaries, then how do we expect the charity to function? Who would pay for the research, evaluation, computers and staff to write reports for the donors?

When we look at the charity's effectiveness through the narrow lens of how much money goes to beneficiaries, then - ironically - it weakens the capacity to be effective.

Seeding.jpg

 

Move 5: Donating even when there is no “emergency”

When there is a headline grabbing emergency, like a major flooding or earthquake, people are much more generous with their donations. The charities that work on these issues usually find that they are “overfunded” in times of big crises, and underfunded for the rest of the time when they are working on the everyday challenges to alleviate suffering.

Some of the important work that it is done throughout the year by charities, also helps to support communities to be more prepared and resilient to handle any potential future crisis. Investing in areas like education, women’s empowerment, poverty alleviation, can all make communities stronger.

parikrama_pupils.jpg

 

Move 6: Don’t just follow trends - support the neglected areas

Menstrual Hygiene.jpg

Like in every sphere of life, charity donations go through trends. Causes rise and fall in their popularity. Some important issues are taboos - such as menstrual hygiene - so it is particularly difficult to get funding for these. Other causes make us feel bad - such as reducing slave labour in manufacturing the electronics and clothes that we love - so the charities that talk about these sensitive issues are unpopular. Celebrities also influence which causes and charities are in the limelight.

Given that there are so many worthwhile causes, let us look for areas that lack funding, and actively go and support those. For example, in our own Raj Saubhag Ashram’s charitable projects, some initiatives receive far more funding than others - so why not find out where the unmet needs are and actively try to fill these gaps?


Move 7: Let’s solve the problems, not just treat the symptoms

With any problem, there is always an underlying issue that needs to be solved. We all know that “prevention is better than cure”, so let us look for opportunities to solve the root of problems, rather than just treating the symptoms of those suffering today. With the right planning, both can be done together.

“Effective philanthropy requires a lot of time and creativity - the same kind of focus and skills that building a business requires.”
— Bill Gates

For example at the Raj Saubhag Ashram managed community hospital in Sayla, there are a high number of women that have health complications during pregnancy and during the delivery of their babies. In addition to providing mothers with the medicines they need, the Ashram has also run community projects (Jyot) to educate young women about what they need to do to remain healthy during a pregnancy.

The trouble is most donors are far more willing to fund treatment, than prevention. This is because the results of treatments are tangible - we can count the number of lives improved or saved. The impact of longer-term programmes that focus on behavioural change are more difficult to measure. This is when we need to think like farmers that plant seeds and patiently nurture the fields.

planting seeds.jpg

 

Move 8: Every small donation counts

When the problems are large and complex, it can feel meaningless to give a small amount. But that is not true - small donations can go a long way. For example, malaria kills millions of people every year - a child dies of malaria every 30 seconds! Yet a bed net that prevents children being infected while they sleep costs less than $10. That small donation can change the lives of an entire family.

Modest donations can also help charities to overcome hurdles. Often a charity gets stuck because it is unable to finance a specific need, which is needed to move onto the next stage of their growth and impact. It could be as simple as buying a printer, or a scooter. For example, at Raj Saubhag Ashram’s Ashirvad, the donation of funds just to buy a small van has enabled the centre to pick up and drop disabled children from villages much further away. As a result of reaching out to these new communities, there are now many other related projects happening there.

Mosquito net.jpg


Move 9: Giving your time and talent (not just money)

Giving is not about money, it is about compassion. And we don’t always need money in order to express our compassion, and make a difference. Read these inspiring everyday examples, and think about what you could do.

  • “Do Something For Nothing” is an initiative set up by a hairdresser in London who gives free haircuts to the homeless. This simple act transforms the self-esteem of those living on the streets, as well as helping them to apply for jobs. Their motto is “We’re not raising awareness, we’re raising compassion”
  • Flute teacher, Himanshu Nanda, is giving free lessons to children with Autism Spectrum Disorder for therapeutic purposes. He says “When I interact with these children, I feel amazed. The purity of their heart, inexplicable love for music has inspired me to work for them.”
  • In London there is a group that run “Listening Cafes” monthly, in which they invite people from the streets to come and talk for 4min, and the volunteers simply listen with kindness. It is said that attention is the rarest and purest form of generosity. You too could give a few minutes of your attention to help someone lonely feel cared for.


Move 10: The power of prayers

May we never underestimate the power of sending loving wishes to all. Take out time to sit in silence and pray for the happiness of all souls. Perhaps you can do this for a few moments everyday after reading about all the suffering in the news. It is far more useful than getting angry, or feeling depressed. Not only do intense compassionate thoughts support us in our own inner awakening, but they also enhance the level of peaceful vibrations in the universe.

maxresdefault.jpg

Photo credit

http://www.girlsnotbrides.org/themes/poverty/

Giving What We Can https://www.givingwhatwecan.org/

Water Aid https://www.wateraid.org.uk


વિચારપૂર્વકની સેવા

India floods.jpg

છેલ્લા થોડા મહિનાઓથી આપણે બરબાદીના સમાચારો સાંભળી રહ્યા છીએ. મુંબઈ અને ભારતભરમાં આવેલા પૂરને કારણે હજારો ઘરો તણાઈ ગયા છે, રોગચાળાનો ફેલાવો થયો છે, ભૂસ્ખલન અને માળખાભૂત સગવડો જેમ કે, રસ્તાઓ, વીજળી પૂરવઠો વગેરેને ખૂબ જ નુકશાન થયેલ છે. વિશ્વભરમાં હજારો લોકોને ભયંકર વાવાઝોડા, ચક્રવાત, પૂર અને ધરતીકંપ જેવી અનેક કુદરતી આપત્તિઓ સહન કરવી પડી છે.

જ્યારે આપણે લોકોને આ તકલીફો સહન કરતાં જોઈએ છીએ, ત્યારે આપણું હૃદય દ્રવી ઉઠે છે અને કુદરતી જ આપણે કોઈને કોઈ રીતે સહાયરૂપ થવા માટે તત્પર બનીએ છીએ. ત્યારે પ્રશ્ન એ ઊઠે છે કે ‘હું કઈ રીતે મદદરૂપ થઈ શકું?’ મર્યાદિત સમય અને સ્ત્રોતોને કારણે શું થઈ શકે તે સમજાતું નથી.

અમુક પ્રશ્નો આપણા માટે કોયડારૂપ હોય છે જેમકે,

૧) ઘણા પ્રકારની સમસ્યા છે તો કોના માટે સહાયરૂપ થવું?

૨) કઈ સખાવતી સંસ્થાનો ભરોસો કરી શકાય કે જ્યાં મારા આપેલ દાનનો બરાબર સદ્ઉપયોગ થશે? (જરુરિયાતમંદ લોકો સુધી પહોંચાડશે?)

૩) મારે કેટલું આપવું જોઈએ, જે મને પોસાય?

૪) રોકડાં આપવા કરતાં કપડાં, ધાબળા અને ખાધાખોરાકીની વસ્તુ આપવી સારી રહેશે?

૫) મારી પાસે આવી આવડત છે તો શું હું સ્વયંસેવક બનીને મારો સમય આપું?

જો તમે આ બધું વિચારતા હોય તો તે ઘણી જ સારી બાબત છે. તે દર્શાવે છે કે તમે બીજા લોકોને માટે સહાયરૂપ થવા તત્પર છો. પણ આ પ્રશ્નોથી મૂંઝાતા નહીં કે શરૂઆતમાં સહાયરૂપ થવા માટેની આગને બૂઝવા દેતા નહીં. આ મહિનાનાં Maitri Movesમાં આપણે દસ પ્રકારે આપણા સખાવતી પ્રયાસોને વધું અસરકારક બનાવવાનો પ્રયત્ન કરીશું.

તમે કેટલી ખુશીઓ ફેલાવી શકો છો?

વિચારો, કે ગરમીનો દિવસ છે અને ગલીમાં તમે કોઈ ગરીબ બાળક જે તરસને કારણે તરફડી રહ્યું છે, તમને ધ્યાનમાં આવે છે કે તમારી પાસે પાણીની બોટલ છે અને તે બોટલ તમે તે બાળકને આપો છો. જેથી તેની જીંદગી બચી જાય છે. તે દિવસ કદાચ તમારી જીંદગીમાં ખૂબ જ મહત્વની પળ લાવે છે, તમે બેશૂમાર ખુશી અનુભવો છો કારણ કે કોઈની જીંદગીમાં એક નાનો બદલાવ લાવી શકવાનું તમે કારણ બન્યાં છો.

UNI159592 (Tap Project Website Photo Gallery).jpg

હવે વિચારો કે તમે નિયમિત રીતે બાળકોને માટે જે સંસ્થાને દાન આપો છો તેઓ બાળકોને સ્વચ્છ પાણી આપીને ઘણી જીંદગીઓ બચાવે છે ભલે આ એક સામાન્ય ઉદારતા બતાવતું કાર્ય હોય પણ તે કોઈ રસ્તા પર બતાવાતા પરાક્રમથી ઓછું નથી. કદાચ આ રીતે તમે દર વર્ષે ઘણાં બાળકોની જીંદગી બચાવી શકો છો. આ ઘણી આશ્ચર્યકારક હકીકત છે એક નાના દાનની પણ બહુ જ મોટી અસર હોય છે.

આવી સકારાત્મક માનસિકતા તથા લાગણીશીલતા જો આપણા દાનનાં કાર્ય સાથે જોડવામાં આવે તો જ આપણે હજુ વધારે કરવા માટે પ્રેરિત થઈએ છીએ. તેનાં માટે જો બનેલા પ્રસંગોનો અભ્યાસ કરીએ, સખાવતી સંસ્થાઓના કાર્યકરો સાથે વાત કરીએ કે પછી તેઓની ચાલી રહેલ યોજનાના સ્થળે મુલાકાત લઈએ તો આપણને ખૂબ જ પ્રેરણા મળે છે. પણ એક વખત પ્રેરણા મળે તો પછી શું કરવાનું તેનો નિર્ણય કેવી રીતે લેવો? આપણી આજુબાજુ અનેક પ્રકારની મુસીબતો અને તેની સામે લડવા માટે સખાવતી સંસ્થાઓના અનેક પ્રયાસો ચાલી રહ્યા હોય છે જે કદાચ થોડું મૂંઝવણભર્યું હોય, તેથી જ અમે ૧૦ પ્રકારના પ્રયત્નો આપને દર્શાવીએ છીએ જે આપણને વધારે અસરકારક રીતે આવા કાર્યો કરવા માટે મદદ કરશે.


અસરકારક દાનવૃતિ માટે ૧૦ પગલાં :


(૧) શુધ્ધ ભાવ (દાનત)

જૈન ધર્મમાં કોઈ પણ કાર્ય કરતા પણ કાર્ય પાછળ રહેલ ઉદ્દેશ અથવા ભાવને ખૂબ જ પ્રાધાન્ય આપવામાં આવ્યું છે. આ ટૂંકા વિડિયોમાં નાના છોકરાને દર્શાવાયો છે તે જરૂરથી દરેક જોનારને હૃદયથી દાન આપવા માટે પ્રેરણા આપે છે. તે બાળક કોઈ પણ પ્રકારની માન્યતા કે પુરસ્કારની અપેક્ષા વગર દાન આપે છે. જો આપણે સમાજ માટે અસરકારક રીતે દાન આપવું હોય તો તેમાં આડે આવતી અહંકારની ભાવનાને અવરોધવી જોઈએ જે આપણને મદદ કરવાનાં મુખ્ય ઉદ્દેશ તરફથી દૂર લઈ જાય છે. આ ફક્ત અને ફક્ત ભેટ રૂપી આર્શીવાદ છે જેને આપણે બીજાઓ સાથે વહેંચીએ છીએ.

(૨) હું કેટલું આપી શકું?

જે કોઈ આ વાંચી રહ્યાં છે તેઓ વૈશ્વિક સ્તરે બીજાની સરખામણીમાં કદાચ ખૂબ જ શ્રીમંત લોકો છે. તમે જ અનુમાન કરો કે વૈશ્વિક સ્તરે તમે કેટલા શ્રીમંત છો અને પછી આ એક પરીક્ષાથી તે અનુમાનની ચકાસણી કરો. તે તમને સુઝાડશે કે તમે કેટલું આપી શકો છો? એક વખત તેના પર વિચાર કર્યા પછી તમે તમારી આવકનાં અમુક ટકા વર્ષે દાનમાં આવવાનું નક્કી કરી શકો.

(૩) જાણો, દાન ક્યાં અને કેવી રીતે વપરાય છે ?

જયારે આપણને કોઈ દાન માટે પૂછે ત્યારે આપણામાં રહેલ દાનવૃતિનો આવેગ સહજ રીતે ઉછળીને બહાર આવે છે. તેમાં પણ જયારે આપણને પૂછવાવાળી વ્યક્તિ કોઈ આવા સામાજીક કાર્ય સાથે જોડાયેલ હોય તો તેમાં જોડાવાથી આપણને પણ સારું લાગે છે. આ આપવાની વૃત્તિ તો પ્રતિક્રિયા રૂપ હોય છે અને મોટાભાગે તો તે આપણી લાગણી સાથે જોડાયેલ છે વધારે અસરકારક બનવા માટે આપણે સક્રિય રીતે ભાગ લેવો જરૂરી છે અને બીજા અનેક કર્યો જાણવા જરૂરી છે જેમાં આપણને મદદરૂપ થવાની ભાવના હોય છે.

આવી સખાવતી પહેલના ઇતિહાસમાં બીજા પણ ઘણા દાખલા છે જે એકદમ નવીન લાગે પણ તે ઘણી વાર નુકશાન સર્જે છે જેના વિષે પૂરતી જાણકારી નથી હોતી. દા.ત. થોડા વર્ષો પૂર્વે, ખૂબ જ જાણીતી પહેલ જે `પ્લેપમ્પસ’ તરીકે ઓળખાઇ હતી તેમાં અપૂરતી ધારણાઓને કારણે ઘણું જ ધન બરબાદ થયું હતું.

‘ઇફેકટીવ ઑલતૃઇઝમ’ નામે એક પહેલ શરુ થયેલ જેમાં લોકોને પુરાવા અને તર્ક આપીને સમજણપૂર્વક વિચારીને કોને અને કેવી રીતે મદદ કરવી તે સમજવામાં આવેલ. આવી કોઈ વ્યવસ્થિત રીતને અનુસરવામાં આવે તો વિશ્વેષણ વ્યર્થ ન જતાં ખરેખર તો આપણને દાન આપવાનાં કાર્યમાં પુષ્કળ આનંદ મળે છે.

જીવનનાં મોટા ભાગનાં ક્ષેત્રોમાં આપણે જે નિર્ણયો લઈએ છીએ તે આંતરિક સ્ફુરણા કરતાં પણ પુરાવા અને તર્ક દ્રારા નક્કી કરીએ છીએ. જ્યારે આપણને તબીબી સારવારની જરૂર પડે છે ત્યારે તે આપણે વૈજ્ઞાનિક કસોટી પર પાર ઉતરેલ હોય તેવી પસંદ કરીએ છીએ. જ્યારે આપણે કોઈ રોકાણ કરવા ઇચ્છતા હોઈએ ત્યારે તેને લગતી બધી જ માહિતી તપાસી જઈએ છીએ જેથી આપણને ઉચ્ચ વળતર મળી રહે. આપણે કોઈ વસ્તુની ખરીદી કરી રહ્યા હોઇએ છીએ ત્યારે તેના માટે ગ્રાહકોના અભિપ્રાય વાંચીએ છીએ અને પછી નિર્ણય કરીએ છીએ પણ આપણે એક સારું કાર્ય કરવા માટે આપણા નક્કી કરેલાં ધોરણોને ઢીલા છોડી દઈએ છીએ.

488734-on-flexmr-1-sue-bell-research.png

(૪) સખાવતી સંસ્થાના દૃષ્ટિકોણથી વિચારવું. વાર્ષિક સખાવત માટે વચનબદ્ધ થવું.

એક વખત જે સંસ્થાને સખાવત કરવાનું નક્કી કરો પછી આદર્શ રીત છે કે દર માસિક અથવા વાર્ષિક સખાવત માટે વચનબદ્ધ થવું. તેને લીધે સખાવતી સંસ્થાઓ પણ તે પ્રમાણે આયોજન કરી શકે છે.

દા.ત. આપણા રાજ-સૌભાગ આશ્રમની સેવા-પ્રવૃતિ માટે ઉદારતાથી દાન આવે છે પણ તે ક્યારે-કેટલું આવશે તે નક્કી નથી હોતું જેના કારણે વ્યવસ્થાપકો અગાઉથી આયોજન નથી કરી શકતા. ચોક્કસ નાણાકીય આયોજન વગર અમુક નિર્ણયો લેવા મુશ્કેલ થઈ જાય છે. જેમ કે શાળા માટે એક વર્ગખંડનું બાંધકામ કરાશે? અથવા તો એક વધારાના સફાઈ કામદારને કામે રખાશે?

સખાવતી સંસ્થાઓની ક્ષમતા તથા ખર્ચ :

દાન આપવાવાળા મોટા ભાગનાં લોકોને જાણવાની વૃતિ હોય છે કે તેમનું આપેલ કેટલું દાન ખરેખર જરૂરીયાતમંદ લોકોને પહોંચ્યું છે? આ પ્રશ્ન પણ વિચારવા લાયક છે કે જો પૂરેપૂરી રકમ જરુરિયાતમંદ લોકોને અપાય તો સખાવતી સંસ્થાનું સંચાલન કેવી રીતે થશે? તેમના સંશોધન, મૂલ્યાંકન, કોમ્પ્યુટર અને કાર્યકતા જેઓ આ રિપોર્ટ બનાવે છે તેમના માટેનો ખર્ચ કોણ આપશે?

જરુરિયાતમંદ લોકો સુધી કેટલું ધન પહોચ્યું તે જ દૃષ્ટિકોણથી વિચારીએ તો આ સંસ્થાઓની અસરકારકતા ઓછી જ લાગે !

sitting.jpg

(૫) આપત્તિના સમય વગર પણ દાન આપવું

પૂર કે ધરતીકંપના સમાચારોથી સમાચાર પત્રો ભરેલા હોય ત્યારે લોકો દાન આપવા માટે તત્પર થયેલા હોય છે. આ કારણોને માટે મળેલું દાન ઘણી વખત વધુ પડતું જમા થાય છે અને બાકીના સમયે જયારે આ સંસ્થાઓને રોજબરોજની સમસ્યાઓને દૂર કરવા માટે ધનની જરૂરિયાત હોય છે ત્યારે ખૂબ જ ઓછું દાન-ભંડોળ મળે છે.

આ સંસ્થાઓ આખા વર્ષ દરમિયાન બીજું એક મહત્ત્વનું કાર્ય કરે છે જેમાં તેઓ સમાજના વર્ગોને ભવિષ્યમાં અણધારી આવનારી આપત્તિઓ સામે લડવા માટે તૈયાર રહેવામાં મદદ કરે છે. ભણતર, નારી સશક્તિકરણ, ગરીબી નિવારણ વગેરે માટે કરેલ રોકાણ પણ સમાજને સશક્ત બનાવે છે.

parikrama_pupils.jpg

(૬) ચીલાચાલુ શૈલીને નહીં અનુસરતા, ઉપેક્ષિત વિસ્તારોને પણ મદદ કરો

Menstrual Hygiene.jpg

જીવનના દરેક ક્ષેત્રની જેમ દાન દેવામાં પણ ફેશનનું ચલણ હોય છે. જેના કારણે તેમની લોકપ્રિયતમાં વૃદ્ધિ થતી હોય છે. અમુક ખૂબ જ મહત્વના પણ ઓછા ચર્ચાતા મુદ્દાઓ જેમ કે માસિક ધર્મ દરમિયાન રખાતી સ્વચ્છતા. આવા વિષયો માટે દાન મેળવવું ખૂબ જ મુશ્કેલ હોય છે. બીજા વિષય છે બાળ-મજૂર, ગુલામ મજૂર જે ઇલેક્ટ્રોનિક અને કપડાંના ઉત્પાદનમાં જોડાયેલ છે, તે બાબત તો આપણને જ ગુનેગાર બનાવે છે. તેથી આ વાતો પણ લોકોમાં અપ્રિય છે.    

અમુક જાણીતી હસ્તીઓ પણ આવા દાનનાં કારણે અમુક સંસ્થાઓ સાથે જોડાયેલ હોય છે તેનાથી પણ લોકો પ્રભાવિત થાય છે. તો આવો, જ્યાં ઘણાં યોગ્ય મુદ્દાઓ માટે દાનની જરૂર હોય છે પણ ત્યાં જ ઓછું ભંડોળ અપાય છે, ત્યાં સક્રિય રીતે જઈને તેમને મદદ કરીએ. દા.ત. આપણા રાજ-સૌભાગ આશ્રમની સેવા-પ્રવૃતિઓની યોજનાઓમાં અમુક પ્રવૃત્તિઓ માટે, બીજી પ્રવૃતિઓ કરતાં ખૂબ જ વધારે દાન-ભંડોળ ભેગું થાય છે તેની સામે જ્યારે જ્યાં જરૂરિયાત પ્રમાણે ન મળ્યું હોય ત્યારે આ બે વચ્ચેનો તફાવત કેવી રીતે દૂર કરી શકાય તે માટે વિચારણા કરવી જોઈએ.

(૭) સમસ્યાનાં લક્ષણને જ નહીં પણ સમસ્યાને જ દૂર કરીએ.

મૂળભૂત રીતે દરેક સમસ્યાની પાછળ અમુક અંતર્ગત રહેલા મુદ્દાઓને જ હલ કરવાની જરૂર હોય છે. આપણે દરેક જાણીએ છીએ કે “ઉપચાર કરતાં તેનું નિવારણ વધુ સારું હોય છે.’’ તો આવો આપણે સાથે મળીને સમસ્યાનાં લક્ષણો જ નહીં પણ સમસ્યાને જ દૂર કરવાના પ્રયત્નો કરીએ.

“અસરકારક દાનવૃત્તિ માટે સર્જનાત્મકતા અને પૂરતો સમય ફાળવવો ખૂબ જરૂરી છે – જેમ એક વ્યાપારની સ્થાપના કરવા માટે આવડત અને એકાગ્રતા જરૂરી છે.’’ – બિલ ગેટ્સ

દા.ત. રાજ-સૌભાગ આશ્રમ સંચાલિત હોસ્પિટલ જે સાયલા ખાતે છે ત્યાં ગર્ભાવસ્થા દરમિયાન કે પ્રસૂતિ સમયે થતી તકલીફોવાળી સ્ત્રીઓની સંખ્યા મોટી હોય છે. તેવા સમયે આશ્રમ દ્રારા તેઓને જરૂરી દવા તો અપાય છે સાથે સાથે તેમણે ગર્ભાવસ્થા દરમિયાન કઈ રીતે તેમની શારીરિક સંભાળ લેવી જોઈએ તેનું પ્રશિક્ષણ પણ અપાય છે.

મોટા ભાગનાં દાન આપતા લોકો તેવી તકલીફોને રોકવાને માટે મદદ કરવાને બદલે તેમની સારવાર માટે મદદ કરવા વધારે આતુર હોય છે કારણ કે સારવારના પરિણામો પ્રત્યક્ષ દેખાય છે જ્યાં કેટલાં જીવન બચાવી શકાય છે, તે દેખાય છે. લોકોની વર્તણૂંકમાં ફેરફાર લાવવા માટેની લાંબા ગાળાની યોજનાઓનું પરિણામ માપી શકવું મુશ્કેલ છે. આવા સમયે આપણે ખેડૂતોની જેમ વિચારવું જરૂરી બની રહે છે, જેઓ બીજ વાવીને ધીરજથી તેનું પાલનપોષણ કરે છે.

Bereavement 1.jpg

(૮) દરેક નાની સહાયની ગણના થાય છે

જયારે મુસીબત ખૂબ જ મોટી હોય છે ત્યારે એમ લાગે છે કે નાની રકમ આપવાથી કોઈ જ ફરક નહીં પડે. પણ તે સત્ય નથી, નાની રકમનું દાન ઘણી વખત ખૂબ જ લાંબા ગાળે તેનું પરિણામ આપે છે. દા.ત. મલેરિયાને કારણે દર વર્ષે લાખો લોકો મૃત્યુ પામે છે – દર ૩૦ સેકન્ડે એક બાળક મૃત્યુ પામે છે! ત્યારે લગભગ ૬૦૦ રૂપિયામાં આવતી મચ્છરદાની બાળકને તેવી બીમારીથી બચાવે છે. તેવું નાનું દાન એક આખા કુટુંબની જિંદગી બચાવે છે.

Mosquito net.jpg

નમ્ર રીતે અપાયેલ દાન આવી સંસ્થાઓ માટે ખૂબ જ મદદગાર બને છે. ઘણી વખત આ સંસ્થાઓ નાણાકીય તંગીને કારણે અમુક ચોક્કસ પ્રકારની જરૂરિયાત માટે અટકી જાય છે, જે તેમને કોઈ યોજનાને આગળ વધારવા માટે ખૂબ જરૂરી હોય છે. ક્યારેક તો તે ખૂબ જ સામાન્ય જરૂરિયાત હોય છે જેમકે પ્રિન્ટર લેવું કે સ્કૂટર લેવું. દા.ત. રાજ-સૌભાગ આશ્રમના ‘આર્શીવાદ ટ્રસ્ટ’ ને વાહન ખરીદવા માટે દાન મળવાથી આજુબાજુના ગામડાઓથી અપંગ બાળકોને લાવવા-મૂકવા જવાની સગવડ મળી ગઈ. તે વાહનનાં કારણે બીજા ગામડાઓ સુધી પહોંચી શકાય છે, ઉપરાંત બીજી અનેક યોજનાઓ ચાલુ થઈ શકી છે.

(૯) ફક્ત ધન જ નહીં પણ તમારી આવડત અને સમય આપો.

આપવું એટલે ધનથી મદદ આપવી તે જ નહીં, પણ કોઈના પ્રત્યે સહાનુભૂતિ દર્શાવવી, અનુકંપા દાખવવી તે પણ છે. દર વખતે સહાનુભૂતિ દશાર્વવા માટે ધનથી જ મદદ કરવી જરૂરી નથી. નીચે આપેલ પ્રરેણાદાયક વાક્યો વાંચો અને વિચારી જુઓ કે તમે શું કરી શકો છો ?

“અપેક્ષા વગર મદદ કરો’’ (Do something for nothing) તે રીતની પહેલ લંડનમાં રહેલ એક હેરડ્રેસરે કરી, જે બેઘર લોકોના વાળ મફતમાં કાપી આપે છે. આ નાના કાર્યને કારણે, આજુબાજુ રહેતા લોકોના સ્વમાનમાં પણ બદલાવ આવ્યો અને તેઓને નોકરી શોધવામાં પણ તે મદદરૂપ બની. તેઓનું સૂત્ર છે,

“અમે જાગૃતિ નથી વધારતા પણ લોકોનાં હદયમાં કરુણા અને સહાનુભૂતિ વધારીએ છીએ.’’

  • હિમાંશુ નંદા, જેઓ ‘ઓટીઝમ સ્પેક્ટ્રમ’ ડિસઓર્ડરથી પીડાતા બાળકોને તેના ઉપચારના હેતુ અર્થે વાંસળી વગાડવાનું મફતમાં શીખવે છે. તેઓ કહે છે ”હું જયારે તેમની સાથે વાતો કરું છું ત્યારે આશ્ચર્ય પામી જાઉં છું. તેઓના સ્વચ્છ હૃદય અને સંગીત પ્રત્યેનો અગમ્ય પ્રેમ મને તેમના માટે કામ કરવામાં પ્રોત્સાહિત કરે છે.’’
  • લંડનમાં એક સંગઠન છે જે ‘લીસનીંગ કાફે’ ચલાવે છે, જ્યાં શેરીઓમાં રહેતા લોકોને 4 મિનિટ જેટલું બોલવા માટે આમંત્રે છે, સંગઠનના સ્વયંસેવકો તેઓને સાંભળે છે. કહેવાય છે કે કોઈની વાત ધીરજથી સાંભળવી તે પણ એક પ્રકારે કરુણા દર્શાવવાનો શુદ્ધ પ્રકાર છે. કોઈ એકલવાય માણસના મનની વાત સાંભળીને આપણે તેઓની સહાય કરી શકીએ છીએ.


(૧૦)  પ્રાર્થનાની શક્તિ

કોઈને પ્રેમાળ શુભેચ્છાઓ પાઠવવી તે કાર્યમાં પણ જબરદસ્ત શક્તિ રહેલી છે. થોડો સમય કાઢી એકાંતમાં શાંતિથી બેસીને લોકોની સુખાકારી માટે પ્રાર્થના કરો લોકોની વેદનાના સમાચાર વાંચીને કદાચ આપણે દરરોજ થોડી ક્ષણો તે માટે જરૂરથી આપી શકીએ. ક્રોધિત કે હતાશ થવા કરતાં તે વધારે ઉપયોગી છે. આ તીવ્ર કરુણાના વિચારો દુનિયામાં શાંતિના સ્પંદનો ફેલાવે છે, સાથે સાથે આપણી આંતરિક જાગૃતિ વધારવાની સાધનામાં પણ સહાયરૂપ બને છે.

maxresdefault.jpg


Photo credits

http://www.girlsnotbrides.org/themes/poverty/

Giving What We Can https://www.givingwhatwecan.org/

Water Aid https://www.wateraid.org.uk

Being there for someone who is grieving

“What do I say or do when someone has lost a loved one? How can I support them?”

Death is a topic that is relevant to us all, and yet it simply isn't pleasant to talk about.

When a death occurs it can cause a lot of suffering for those that are left behind. Regardless of whether it’s through a long term illness or a sudden accident, for someone left behind that is grieving, the experience can be overwhelming, lonelyand frightening. Bereavement is a delicate stage of life.

When this is happening to someone you know, it can feel tricky to decide what to do or say other than “I’m sorry for your loss”. Surely there is more we can do. Let’s look at how to support and help in meaningful ways. We look at the 5 stages of bereavement, and some powerful Jain contemplations for inspiration on how to act.

By contemplating on this subject we will also be preparing ourselves for the day when we lose a loved one and grieve. And indeed, the more we think clearly about death, the more prepared we become for when it is our turn to leave the body too.

Bereavement 1.jpg

Understanding the five stages of bereavement

Though everyone’s experience is unique, in general psychologists have shown that people go through five different stages of emotion when they lose a loved one. Knowing what these stages are makes us more aware and capable of providing support.


1. Denial. We are unable to accept this is really happening. Life makes no sense, and there can be a feeling of numbness just trying to get through each day. This is the confused stage when someone might wake up in the morning, and somehow expect the person who has passed away to still be there. Or they set a place on the dining table for the deceased person by mistake. Daily habits are ingrained and may take time to change.

2. Anger. From the confusion and numbness, a strong feeling of anger often arises, waking us up to reality. A temporary bridge from the sea of nothingness. This anger can be intense, and can be directed to anyone - family, a friend, the doctor, or even the person who has died! Often there is anger towards someone who didn’t attend the funeral, or is acting differently. As spiritual seekers we must be patient and compassionate towards anyone showing this kind of anger.

3. Bargaining. Negotiations with God take place. “What if I devote the rest of my life to helping others? Then can I wake up and realise that this has all been a bad dream?” In this stage, there will be plenty of “What if…?” questions, typically powered by a combination of guilt and blame - “What if I could have stopped the accident from happening?”; “What if we had found the tumour sooner?”; “What if …” There will be a yearning to turn back time, to undo the steps that led to the death and move destiny into a different direction.

4. Depression. Eventually, attention moves painfully into the present situation - a realisation that there is nothing that can be done to bring them back, a feeling of helplessness. Depression is most overwhelming when attachment is greatest to the one who has passed on. “How can I possibly live without them? I never got a chance / took the opportunity to make amends.” This depressive stage will feel as though it will last forever, but remember that it is not a mental illness - it is merely a natural response to the loss.

5. Acceptance. In the final stage of grief, there is an acceptance that the loved one has physically gone and that while this new reality will not be desired nor that it “will be OK”, one learns to live with it. Finding acceptance might be just having more good days than bad days. This is when roles are reorganised and responsibilities distributed. While it will never feel right to replace what is lost, new connections can be made, as well as new relationships and interdependencies.


Each person is different and will experience grief in a different way. But being aware of the stages that are common will help you to be more supportive and understanding of the grieving friend’s behaviour.

 


Let’s move to action

Before acting we should check that our motivation is really to help, and not merely to boost our own ego (“Look at me, I helped out, aren’t I great?”) With our motivations in check, let us turn to Jain dharma for beautiful ways to express our love and be a true friend. These are: Maitri, Pramod, Karuna, and Madhyastha and the contemplations to cultivate detachment.

Action 1: Maitri - universal love and friendship

The very best support you can offer to someone who is going through a bereavement is your undivided time and loving attention. When you are with them, be with them. Listen actively. Switch off your phone and just sit with them, even if it's in silence. Become radically comfortable with silence. Let their words fill their silence when they're ready - yours need not.

If you feel compelled to say something, especially when first contacting them after the death, some of these words from a place of love and friendship will be a breath of fresh air:
"I am so sorry for your loss."
"I wish I had the right words, just know I care."
"I don't know how you feel, but I am here to help in any way I can."
"You and your loved one will be in my thoughts and prayers."
"My favorite memory of your loved one is…"
"I am always just a phone call away"
Give a hug instead of saying something
"We all need help at times like this, I am here for you"
"I am usually up early or late, if you need anything”

Screen Shot 2017-09-05 at 14.12.12.png

How to Actively Listen:

Although you can not take away the pain of someone suffering from a huge loss, one of the best things you can do to "be there" for them is to actively listen and help them express their feelings. The technique of active listening can be cultivated by letting the other person express his or her own feelings, whilst suspending your own judgements. Inspiringly the Chinese character for Listening is made up of the following parts: ears, eyes, undivided attention and heart.

  1. Give your full and undivided attention to them and listen.
  2. Look at who you are listening to.
  3. In your own words, repeat back to them what you have understood from what they said to check with them whether you have understood them correctly.
  4. Ask them to fill in any gaps in your understanding.
  5. Offer a response ONLY once they indicate that they feel fully understood.

Remember that listening is different from offering advice. Advice is generally the last thing they are looking for, even if they've asked for it.

“I give you my ears, my eyes, my undivided attention and my heart”Chinese character for listening

“I give you my ears, my eyes, my undivided attention and my heart”
Chinese character for listening

Action 2: Karuna - compassion for those who are suffering

Regardless of whatever loss you might have faced in the past, you will never know their pain and exactly what they're going through. We are all so different, please don't offend others or make them feel even more isolated by telling them stories about other people who have died in similar circumstances, or offloading your own grief onto them.

What else to avoid saying:
"I know how you feel."
"Time heals all wounds."
"Don't dwell on it."
"It's in the natural order of things."
"Aren't you over it yet? It's time for you to move on."
"Be grateful you had him so long."
"You're never given anything you can't deal with."
"Our religion says that this body is temporary anyway, so did you expect her to stay with us forever?"
"There is a reason for everything."
"It's probably all for the best."
"Don't feel bad."
"Let me tell you about the stages of grief - ahh yes, you should be at the third stage by now"
"At least he lived a full life, so many people now die young."
"She did what she came here to do and it was time for her to go."
"You can still have another child."

These insensitive platitudes are likely to further hurt and upset your dear one, who may feel that you haven't really acknowledged their loss. Some of these such as “there’s a reason for everything” and “it’s all for the best” can be useful if the person we are speaking to is receptive. But there’s a time and place for everything - right now, your loved one just needs your love, support and reassurance.

Practical support
Instead of verbal consolations, consider what you can do to relieve them of their suffering. Free of any judgement or preconceived notions about how they should be, listen intently to what they are saying - then play back what you think might be helpful.

Practical support might include:

  • simply giving company
  • cleaning and tidying
  • organising mail, opening post
  • fielding phone calls or Facebook messages
  • cooking a few meals
  • chauffeuring
  • washing clothes & ironing
  • helping them pick out what to wear
sitting.jpg


Action 3: Pramod - appreciation of majestic qualities

When Param Krupaludev Shrimad Rajchandra came to learn of his best friend and soulmate Saubhagbhai's death, he wrote to Saubhagbhai's sons (see letter 782, paragraph 4 in Vachanamrut). In this letter, we discover the following advice:

“In the times when you feel sorrow due to deluded attachment, recall and bring the magnificence of his qualities to the forefront of your mind. Use these memories to calmly soften the sorrow that has arisen due to the deluded attachment. What is appropriate is the sorrow that is felt due to incredible loss of these qualities…. It is worth repeatedly recalling his qualities.”
— Krupaludev’s letter to Saubhagbhai’s sons (Vachanamrut letter 782)
Screen Shot 2017-09-05 at 14.10.55.png

If it’s appropriate, ask about the greatest qualities of the person who has died. Discover the inspiring traits that the person you are supporting seeks to embrace within their own lives. This way, while the loved one might have physically gone, their greatest qualities live forever on in the memories and hearts of those still here.

Action 4: Madhyastha - equanimity in the face of misaligned expectations

Even with our best endeavours of suspending judgement, there will inevitably be times when the behaviour of the loved one you are trying to support appears to be out of line with what you might expect or be willing to accept.

Love and accept them anyway.

Whether they are behaving angrily, shouting abuse, appearing erratic or just completely sombre, bear witness to the situation and just be with them. Of course, stay safe. Take whatever action is necessary to keep yourself, them and those around them safe. But do so with patience, with care and with love. Even if it feels a little uncomfortable, remain patient, hear them out and let it pass.

Action 5: Contemplate to cultivate detachment

Whenever someone we know dies, it is important to make some time to reflect and contemplate the bigger questions. The treasury of our Jain Dharma presents us with the 12 bhavanas to do this. These precious contemplations help us uncover the true nature of our life and cultivate detachment from the illusory realms of reality.

What is the body, what is the soul and what is death? We must be sensitive to the fact that it may not be appropriate to raise these profound questions during the time of a bereavement. It depends on the person who is grieving and what stage they are at, and we must have the listening skills to understand this.

But this action is about our own contemplation. It is important that we are clear in our own minds and hearts. This clarity will equip us to be able to stay calm and serve others well when they need our support.

Anitya bhavana: Contemplation on acceptance of impermanence
"The body, the grandeur, family, clan etc. are all perishable. The fundamental nature of the soul is immortality, such contemplation is the first Impermanence bhavana." — Shrimad Rajchandra

Asharan bhavana: Contemplation on lack of refuge
"Nobody can give us refuge at the time of death. The refuge of noble religion alone is real; to contemplate thus is Asharan bhavana." — Shrimad Rajchandra

Sansaar bhavana: Contemplation on the fragility of the world
"This soul has travelled through all the lifetimes in this worldly ocean. When will I break free from the fetters of the world? This world (sansaar) is not mine; I am salvation by nature; to contemplate thus is the third sansaar bhavana." — Shrimad Rajchandra

Ekatva bhavana: Contemplation on solitariness
"This soul of mine is alone, it has come alone, will go alone, will bear the fruits of its deeds alone; to contemplate thus from the deep realms of consciousness is the fourth Ekatva bhavana." — Shrimad Rajchandra

Anyatva bhavana: Contemplation on separateness
"To contemplate that nobody truly belongs to another person is Anyatvabhavana." — Shrimad Rajchandra

Ashuchi bhavana: Contemplation on bodily impurity
"This body is impure. It's a pit of excretory filth, the abode of disease and ageing. To contemplate that I am distinct from this body is the sixth concept of impurity." — Shrimad Rajchandra


To explore these bhavanas further, visit the articles on Contemplate to Realise. The more time we spend contemplating the true nature of reality, the more skillfully and peacefully we will be able to navigate the many challenges of life.

 


Further reading and exploration

 



દુઃખના પ્રસંગમાં એમને સાથ દેવો

Bereavement.jpg

 

મૃત્યુ એક એવી અનિવાર્ય ઘટના છે જેનાથી આપણે દરેક જણ પરિચિત છીએ છતાંય એના વિષે વાત કરવી આપણેને એટલી જ અપ્રિય છે.

 

મૃત્યુની ઘટના જનારની પાછળ રહી જનારા માટે ઘણી વેદના લાવતી હોય છે. મૃત્યુ ભલે લાંબા ગાળાની માંદગીને લીધે થયું હોય કે પછી અચાનક થયેલ અકસ્માતને લીધે, શોક કરનારને માટે આ અનુભવ અંતરને હચમચાવી નાખનારો હોય છે. સ્વજનની ચિરવિદાય એ એક ખૂબ નાજુક પરિસ્થિતિ છે.

આ કારમા સત્યનો સામનો જ્યારે આપણા કોઈ ઓળખીતા કરે છે ત્યારે એમને “આ દુઃખદ અવસાન બદલ મને બહુ ખેદ છે’’, એનાથી વધુ કંઈ પણ કહેવું કે કરવું અટપટું લાગે છે. પણ એ અસમંજસથી ઉપર ઉભરીને આપણે ચોક્કસ કંઈ કરી શકીએ છીએ અને કરવું જોઈએ.

આપણે કઈ રીતે મદદરૂપ થઈ શકીએ એના પર થોડો વિચાર કરીએ

સૌ પ્રથમ, અવસાન પછીના પાંચ તબક્કાઓની બાબતમાં ચર્ચા કરીએ અને સાથે સાથે જૈન તત્વના ચિંતન વડે આપણું વર્તન કઈ રીતે પ્રેરિત થઈને ઉપયોગી બને તેના પર પ્રકાશ પાડીએ.

આમ જુઓ તો આ વિષય પર થોડો ઊંડાણમાં વિચાર કરવાથી આપણે એક રીતે આપણી જાતને પણ એ દિવસ માટે તૈયાર કરશું જ્યારે, ન કરે નારાયણ, આપણને આપણા સ્વજનનો વિયોગ થાય અને વળી જેટલો આપણે મૃત્યુનો મોકળા મને વિચાર કરશું એટલા જ આપણે એ વાસ્તવિકતાનો સામનો કરવા તૈયાર હોઈશું, જ્યારે એ આપણી સમક્ષ એક ને એક દિવસ ઘડાશે જ.

Screen Shot 2017-09-05 at 14.27.29.png

મુત્યુના પાંચ પાચીક:

આમ તો દરેકનો મૃત્યુ સાથેનો વ્યક્તિગત અનુભવ અનોખો જ હોય છે. પરંતુ મનોવૈજ્ઞાનિકો એમ કહે છે કે સામાન્ય રીતે જ્યારે જયારે આ ઘટના ઘટે છે ત્યારે ત્યારે આ પાંચ લાગણીઓ ઓછા-વત્તા અંશે અનુભવાય છે. જો આપણે આ પાંચ લાગણીઓને સાચી રીતે સમજી શકીએ તો આપણા સ્નેહી / મિત્ર / પરિવારજનની લાગણીને યથાતથ્ય સમજીને તેમની મદદ કરી શકીએ.


૧. અસ્વીકાર : ઘણી વાર વ્યક્તિ આ કારુણ્ય ઘટનાનો સામનો કરે છે તેનો પ્રથમ પ્રતિસાદ આ ઘટનાનો અસ્વીકાર હોય છે. જીવન અર્થ વગરનું લાગે છે અને દરેક પસાર થતી પળ જાણે કે પરાણે જીવાતી હોય એવી લાગણી ઉદ્દભવે છે. વ્યક્તિ એક એવી ભ્રમણામાં જીવતી હોય છે કે હમણાં સવાર પડતાં, ગયેલ વ્યક્તિ અચાનક દર્શન દેશે. ઘણી વાર એ ભ્રમણામાં મૃતકને માટે થાળી પણ મંડાઈ જાય છે. ખૂબ વર્ષોનો સાથ અને રોજનો એક દૈનિક ક્રમ, જુની આદતોની છાપને ભૂસાતા વાર તો લાગે જ ને!

૨. ગુસ્સો : આ મુંઝવણ અને સુષુપ્તતામાંથી જાગે છે એક ઝળહળતો આક્રોશ, એક એવો ભસ્મીભૂત કરી નાખનાર ગુસ્સો. અગાઢ ખાલીપાને એક કામચલાઉ સેતુથી જીવન સાથે જોડવાનો, એક ફરજિયાત તોય વ્યર્થ પ્રયાસ; એમાંથી ઉદ્દભવતો ગુસ્સો ઘણો તીવ્ર હોય અને એનો શિકાર કોઇપણ બની શકે – પરિવારજનો, મિત્રો, ડૉક્ટર અથવા જનાર સ્નેહીજન પણ! ક્યારેક એ ગુસ્સાની તીક્ષ્ણ સોય અંતિમવિધિમાં કોઈ કારણવશ ગેરહાજર રહેનાર તરફ વળે છે તો ક્યારેક એવા લોકો તરફ જે સંજોગો બદલાતાં પોતાના રંગો બદલવા માંડે છે. આધ્યાત્મિક પંથીઓ તરીકે આપણે ક્રોધિત વ્યક્તિ પ્રત્યે કરુણામય અને ધૈર્યશીલ વર્તન અપનાવવું જોઈએ.

૩. સોદાબાજી : પરમાત્મા સાથે વાટાઘાટની શરૂઆત થાય છે, “જો હું મારું શેષ જીવન બીજાને મદદ કરવામાં વીતાવું તો કેમ રહેશે? શું એમ કરવાથી એવો ચમત્કાર થઈ શકે ખરો કે આ ઘટના એક ખરાબ સ્વપ્નની જેમ આંખ ઉઘાડું ત્યારે વિલય થઈ જાય?” આ તબક્કામાં એવા ઘણાંય ``જો હું..., કાશ હું...,” જેવા પ્રશ્નો કરે. જે સામાન્ય રીતે પોતાને દોષી માનવા અને પોતાને દોષ આપવામાંથી ઉદ્દભવતા હોય છ; જેમ કે, “કાશ હું એ અકસ્માતને થતા રોકી શક્યો હોત’’; “કાશ અમને ગાંઠની ખબર વહેલી પડી ગઈ હોત તો?” સમયના કાંટાને ઊંધા ફેરવીને, પોતાના ભૂતકાળને બદલીને, જનારને પાછા લાવવાની ચાહના ચોક્કસપણે ઊભી થાય એ સ્વાભાવિક છે.

૪. હતાશા : સમય જતાં જ્યારે વ્યક્તિને એમ લાગે છે કે કંઈ પણ કરીને જનારને હું પાછા નહીં લાવી શકું ત્યારે એ વર્તમાનનો, મને કે કમને, સામનો કરે છે-પણ આ સામનો એને વ્યાવહારિકતાને બદલે હતાશા તરફ ધકેલે છે. દુઃખી દિલ ખૂબ મજબૂરી અનુભવે છે. વળી જ્યારે મૃતક સાથેનો સંબંધ ખૂબ ગાઢ અને ઘનિષ્ટ હોય છે ત્યારે એના જવાથી હતાશા પણ એટલી જ જોરદાર અનુભવાય છે. “હું એમના વગર કેવી રીતે જીવીશ? મને સુધારા કરવાનો મોકો કદી ન મળ્યો, મેં મારી તક ગુમાવી દીધી’’, વ્યક્તિની આવી નિરુત્સાહી અને હતાશાભરી મનોદશા જોનારને એમ જ લાગે છે કે આ વ્યક્તિ હતાશાના દલદલમાંથી કદીયે બહાર નહીં આવી શકે, પરંતુ આપણે એ યાદ રાખવું જોઈએ કે આ કોઈ માનસિક રોગ નથી – આ તો ફક્ત જનારની ખોટનો એક સ્વાભાવિક પ્રતિસાદ છે.

૫. સ્વીકૃતી : ઉપરના ચારમાંથી લગભગ બધા જ તબક્કાઓમાંથી પસાર થયા બાદ વ્યક્તિ દુઃખદ ઘટનાનો સ્વીકાર કરી લે છે. એ માની લે છે કે એના પ્રેમીજન ફરી સદેહે ક્યારેય જોવા નહીં મળે. આમ માનવું એ નથી સૂચવતું કે એમણે હાલાતને અપનાવી લીધી છે કે પછી એ સ્વીકૃતિ દિલથી કરી છે, વ્યક્તિ બસ નવી “ટેવ’’ સાથે જીવતા શીખી રહી હોય છે. પણ આ સ્વીકૃતિમાં એક આશાસ્પદ અવકાશ છે કે વ્યક્તિના દિવસો ખરાબ કરતાં સારા વધુ જશે. એવું ત્યારે થશે જયારે એ પોતાના શેષ જીવનની ઢબને બદલશે અને બધી જવાબદારીઓની નવેસરથી પોતાના અને શેષ કુટુંબીજનામાં વહેચણી કરશે. જનારની ખોટ કોઈ પૂરી શકતું નથી, ખાસ કરીને જ્યારે તે માં હોય, પણ નવા સંબંધો, નવા જોડાણના તાંતણાઓ અને એકમેવ અવલંબન જરૂરથી સાધી શકાય છે.


દરેક વ્યક્તિ અલગ છે અને તે પોતાનું દુઃખ અલગ રીતે વેદે છેે. જો આપણને આ ઉપર ઉલ્લેખેલ તબક્કાઓની જાણ હોય તો આપણે એ વ્યક્તિને સાચો અને જરૂરી સહારો આપી શકીશું.

ઝંપલાવવાનો વારો

“જુઓ તો ખરાં, હું કેટલો મહાન છું, મેં કેવી મદદ કરી ને?”

સૌ પ્રથમ આપણે જ્યારે પણ આવા પ્રસંગમાં કોઈને મદદરૂપ થઈએ ત્યારે એ વાતની તાકીદી રાખવી ખૂબ અગત્યની છે કે આપણે આ મદદ આપણા અહમને પોષવાને નથી કરી રહ્યાં.

જો આપણી પ્રેરણાને હકારાત્મક દિશા આપીને આપણે સતધર્મ તરફ વળીએ જે આપણને આપણા મિત્ર / સ્નેહી માટેની આપણી લાગણીઓને એક સુંદર વાચા આપશે અને આપણે સાચા મિત્રની ગરજ સારી શકીશું.

આ રસ્તાઓ છે : મૈત્રી, પ્રમોદ, કરુણા, માધ્યસ્થતા અને ચિંતન વડે વૈરાગ્યની કેળવણી.

મૈત્રી ભર્યું પગલું ૧ : મૈત્રી – વિશ્વવાત્સલ્યપણું અને વિશ્વમૈત્રી

જે વ્યક્તિએ પોતાના અંગતને ખોયા છે એને સૌથી ઉત્તમ સહારો જો તમે આપી શકતા હો તો એ છે તમારો અવિભાજિત સમય અને તમારી પ્રેમાળ હાજરી. જ્યારે તમે એની સાથે હો, ત્યારે જાગૃતપણે એની સાથે જ રહી, એને સક્રિય રીતે સાંભળો.

મોબાઈલને બંધ અથવા ``સાઈલન્ટ’’ કરી નાખો, ફક્ત અને ફક્ત એની પાસે બેસો, ભલે ને તમે એક હુંકાર પણ ન ભરી શકો – મનને મજબૂત કરીને મૌનને સેવો. બન્ને વચ્ચેના મૌનને તમારા મિત્રના શબ્દોથી ભરવા દો, તમારા શબ્દોથી નહીં.

જો તમારે કંઈ કહેવું જ પડે, એ પણ ત્યારે જ્યારે તમે એમનો આ દુઃખદ ઘટના પછી પહેલી વાર સંપર્ક કરતાં હો તો આમાંના અમુક વાક્યો કદાચ એ દુઃખી હૃદયને થોડી શાતા જરૂર પહોચાડી શકશે, જેમ કે :

.  દુઃખદ સમાચાર સાંભળીને હું ખૂબ દિલગીર છું.

.  મને શબ્દો નથી સુઝતાં પણ મને તમારી બહુ કાળજી છે.

.  તમારી ભાવના હું નથી સમજી શકતો, પરંતુ હું કોઈ પણ પ્રકારની મદદ આપવા તૈયાર છું.

.  તમે અને તમારા સ્વજ્ન માટે હું હંમેશા પ્રભુ પાસે પ્રાર્થના કરીશ.

.  મને હજી પણ યાદ છે....

.  મારી જ્યારે પણ જરૂર પડે, વહેલી સવારે કે મોડી રાત્રે, તો ફક્ત એક ફોનનંબર ઘુમાવી દેજો.

.  કંઈ પણ ન કહેતાં એમને ભેટી પડવું.

.  આવા સમયે આપણને બધાને કોઈ સહારો જોઈએ છે. હું તમારી સાથે જ છું.

 

Screen Shot 2017-09-05 at 14.12.12.png

સક્રિયપણે સાંભળવું :

કોઈના સ્વજનની ખોટના દુઃખનું જે વેદન છે તેની પીડાને તમે દૂર કરી શકતાં નથી, પણ તેના બનીને, તેમની લાગણીને કોઇપણ અભિપ્રાય આપ્યા વગર સાંભળવી અને સમજવી, એ પણ દુઃખ દૂર કરવાની ગરજ સારે છે, જેની વધારે જરૂર છે.

૧. એમને તમારું પૂરેપુરું અને અવિભાજિત ધ્યાન આપીને એમની વાત સાંભળો.

૨. એમની સાથે વાત કરતી વખતે એમના ચહેરા તરફ દ્રષ્ટિ રાખો.

૩. તમારી સમજણ અને એમના કહેવાના તાત્પર્ય વચ્ચેનો તફાવત દૂર કર્યા પછી જ તમારો અભિપ્રાય આપો.

4. સાંભળવામાં અને સલાહ દેવામાં અંતર છે તે જાણો અને સમજો. ઝાઝુ કરીને આ પરિસ્થિતિમાં સલાહ કરતાં એક સમજદાર સહારાની વધારે જરૂર હોય છે.


શું તમે જાણો છો કે ચીની ભાષામાં સાંભળવાના મૂળાક્ષરની રચનામાં કાનની સાથે આંખો, દિલ અને અવિભાજિત ધ્યાન, આટલી બધી આકૃતિઓનો વપરાશ કર્યો છે!

Screen Shot 2017-09-05 at 14.11.32.png

મૈત્રી ભર્યું પગલું ૨ : કરુણા – વેદના સહન કરનાર માટે કરુણા

ભલે તમે પોતે કોઈના મોતથી થનાર ખોટનો અનુભવ કર્યો હોય, એનાથી તમે સામી વ્યક્તિની વેદના કે દુઃખને યથાતથ્ય સમજી શકો છો એવું માનવું અસ્થાને છે. દરેકના વ્યક્તિગત અનુભવો જુદા હોય છે, માટે સામી વ્યક્તિને ક્યારેય એવો અહેસાસ ન કરાવવો કે તેમના જેવું દુઃખ બીજા લોકોએ પણ અનુભવેલ છે અથવા તમે પોતે અનુભવેલ દુઃખનો રાગ તેમની સામે આલાપીને તેમને ગ્લાનીનો અનુભવ ન કરાવવો.

આવા સમયે આપણે શું ન કહેવું જોઈએ:

.  મને ખબર છે તમને કેવું લાગે છે.

.  સમય બધા ઘા ભરી દે છે.

.  આ ઘટનામાં જ નહીં જીવો.

.  આ તો કુદરતનો નિયમ છે.

.  શું તમે હજુ એમાં જ રાચો છો? તમારે હવે આગળ વધવું જોઈએ.

.  તમારે ઉપકાર માનવો જોઈએ કે એમનો સાથ તમને આટલા લાંબા સમય માટે મળ્યો.

.  પ્રભુ તમને એવું કોઈ દુઃખ નથી આપતા જેનો તમે સામનો ન કરી શકો.

.  આપણો ધર્મ તો એમ જ કહે કે આ શરીર કાયમ નથી રહેતું, શું તમને એમ આશા હતી કે એ આપણી સાથે કાયમ રહેવાના હતા?

.  દરેક ઘટના કોઈને કોઈ કારણસર બને છે.

.  કદાચ આ સારા માટે જ થયું છે.

.  તમે દુઃખી ન થાવ.

.  કમ સે કમ એમણે આટલી લાંબી જીંદગી તો જીવી, આજકાલ તો લોકો કેટલી નાની ઉમરમાં ગુજરી જાય છે.

.  એમણે અહી જે કરવાનું હતું તે કરી લીધું, એમનો જવાનો સમય આવી ગયો હતો.

.  તમે હજુ બીજુ બાળક કરી શકો છો.

આવા વાક્યો ઘા પર મીઠું ચોળવાનું કામ છે. જેને તમે સાંત્વના આપવા માગો છો એના પર આવા શબ્દોની ઉલટી જ અસર થાય છે. વધારામાં એને એમ લાગશે કે તમે એનું દુઃખ સમજી જ નથી શક્યા. આવા શબ્દો “દરેક ઘટના કોઈ ને કોઈ કારણસર બને છે’’ અને “કદાચ આ સારા માટે જ થયું છે’’, ફક્ત એવી જ વ્યક્તિ આવકારી શકે છે જે એનો સાચો અર્થ સમજી શકે છે.

દરેક વસ્તુનો એક સમય અને સ્થળ હોય છે, પણ એ ઉપયુક્ત ક્ષણ આવા સમયે નથી પાકતી, આવા સમયે તો તમારા સ્નેહીને તમારો પ્રેમ, સહારો અને આશ્વાસનની વધારે જરૂર છે, તમારા જ્ઞાનની નહીં.

વ્યાવહારિક સહાય :

શબ્દોના આશ્વાસનને બદલે તમે આટલું કરો તો કદાચ એની ઉપયોગીતા વધારે છે. કોઈ પણ પૂર્વવ્યાખ્યાયિત કલ્પના કે નિર્ણય કર્યા વગર, એમણે શું કરવું જોઈએ એનો વિચાર ન કરતાં એમને ફક્ત ઉત્સાહપૂર્વક સાંભળો, એ શું કહી રહ્યા છે, એને પૂર્ણ રીતે સમજી લ્યો. એમણે બોલેલ શબ્દોને ફરી-ફરી વાગોળો જેથી એનો મર્મ તમે સરખી રીતે સમજી શકો, એના પછી જ તમારો કોઈ પણ અભિપ્રાય આપો.

આપણી સહાયતાનો હાથ લંબાવીને આપણે આટલું કરી શકીએ:

.  આપણો સહવાસ, જરૂર પડ્યે આપવો.

.  એમના ઘરમાં વ્યવસ્થિતતા અને સુઘડતા લાવવી.

.  એમને આવતી ટપાલો અને ઇમેલની વ્યવસ્થિત ગોઠવણ કરવી.

.  એમના મોબાઈલ તથા ઘરે આવતાં લોકોના ફોનનો ઉત્તર આપવો અને ફેસબુક પર આવતાં શોક સંદેશાઓને પ્રતિસાદ આપવો.

.  એમના માટે ખાવાનું બનાવવું જે એક ખુબ અગત્યની મદદ હશે.

.  એમના ડ્રાઈવર બની સાથે જવુ.

.  એમના કપડાં ધોઈ અને ઈસ્ત્રી કરી આપવા.

.  એમણે શું પહેરવું એ નક્કી કરવામાં એમને મદદ કરવી.

 

sitting.jpg

મૈત્રી ભર્યું પગલું ૩ : પ્રમોદ – ગુણોની પ્રશંસા           

જ્યારે પરમ કૃપાળુદેવ શ્રીમદ્ રાજચંદ્રને એમના હૃદયસખા અને પરમમિત્ર સૌભાગભાઈના દેહાંતના સમાચાર મળ્યા ત્યારે એમણે સૌભાગભાઈના પૂત્રોને (પત્રાંક ૭૮૨, ફકરો ૪, વચનામૃત) કાગળ લખ્યો. આ પત્રમાં એમણે જે આધ્યાત્મિક સલાહ આપી તે આ પ્રમાણે છે:

“મોહે કરીને જે સમયે ખેદ થાય તે સમયે પણ તેમના ગુણોનું અદ્દભુતપણું સ્મરણમાં આણી મોહથી થતો ખેદ શમાવીને ગુણોના અદ્દભુતપણાનો વિરહ થયો તે પ્રકારમાં તે ખેદ પ્રવર્તાવવો યોગ્ય છે. ધીરજથી સર્વેએ ખેદ શમાવવો, તેમના અદ્દભુત ગુણોનો અને ઉપકારી વચનોનો આશ્રય કરવો યોગ્ય છે.’’

Screen Shot 2017-09-05 at 14.10.55.png

જો યોગ્ય હોય તો જનારના મહાન ગુણોની બાબતમાં પૂછવું, એ ગુણોમાંથી તમારા સ્નેહીને પોતાના જીવનમાં કયા ગુણો અપનાવવા છે તે જાણવું. એનું સમર્થન પણ કરવું અને કહેવું કે જનારના ગુણોને અપનાવીને, આપણે જનારને શ્રધ્ધાંજલિ અર્પીએ છીએ અને આપણી યાદોમાં અને હૃદયમાં તેમને હંમેશા જીવંત રાખશું.

મૈત્રી ભર્યું પગલું ૪: માધ્યસ્થતા – અપેક્ષાની અપૂર્તિમાં સમતાભાવ

આપણા બધા પ્રયાસો પછી પણ ક્યારેક એવું બને કે તમારા સ્નેહીના વર્તનમાં એવા ફેરફાર આવે જે તમને અપ્રિય લાગે, છતાં પણ એમને પ્રેમ કરો અને સાથ – સહારો આપો.

તમારા સ્નેહી ક્યારેક ગુસ્સો કરશે, ક્યારેક ગાળો વરસાવશે, ક્યારેક ભૂલો કરશે તો ક્યારેક મૂક બની રહેશે; આવા સમયે તમે તમારો મિજાજ ન ખોતા, એ સમયે તમે સાક્ષીભાવમાં રહેજો. એમનો હાથ પ્રેમથી ઝાલી રાખજો. એમની, તમારી અને આજુબાજુના તમામ લોકોની સલામતીની ચોકસાઈ જરૂર કરજો પણ એમ કરતાં તમારું ધૈર્ય ન ખોતાં, તમારી કાળજી અને પ્રેમમાં ઉણપ નહીં આણશો. તમારી સમતાની પરીક્ષાની ઘડી હશે, પણ ધૈર્ય ન ખોતાં, એ ઘડીને પસાર થઈ દવા દેજો.

મૈત્રી ભર્યું પગલું ૫: વૈરાગ્યનો અભ્યાસ અને તેનું ચિંતન                             

જ્યારે પણ આપણા કોઈ જાણીતાનું અવસાન થાય છે તે સમય આપણને જીવનના મોટા, ક્યારેક કડવા સત્યોનું ચિંતન કરવાનો અવકાશ આપે છે. જૈન ધર્મની ખૂબ વાસ્તવિક અને હડહડતાં સત્યથી નીતરતી ૧૨ ભાવનાઓ આ ચિંતન માટે ઉત્તમ સાધન છે. આ કિંમતી સાધન આપણને આ જીવનનું વાસ્તવિક સ્વરૂપ ઓળખાવે છે અને એના બળ વડેે આપણે મોક્ષરૂપ ફળ દેનાર વૈરાગ્યને પ્રબળ બનાવી શકીએ છીએ.

આ શરીર કોણ છે? આત્મા શું છે અને શું છે મૃત્યુની સાચી હકીકત? આ પ્રશ્ર્નો જેને સુઝે છે અને એના ઉત્તર મેળવવા જે તત્પર થાય છે તેને ધન્ય છે, પણ કોઈના પ્રસંગે આપણે તાકીદી રાખીને આ પ્રશ્ર્નો નો ઉલ્લેખ કરવો ન જોઈએ. જે વ્યક્તિએ કોઈને ગુમાવ્યા છે, એ વ્યક્તિની આત્મદશા કેવી છે એના પર નિર્ભર કરે છે કે આવી ચર્ચા કરી શકાય કે નહીં.

આ ચિંતન આપણા સ્વકલ્યાનને માટે જરૂર ઉપયોગી અને ફળદાયક છે. સંસારની ક્ષણભંગુરતા અને અસારતાની સમજણ આપણા મનમાં સ્થપાયેલી હોવી જરૂરી છે, તો જ આપણે કોઈના મરણ પ્રસંગ વખતે સ્થિતપ્રજ્ઞ રહી શકીએ છીએ. એ મનોદશા આપણને મરણાંત પ્રસંગમાં શાંત રહીને, ધૈર્યને ધારણા કરીને બીજાને મદદરૂપ થવામાં ખૂબ ઉપયોગી થઈ પડે છે.

અનિત્યભાવના - શરીર, વૈભવ, લક્ષ્મી, કુટુંબ, પરિવારાદિક સર્વ વિનાશી છે. જીવનો મૂળ ધર્મ અવિનાશી છે, એમ ચિંતવવું તે પહેલી અનિત્યભાવના.      - શ્રીમદ્ રાજચંદ્ર, વચનામૃત

અશરણભાવના - સંસારમાં મરણ સમયે જીવને શરણ રાખનાર કોઈ નથી માત્ર એક શુભ ધર્મનું જ શરણ સત્ય છે; એમ ચિંતવવું તે બીજી અશરણભાવના    - શ્રીમદ્ રાજચંદ્ર, વચનામૃત


એકત્વભાવના - આ મારો આત્મા એકલો છે, તે એકલો આવ્યો છે, એકલો જશે, પોતાના કરેલાં કર્મ એકલો ભોગવશે, અંત:કરણથી એમ ચિંતવવું તે ચોથી એકત્વભાવના.   - શ્રીમદ્ રાજચંદ્ર, વચનામૃત

સંસારભાવના - આ આત્માએ સંસારસમુદ્રમાં પર્યટન કરતાં કરતાં સર્વ ભવ કીધા છે. એ સંસારી જંજીરથી હું ક્યારે છુટીશ? આ સંસાર મારો નથી; હું મોક્ષમયી છું; એમ ચિંતવવું તે ત્રીજી સંસારભાવના.  - શ્રીમદ્ રાજચંદ્ર, વચનામૃત

અન્યત્વભાવના - આ સંસારમાં કોઈ કોઈનું નથી, એમ ચિંતવવું તે પાંચમી અન્યત્વભાવના.   - શ્રીમદ્ રાજચંદ્ર, વચનામૃત

અશુચિભાવના - આ શરીર અપવિત્ર છે, મળમૂત્રની ખાણ છે. રોગ-જરાનું નિવાસધામ છે, એ શરીરથી હું ન્યારો છું; એમ ચિંતવવું તે છઠ્ઠી અશુચિભાવના.   – શ્રીમદ્ રાજચંદ્ર, વચનામૃત


આ અને બાકીની બાર ભાવનાઓના વિશેષ વિવરણ અને વધારે ઊંડી સમજણ માટે ‘‘કર વિચાર તો પામ’’ ના લખાણો વાંચશો. સત્યના સાચા સ્વરૂપની સમજણ જેટલે અંશે હશે તેટલે અંશે આપણે આ ભવસાગરમાં તરતી આપણી નાવને સુખરૂપે અને શાંતિપૂર્વક ખેડી શકીશું.

Climate change - what price will the next generation pay?

Did you know that a lot of kids worry about climate change? They learn in science class that we humans are burning huge volumes of fossil fuels (oil, coal and gas) and, because of the emission levels, the planet is getting warmer, ice caps are melting and sea levels are rising.

Meet this 9 year old boy, Levi Draheim. He's a bubbly kid with wild curly hair who lives on the coast of Florida, a place threatened by rising seas. Draheim has already noticed that reefs are disappearing, and he’s stopped going to the beach these days because he’s getting nightmares of his house being underwater.

Levi and 20 other kids are currently part of a ground-breaking lawsuit against the US government. They are protesting against President Donald Trump for pulling out of the historic, legally binding agreement that 195 countries have made to regulate carbon emissions (the Paris Climate Agreement). These kids are concerned their generation will inherit an irreparably damaged planet thanks to the short-sighted actions of adults today.

Elsewhere, the effects of climate change have already been serious. In Bangladesh the rising sea levels are damaging infrastructure and pushing thousands of people away from their homes near the rivers and beaches; turning them into climate-refugees. Forced to move to overcrowded cities, the newcomers have no option but to settle into the polluted slums.


Of course, it is not just humans that are struggling to adapt to the change in weather. Scientists fear that over one third of all species on the planet will become extinct in the next three decades.

Most people know climate change is happening, but they push it aside so they can continue living their lives.
— Isaac Vergun, age 15.

It’s time for us adults to make a choice - what kind of planet do we want to leave for future generations? And what choices do we have in our hands to make a positive difference?

The science behind the changing weather

There is overwhelming agreement between scientists all around the world that the current acceleration of global warming is due to human activity - it is not a natural phenomenon.

While it is natural to have greenhouse gases protecting the atmosphere and keeping us warm, the current levels of greenhouse gases, such as carbon dioxide in the atmosphere, are so high that the whole planet is warming up far more than it should.

Where is all this extra carbon dioxide coming from? It comes from burning fossil fuels such as oil, gas and coal. We use this to get electricity in our homes and factories, and to travel or transport goods by car, ship or plane. Simply put, we humans are using the wrong fuels.

 

What will happen if we do nothing?

The early signs of climate change are all around us. Temperatures are getting warmer, giant ice sheets are melting, and the oceans are rising. Flowers are blooming at different times, and birds are not flying as far south as they used to for the winter.

Why does all this matter? If the planet keeps getting warmer we can expect more severe weather such as storms, flooding, droughts and heat waves. These changes can cause further problems like the spread of diseases, wild fires, and food shortages. Historically food insecurity has led to wars between countries. Coral reefs will disappear and many plants and animals will become extinct. In short, climate change is connected to everything!

 

Why is rise in global temperature causing storms and flooding?

You may be wondering, how does an increase in global temperature cause more extreme rainfall and flooding, as well as droughts? The following chart gives a simplified overview of how increased greenhouse gases impact the climate. Most of the effects are related to water - not surprising when we consider that our planet is 70% water!

 

What is the urgency behind this?

The maximum global warming that the planet can tolerate is 2 degrees Celcius. There is no debate among leading scientists about this. The insurance industry has also warned that if the world goes beyond a 2 degree temperature increase, it is not systemically insurable due to the frequency and intensity of extreme weather impacts.

This puts a finite limit of how much carbon we can emit in total before we reach this high temperature (3000 Gigatonnes!). This is our entire global “carbon budget” forever, so we have to spend it slowly and carefully.

If we continue emitting as we are, we will use up our carbon budget and cause the planet to reach the 2 degrees Celsius in under 20 years. But if we start to reduce carbon emissions now we can transition safely to a zero net emissions economy by year 2050, without causing more than a 2 degrees rise. That’s why it comes down to our generation to decide.

The Paris Climate Agreement

Governments of 194 nations around the world have made a commitment to make sure the planetary temperature does not increase more than 2 degrees Celsius, and make efforts to limit it to 1.5 degrees. This decision was made in the historic, legally binding agreement called the Paris Climate Agreement, two years ago. In order to achieve this goal, the whole world must transition to a different kind of economy by 2050, with zero net emissions.

 

Why should we care?

Out of all the living beings affected by the effects of climate change there are three groups that will suffer the most if we do nothing.

Vulnerable beings. These are the people, animals and plants that will suffer from flooding, droughts, crop failures etc. Most of us are able and wealthy enough to move city, find new food sources, and build stronger homes. But what about those who can’t? What will their suffering be like?

Future beings. The result of our actions will be felt most strongly by those living on this planet after we are all long gone. Right now we are seeing the early signs of climate change, but our kids and grandkids will feel the full brunt of it.

Invisible world. Far beyond what we can see or comprehend, the science of Jainism tells us about the innumerable invisible souls that make up the beauty of this planet. There is an invisible interplay of spiritual energy, a cosmic dance of value that cannot be calculated.

For a spiritual seeker, the question of how much we care is simply about the size of our hearts. How much space do we have in our hearts for caring about others?


Let’s move to action

Each of us needs to reduce our use of fossil fuels - direct and indirect. How can we do this? Here are 20 steps that would make a big difference.

1. Be open to change! It won’t help if we ignore the problem, and leave it to others to make changes. Find out what you can do, encourage others, and remain optimistic!

2. Reduce air travel. Reducing just one long-haul flight per annum can significantly reduce our carbon footprint! Consider taking one less family holiday, or go somewhere closer by train. At work, look for alternatives to travelling abroad to meet partners or clients, such as video conferencing.

3. Pat yourself on the back for being a vegetarian and think about going a step further and embracing a vegan lifestyle. This will have a major impact on your carbon footprint. Not only does raising animals for food take a lot of fuel (fertiliser production, clearing of rainforests for pasture land and growing crops to feed the animals, etc), but cows in particular release large amounts of methane which is a powerful greenhouse gas. This is why a lot of environmentalists are vegan.

4. Eat more local produce. Local food has a shorter distance to travel before reaching us, and is probably fresher and healthier for us as well.

5. Smarter home heating. Poorly insulated houses require a lot of energy to heat or cool down. Draught-proofing, insulating, and brick walls can help. Old and inefficient boilers can waste a lot of energy. If a boiler is older than 15 years it may be worth replacing it with a more energy-efficient machine. Old window frames and seals can also be a major source of heat loss.

6. Wear a sweater and keep the door closed. It might sound obvious, but we can keep ourselves warmer with simple actions. With every degree you drop your room temperature you save up to 6% of energy consumption for heating! Don’t heat any more than necessary. 18-20 degrees Celsius is normally enough for a healthy environment, and can be lower in rooms that are not used regularly.

7. Using less Air conditioning. New generations that are growing up with air conditioning are used to it always being on, even when not necessary. It is common to see people wearing sweaters because the AC is too strong! Consider turning down the cooling, opening more windows and encouraging air flow. There are also modern systems for pumping cool air from under the ground.

8. Drive less or go car-free. Reducing the mileage of the average new car from 15,000 to 10,000 miles a year will save more than a tonne of carbon, about 15% of the average person’s footprint. Consider being less dependent on your car.

9. Use more public transport. Buses and rail systems are three times more fuel-efficient than private cars. Alternatively get fitter with walking and cycling. In cities like Amsterdam more than 25% of all trips are made on bicycles!

10. Electric cars. If car travel is vital, think about buying or, even better, leasing an electric vehicle when your existing car comes to the end of its life. A battery car will save you money on fuel, particularly if you drive tens of thousands of miles a year.  Even though the electricity to charge your car will be partly generated in a gas or coal power station, electric cars are far more efficient so total carbon emissions will fall.

11. Making things last longer. It is better to repair your existing car and make it last longer than buying a new car, even if it is electric. The same is true for many other desirable items; the energy needed to make a new computer or phone is many times the amount used to power it over its lifetime. Apple says 80% of the carbon footprint of a new laptop comes from manufacturing and distribution, not use in the home.

12. Switch to LED lighting. Within the last couple of years, LEDs (light-emitting diodes) have become cheap and effective. If you have any energy-guzzling halogen lights in your house – many people have them in kitchens and bathrooms – it makes good financial and carbon sense to replace as many as possible with their LED equivalents. They should last at least 10 years, meaning you avoid the hassle of buying new halogen bulbs every few months.

13. Buy electricity from green providers. In most countries there are electricity providers that source from wind, solar, hydroelectric sources that don’t contribute to carbon emissions. You can also consider putting your own solar panels up. They work effectively even in cold countries like the UK and US.

14. Dry your clothes naturally. Frequent use of a tumble dryer adds a lot to your energy and carbon bill. Consider just air-drying the clothes. Also, while on the subject of laundry - remember that you can turn the temperature down on your clothes washing machine to just 20 or 30 degrees, and your clothes will still come out fresh and clean.

15. Buy less things. Simply buying less “stuff” and consuming less is a powerful route to lower emissions. A new suit may have a carbon impact equivalent to your home’s electricity use for a month. A single T-shirt may have caused emissions equal to two or three days’ typical power consumption. Buying lesser but better quality things has an important role to play.

16. Reduce waste. Food waste rotting in landfills is one of the largest sources of methane - a potent greenhouse gas. Recycling saves carbon emissions associated with manufacturing goods from scratch. Choosing reusables over disposables reduces the quantity of goods that need to be manufactured.

17. Ethical investment portfolio. Many of us don’t realise that a large portion of our savings (personal or business) may be invested in fossil fuel companies, or companies with a terrible track record on pollution. Have a look at your investments, or ask your fund manager if there is an opportunity to back renewable power instead.

18. Encourage politicians to act. Support those who are taking a stand on reducing fossil fuel dependency. In the past green politics were seen as a threat to the economy, but now that is changing to the opposite. Be an environmental voter. We can also support NGO and other advocacy groups that are encouraging positive policy-making.

19. Plant trees. Planting more trees will increase the planet's capacity to absorb carbon dioxide, creating a healthier breathing planet. Find out if you can plant some trees or support a charity that can do it for you. It makes a great birthday gift, or CSR initiative for your company.

20. Organise a movie-night! An excellent and easy way to dive deeper and understand climate change is to watch Leonardo DiCaprio’s film “Before the Flood”. It shows Leonardo’s three-year journey exploring the subject of climate change for free online. Book a movie night with your friends and family to enjoy this 1 hour documentary.


Resolution

Let us take action now to support a living earth, and a stable climate. Starting with our own lifestyles, homes, businesses and governments, let us each consider what power we have in our hands to make changes, inspire others and accelerate the urgent transition needed to a planet-friendly economy.

 


Find out more

If you want to know exactly what difference your actions can make, Project DrawDown has assessed the impact of lots of creative solutions here.
http://www.drawdown.org/solutions-summary-by-rank

Photo credit
“It’s necessary, it’s desirable, it’s achievable” - Mission2020
http://www.mission2020.global/

Traffic in Manila, Philippines in 2014. Jes Aznar/Bloomberg/Getty Images

Climate change lawsuit
http://edition.cnn.com/2016/09/13/opinions/gallery/climate-change-lawsuit-kids/index.html


પર્યાવરણમાં ફેરફાર : આગામી પેઢી તેની શું કિંમત ચૂકવશે, તેને કેટલું અધીક સહન કરવું પડશે?

શું તમે જાણો છો કે ઘણાં બાળકો પર્યાવરણમાં થતાં ફેરફારોને લીધે ચિંતિત છે? તેઓ વિજ્ઞાનના વર્ગમાં ભણે છે કે મનુષ્યો ખૂબ મોટી માત્રામાં ધરતીના પેટાણમાંથી પ્રાપ્ત થતા ઇંધણ (તેલ, કોલસો અને ગેસ) ને બાળે છે ત્યારે હવામાન વધુ ગરમ થાય છે. પર્યાવરણમાં તાપ વધતા  હિમશીલાઓ ઓગળે છે અને દરિયાના પાણીનું પ્રમાણ વધતું જાય છે.

ફ્લોરીડા, અમેરીકાનાં કાંઠે રહેતો ૯ વર્ષનો બાળક ‘લેવી ડ્રાહેમ’ જેણે દરિયા કાંઠે જવાનું છોડી દીધું છે કારણ કે તેને રાત્રે ભયાનક સ્વપ્નાઓ આવે છે જેમાં તે તેનું ઘર પાણીમાં ડૂબી ગયેલું જુએ છે!

‘લેવી’ અને બીજા 20 બાળકોએ અમેરિકન સરકારની વિરુધ્ધ આશ્ચર્યજનક, વિસ્મય ઉપજાવે એવો મુકદ્દમો કર્યો છે. પર્યાવરણમાં કાર્બન ન વધે તે માટે દેશોએ સમજૂતી કરાર કર્યા હતા, પણ ડોનાલ્ડ ટ્રમ્પ સરકારે પોતાના દેશને તેમાથી પાછો ખેંચી લિધો છે. આ બાળકોને ચિંતા છે કે આજના અણસમજુ અને સ્વાર્થી માણસોએ લીધેલા નિર્ણયોને કારણે આ ધરતી પરનું તાપમાન એટલું અધીક વધી જશે કે તેની ઊપર રહેવું અતિ મુશ્કેલ થઈ જશે. હવામાનમાં વધી ગયેલા તાપને નિયંત્રિત કરવું અશક્ય બની જશે.

બીજા દેશોમાં તો વાતાવરણના ફેરફારની બહુ જ ખરાબ અસર દેખાય છે. બાંગ્લાદેશમાં તો દરિયાના પાણીનું પ્રમાણ એટલી હદે વધ્યું છે કે જેને લીધે કિનારા પરની માળખાભૂત વ્યવસ્થાઓને નુકશાન પહોચ્યું છે અને કિનારે રહેતા માણસોને તેમનાં ઘરોથી દૂર જવાની ફરજ પડી છે, તેઓને વાતાવરણના શરણાર્થી બનાવી દીધા છે. તેઓને ભીડભાડવાળા શહેરોમાં અને પ્રદૂષિત ઝૂંપડપટ્ટીમાં રહેવાની ફરજ પડે છે.

ફક્ત મનુષ્યો જ વાતાવરણમાં થયેલ ફેરફાર સામે સંઘર્ષ કરે છે તેવું નથી. વૈજ્ઞાનિકોને ડર છે કે આવતા ત્રીસ વર્ષોમાં તો આ ધરતી પરની એક તૃતિયાંશ પ્રજાતિઓ લુપ્ત થઈ જશે!

મોટા ભાગના મનુષ્યો વાતાવરણમાં થતા ફેરફારોને જાણે છે પણ તેને નજરઅંદાજ કરીને પોતાની જીંદગી જીવી રહયા છે –’ઈસાક વરગુન’ (૧૫ વર્ષ) કહે છે હવે સમય આવી ગયો છે કે આપણે મોટા માણસોએ નક્કી કરવાનું છે કે આગામી પેઢીને માટે કેવી ધરતી આપી જવી છે? તેના માટે આપણે કેવા હકારાત્મક તફાવતો કરી શકીશું?

બદલાતા વાતાવરણ પાછળનું વિજ્ઞાન:

દુનિયાભરના વૈજ્ઞાનિકોનો એક જ મત છે કે વાતાવરણમાં વધેલ ગ્લોબલ વોર્મિંગ માટે ફક્ત અને ફક્ત મનુષ્યોની પ્રવૃત્તિ જ જવાબદાર છે, નહિ કે કુદરતી ઘટના.

ગ્રીનહાઉસ વાયુઓ વાતાવરણને જાળવી રાખવા અને આપણા શરીરને ગરમ રાખવા માટે જરૂરી છે પણ હાલમાં આ વાયુઓનું પ્રમાણ, જેમ કે કાર્બન ડાયોકસાઈડનું પ્રમાણ વાતાવરણમાં એટલું બધું વધારે છે કે તે ધરતીને જરૂર કરતાં વધારે ગરમ રાખે છે.

આ વધારાનો કાર્બન ડાયોકસાઈડ વાયુ ક્યાંથી આવે છે? તે અશ્મિભૂત ઈંધણ જેમ કે તેલ, ગેસ, કોલસો અને પેટ્રોલ ને બાળવાથી આવે છે. તેનો વપરાશ વીજળી બનાવવા માટે થાય છે જે આપણા ઘરોમાં, ફેકટરીમાં, મુસાફરી કરવા માટે, માલ-સામાનની હેરફેર માટે ગાડી, જહાજ કે હવાઈ જહાજમાં વપરાય છે. સીધી વાત કહીએ તો આપણે ખોટું ઇંધણ વાપરી રહયા છીએ.

વાતાવરણમાં બદલાવ આવી રહ્યો છે. તેના પ્રારંભિક સંકેતો આપણે આજુબાજુમાં જોઈ રહ્યાં છીએ કે તાપમાન વધી રહયું છે, મોટી મોટી હિમશીલાઓ ઓગળી રહી છે અને સમુદ્રના પાણીની સપાટી વધી રહી છે, પ્રાણીઓ શિયાળા દરમિયાન જેટલું સ્થળાંતર કરીને દક્ષિણ તરફ આવતા તેટલું હવે નથી આવતા.

તેનાથી આપણને શું અસર થાય?

જો ધરતી આ જ રીતે વધારે ને વધારે ગરમ થતી રહે તો તેનાથી હવામાનમાં ઘણો જ ફર્ક પડે, જેમકે વાવાઝોડા, પૂર, દુકાળ કે ગરમીના મોજા ફરી વળે. તેના કારણે રોગચાળાનો ફેલાવો થાય, દાવાનળ ફેલાય અને ખોરાકની અછત જેવી વધારાની તકલીફો આવે. ઇતિહાસમાં જોઈએ તો ખોરાકની અછત બે દેશો વચ્ચે યુદ્ધનું કારણ બનેલ છે. પરવાળાનાં બનેલ ખડકોનો નાશ થશે અને ઘણાં છોડ, ઝાડપાન અને પ્રાણીઓની જાતિ લુપ્ત થશે. ટૂંકમાં, વાતાવરણમાં ફેરફાર દરેક વસ્તુ સાથે જોડાયેલ છે.

શા માટે વૈશ્વિક તાપમાનમાં વધારો થવાથી વંટોળિયા, વાવાઝોડા, અને પૂર આવે છે?

તમને કદાચ આશ્ચર્ય થશે કે વૈશ્વિક તાપમાનમાં વધારાને કારણે વધારે પડતો વરસાદ અને પૂરની પરિસ્થિતિ ઊભી થાય છે અને ક્યારેક દુકાળ પણ પડે છે.  પૃથ્વીની સપાટી પર 70% પાણી છે અને મોટાભાગની અસર તેના કારણે જ થાય છે.

શા માટે તેના પર હમણાં જ ધ્યાન આપવાની જરૂર છે?

પૃથ્વી વધારે માં વધારે 2 ડિગ્રી સેલ્સિયસ તાપમાનમાં વધારો સહન કરી શકશે। અગ્રણી વૈજ્ઞાનિકો આ બાબતે સહમત છે. વીમા કંપનીઓ પણ ચેતવે છે કે દુનિયાનું તાપમાન 2 ડિગ્રી સેલ્શ્યિસ થી ઉપર જવાના કારણે વાતાવરણ પર થતી આકરી અસર જે ખૂબ જ તીવ્રતા ભરી હોય છે જે વીમા લેવા માટે ની યોગ્ય પરિસ્થિતિ નથી.

આ બધાં કારણો આપણને કાર્બન ગેસના ઉત્સર્જન માટેની પરિમિત મર્યાદા આપે છે કે તાપમાન 3000 ગિગાટોન્સ થી વધારે ન થવું જોઈએ. આ આખા વિશ્વનું ‘કાર્બન વપરાશનું અંદાજ પત્ર’ છે માટે આપણે તે ઈંધણો ખુબ સાચવીને અને ધીમે ધીમે વાપરવા જરૂરી છે.

અત્યારે જે રીતે કાર્બન વાયુનું ઉત્સર્જન થઇ રહ્યું છે તે ઝડપે તો આગામી 20 વર્ષોમાં આ પૃથ્વીનું તાપમાન 2 ડિગ્રી સેલ્સિયસથી વધી જશે પણ જો કાર્બન ગેસના ઉત્સર્જનમાં ઘટાડો લાવવા માટે સુરક્ષિત ફેરફારો લાવશું તો વર્ષ 2050 સુધીમાં કાર્બન ગેસનું ઉત્સર્જન પ્રમાણ લગભગ શૂન્યવત થઇ જશે. જેના કારણે તાપમાનમાં 2 ડિગ્રી સેલ્સિયસ નો વધારો નહિ થશે. આ વાતનો  આજની પેઢી એ નિર્ણય લેવો જ રહ્યો.

પેરિસ વાતાવરણ સંધિ

દુનિયાના 194 દેશોની સરકારો પૃથ્વીનું વાતાવરણ 2 ડિગ્રીથી ન વધે એના પ્રયત્નો કરીને તેને 1.5 ડિગ્રી સુધી સીમિત કરવા માટે પ્રતિબદ્ધ થયા છે. બે વર્ષ પહેલા આ ઐતિહાસિક નિર્ણય લેવાયો જે બધાને કાયદેસર બંધનકારક છે, તેને પેરિસ વાતાવરણ સંધિ કહેવામાં આવે છે. આ ધ્યેયને મેળવવા માટે બધા દેશો એ તેમના અર્થતંત્રને એવી રીતે બદલવું રહ્યું કે જેથી 2050 સુધીમાં ઉત્સર્જનનું પ્રમાણ શૂન્ય થાય.

આપણે શા માટે કાળજી રાખવી જોઈએ?

જો આપણે વાતાવરણના ફેરફારોની અસર માટે કાંઈ નહિ કરીએ તો સજીવન પ્રાણીજાતિમાંના 3 સમૂહ સૌથી વધારે હેરાન થશે.

1. સંવેદનશીલ પ્રાણીજાતિ : પૂર, દુકાળ કે પાક ઓછો થવાનાં કારણોથી મનુષ્યો, પ્રાણીઓ અને ઝાડનો ભોગ લેવાશે. આપણામાંથી મોટાભાગના લોકો તો એટલા પૈસાદાર છે કે તેઓ માટે નવા શહેરમાં સ્થળાન્તર કરવું, ખોરાકના નવા સ્ત્રોત્ર ગોતવા કે પછી મજબૂત ઘરો બાંધવા સહેલા છે. પણ જેઓ તેવું ન કરી શકે તેઓનું શું? તેઓની વેદના કેવી હશે?

2. ભવિષ્યના જીવો: આજની પેઢીના મૃત્યુ પછી તેમની કરેલી ભૂલો આગામી પેઢીને ભોગવવી પડશે. હાલમાં તો આપણે વાતાવરણના ફેરફારોની અસર જોઈ રહ્યા છીએ પણ આપણા બાળકો અને પૌત્રોની પેઢીને તો ખુબ જ ભયંકર અસર ભોગવવી પડશે.

3. અદ્રશ્ય દુનિયા: આપણે જોઈ શકીએ કે વિચારી શકીએ તેનાથી ક્યાંય દૂર, જૈન ધર્મ અસંખ્ય અદ્રશ્ય આત્માઓ વિષે કહે છે જેઓના થકી આ પૃથ્વી ગ્રહની સુંદરતા છે. ત્યાં આધ્યાત્મિક ઊર્જાની અદ્રશ્ય આંતરપ્રક્રિયા છે જે આ બ્રહ્માંડનો એક અમૂલ્ય હિસ્સો છે.

અધ્યાત્મની ખોજમાં નીકળવા વાળા માટે તો એક જ સવાલ છે કે આ બાબતે તેમને કેટલી ચિંતા છે? બીજાઓ માટે તેમના હૃદયમાં કેટલી કરુણા છે?


ચાલો, ત્યારે જે કરવાનું છે તે નક્કી કરીએ:

સર્વેએ મળીને સીધી રીતે કે આડકતરી રીતે અશ્મિભૂત ઇંધણનો વપરાશ ઘટાડવાનો છે. તેના માટે નીચે આપેલ 20 મુદ્દ્દાઓને અમલમાં મૂકીએ જેના થકી બહુ મોટો ફરક પડશે.

1. બદલાવ માટે તૈયાર રહો: આ બાબતે તમે શું કરી શકો તે જાણો, બીજાને તેના માટે પ્રોત્સાહન આપો અને આશાવાદી રહો!

2. હવાઈ મુસાફરીને ઓછી કરો.

3. શાકાહારી હોવા માટે પોતાને જ અભિવાદો અને હજી એક પગલું આગળ વધીને વિગન થવું એટલેકે દૂધ અને દૂધમાંથી બનેલી વસ્તુઓ પણ નહિ વાપરવી.

4. સ્થાનિક બનાવટની વસ્તુઓ વાપરો.

5. ઘરને હોશિયારીપૂર્વક ગરમ રાખે તેવી રીતો અપનાવો. જુના બોઈલર વગેરેને સ્થાને નવા સાધનો વસાવો.

6. સ્વેટર પહેરો અને ઘરના દરવાજા બંધ રાખો, ઠંડા પ્રદેશોના ઘરમાં એક ડિગ્રી ગરમી બચાવવાથી 6% ઉર્જાનો વપરાશ બચે છે.

7. ગરમ પ્રદેશોમાં વાતાનુકુલીન સાધનો નો વપરાશ સંયમિત રીતે કરો.

8. વાહનનો વાપરાશ ઓછો કરવો કે બંધ કરવો.

9. જાહેર પરિવહનનો (public transport) વપરાશ કરો જેમકે બસ કે રેલવે અથવા વૈકલ્પિક રીતે ચાલવું કે સાયકલિંગ કરવું.

10. ઇલેક્ટ્રિક કારનો વપરાશ કરો.

11. સમજણપૂર્વક વસ્તુને વાપરવી જેથી તે લાંબો સમય ચાલે કારણકે નવી વસ્તુ બનાવવા માટે ઇંધણ વધારે વપરાય છે.

12. હેલોજન પ્રકાશથી એલ ઈ ડી પ્રકાશ આપતી વસ્તુ તરફ વળો જે કિફાયતી અને લાંબા સમય સુધી ચાલે છે.

13. હવા, સૂર્ય કે પાણીથી બનતી ઇલેકટ્રીસિટી બનાવતા ઉત્પાદકો પાસેથી વીજળી ખરીદો.

14. કુદરતી રીતે કપડાં સુકાવવા. વોશિંગ મશીનના ડ્રાયરનો વપરાશ ઘટાડવો.

15. જરૂરિયાત પૂરતી વસ્તુની જ ખરીદી કરવી, એક નવો ડ્રેસ ખરીદવો તે 2 થી 3 દિવસના વીજળી વપરાશ જેટલો ગેસ ઉત્સર્જન કરે છે!! પરિગ્રહ વધારવો નહિ.

16. કચરો ઘટાડવો, જેમકે ખોરાકનો કચરો મીથેન ગેસનો એક મોટો સ્તોત્ર છે !!

17. નૈતિક રોકાણ કરો : રોકાણને ફરીથી તપાસી જવું કારણકે અજાણતા આપણું રોકાણ કોઈ એવી કંપનીઓમાં ન થવું જોઈએ કે જેઓ અશ્મિભૂત ઇંધણના  બિઝનેઝ કરતા હોય અથવા પ્રદુષણ ફેલાવવા માટે કુખ્યાત હોય.

18. રાજકારણીઓને આ કાર્ય કરવા પ્રોત્સાહન આપો. તેવા રાજકારણીને આપનો કિંમતી મત આપો જેઓ અશ્મિભૂત ઇંધણના વપરાશની વિરુદ્ધ કાર્ય કરતા હોય.

19. ઝાડ વાવો. વધારે ઝાડ વાવવાથી ધરતીની કાર્બન ગેસનું શોષણ કરવાની શક્તિ વધશે માટે તમે ઝાડ વાવો કે પછી જે સંસ્થા ઝાડ વાવતી હોય તેને મદદ કરો.

20. રાતનો ફિલ્મ શૉ રાખો : લિયોનાર્ડો ડિકેપ્રિઓનું ‘બીફૉર ધ ફ્લડ’ નામની એક કલાકની દસ્તાવેજી ફિલ્મ મિત્રો અને કુટુંબીજનો સાથે જોવાનો કાર્યક્રમ ગોઠવો. આ ફિલ્મ ‘વાતાવરણમાં ફેરફાર’ ના વિષય પર લિયોનાર્ડોની 3 વર્ષની મહેનતે બનાવેલી છે જે ફ્રી ઓન લાઈન જોવા મળે છે.

https://youtu.be/WxZvTMz5byQ


ઠરાવ:

આવો! આપણે આ ધરતીને સારી આબોહવા અને જીવવા લાયક બનાવવાના પ્રયાસો કરીએ. આપણી જીવનશૈલી, ઘર, કામકાજની જગ્યાથી શરૂઆત કરીએ કે આપણે ક્યાં અને શું ફેરફાર લાવી શકીએ છીએ? બીજાને પણ પ્રોત્સાહન આપીએ અને તાત્કાલિક બદલાવ લાવવા માટે ધરતી માટે મૈત્રીપૂર્ણ અર્થવ્યવસ્થા અપનાવીએ.

Is it true? Is it kind? Is it necessary?

“Shocking news: Ketchup is made from urine, animal blood, and cocaine!”.

Many of us today feel overwhelmed by the daily waves of shocking information. It is difficult to know what is actually true. When we discover something alarming, our friendly and sociable instinct is to share it with our family and friends. Our intention is to be helpful, by keeping others informed and alert of potential dangers.

The trouble is that many stories we forward are mere fiction, gossip, pranks, and rumours. Misinformation, of course, is nothing new. Fake news predates the internet and social media. But today with the internet quite literally in our pockets, it now only takes a few seconds and a click of a button to forward a message, causing fake news to quickly escalate.

This problem of fake news is becoming a crisis all around the world. It is causing a lot of harm to others due to confusion, fear and mass panic, anger leading to communal riots, and in several cases fake news has even caused the death to innocent people.

So what can be done about this? Where does responsibility lie for verifying information? In the world of private social media there are very few gatekeepers that monitor or regulate what is true and what is not. As individuals forwarding messages, we may feel absolved from any responsibility. We may believe that if people don’t enjoy what we share, or find it helpful or credible, they can simply ignore, delete, and if necessary check the facts for themselves.
 
Let’s ask ourselves if this approach conflicts with our spiritual aspiration of “Satya”, only speaking the truth? By forwarding fake news, do we unwittingly become agents of deception? Who creates all this fake news, and what are their motivations? And how can we become more discerning and selective about what information to share to our networks?
 
Here are some recent example of stories that turned out to be entirely fake.

The truth: This fake news started in 2008 through email and then caught the UN agency’s attention. “We are aware of several blogs in India reporting this story, but can assure you that UNESCO has made no such announcement concerning the anthem of India or any country,” a UNESCO official told India Today in 2008. Yet, a fake Aamir Khan account shared this tweet in November 2016. Similar stories have been circulated about the Indian Prime Minister being declared the best Prime Minister or the new 2000 rupee note being declared the best note.


The truth: The telegram was created by two Russian brothers, Nikolai and Pavel Durov. The company is headquartered in Berlin, Germany and registered as a private company in the UK and the US. As we can see, it is far from being an Indian company. The above message is based on an entirely untrue premise.


The truth: HIV does not live long outside the body. Even if small amounts of HIV-infected blood or semen was consumed, exposure to the air, heat from cooking, and stomach acid would destroy the virus. Therefore, there is no risk of contracting HIV from eating food. This is a statement from the US Centers for Disease Control and Prevention. (This message has been circulated in several different forms with the name of the drink that is supposedly “contaminated” changing through the versions.)


What’s the big deal?
 
If these seem like harmless occurrences, let’s look at some more examples. Rumors regarding beverages or tomato ketchup may seem like they really hurt anyone except the companies that manufacture these products (who, let us remember, consist of many honest and hardworking people). But many fake stories have caused significant amounts of damage.

In November 2016, there was a story that spread on Whatsapp announcing a shortage of salt in four Indian States.

The truth: Rumours of no salt stocks in Uttar Pradesh triggered a major law and order situation, leading to the death of a woman in Kanpur. In the panic buying around midnight, when the rumours spread like wildfire in Bakarganj Bazaar in Kanpur, Savita (52) too, rushed to buy some salt. In the market she was pushed around and slipped into a drain, dying on the spot.

The Delhi police put this message out in response: “Say NO to rumours!”


There is an ongoing campaign warning people to avoid certain brands of the pain reliever, Paracetamol, because “doctors advise that it contains Machupo virus, one of the most dangerous in the world, with a high mortality rate”
 
The truth: This is fake news causing alarm and panic, especially for those who are using this pain reliever.


There were rumours spread that the Pope endorsed Trump for president.

The truth: The Pope clearly said he never says a word about electoral campaigns and he did not directly endorse or criticize either of the two US presidential candidates. Large amounts of misinformation have been credited with influencing major democratic events globally such as the 2016 US presidential election.


Who benefits from fake news?
 
This basic problem of lying has existed for thousands of years. The motivations are diverse, but can usually be boiled down to the human weaknesses of power or money.
 
    •    Advertisement revenue: many false stories take you to a Youtube video or webpage, where the creators make money from advertisements. The more people that come to the page, the more money they make. Many health scares operate for this reason. The more shocking the story, the more likely you are click on the link!
 
    •    Political or corporate agendas: False stories leave lasting impressions, even if they are later debunked. Because of this fake news are powerful tools for promoting or hurting political candidates and corporate brands. People are increasingly relying on social media as their source of news, often trusting it even more than traditional media like TV news.
 
With the ease of forwarding, and copy-pasting, fake stories are often re-posted in several places. In today’s fast paced culture, very few people take the time to fact-check articles. As a result readers come across the same message in several different places, and assume it must be true. There is an old saying that “If you tell a lie often enough, it eventually becomes the truth.”
 
“Misinformation published by conspiracy sites about serious health conditions is often shared more widely than evidence-based reports from reputable news organisations”
    •    Independent newspaper, UK

Living in an echo chamber

Most social media services routinely recommend new content based on things users have already liked or shared, creating an echo chamber where users rarely get to see alternative perspectives or hear the “other side of the story”. As a result, false news spread rapidly and was found to have been shared more or just as widely than news from reputable media outlets, even when the false articles were debunked or proven to be untrue. These echo chambers and the ease of being connected to the world have resulted in populations being heavily polarized in all parts of the world.

The hidden influence of robots

Social media is also full of fake users, often they are simply “bots” or robotic programmes that can sound very realistic. On Twitter clever robotics can also generate re-tweets in order to amplify certain messages and propaganda. Similarly on Google searches, robotics can be programmed to bring fake news up higher on your search results. Facebook too has millions of fake accounts, many of which are robots. Like any technology, it can be used for different purposes, for good or bad, to spread truth or to spread lies.
 

Fakeness is destroying trust in relationships

Due to all the misinformation that is being spread, society as a whole is losing trust in one another. Like the boy that cried wolf too many times, people eventually stop listening. The disadvantage of this is that when there is a genuine concern, for example when the police have a statement to make, or a non-profit organisation wants to spread genuine information about a health concern, people are rightly wary. We are losing trust in the media, and in each other, and so information is just becoming a form of noise.
 

Why should we care?
 
Many psychologists believe we live in the age of information overload. Today the average person spends more time accessing, understanding, analysing, sharing and organising information than at any other time in history! This can be exhausting, especially when the mind hits its capacity for processing information. Many of us have at one point simply felt that “I just can’t think” or “I just don’t have the mental bandwidth right now.”

By using up precious attention and thought-power on rumours, we leave less time and space in our minds for contemplating other subjects, perhaps more useful and important ones. From this perspective, carelessly forwarding fake news to our family and friends can be seen as a form of “pollution”. Like a smoker puffing into our friend’s faces, we are harming both ourselves and the recipient every time we forward an unverified rumour.
 
“Information pollution is the contamination of information supply with irrelevant, redundant, unsolicited and low-value information.”
    •    From Wikipedia
 
As spiritual seekers let us free ourselves and others from the ongoing distractions and potential harm being caused by the spreading of gossip and rumours.


Let’s move to action

How can we tell if the information we come across online can be trusted? In this age of information and misinformation, we must learn to discriminate and look at the evidence behind the story. In the absence of traditional gatekeepers, the  responsibility will increasingly fall on us to establish the veracity and credibility of our sources. If the claim sounds extreme, it doesn’t mean it is not true, but it does warrant extra analysis on our part.
 
Establish the reliability of the source
We may come across a scandal that sounds shocking but important. Before forwarding it on, we can:
    •    check if the organisation it comes from is a respectable one. Many fake news creators choose website names that are very similar to names of famous companies but with a small, unnoticeable difference. It helps to look up the name of the company and the claim of the news article.
    •    check if the author is real person
 
Seek out an expert’s opinion
It often helps to check with someone with expertise in a specific field who can help us evaluate the information, such as a medical doctor in case of health scares, someone from the finance or banking industry in the case of money matters, someone with knowledge of science and engineering for the world of technology.
 
Search for more information online
In most cases, a simple search of the “claim” or “subject” using a search engine like Google, Bing, Yahoo, etc. can help us establish whether the claim is true or false. You may be surprised by how many search results about a shocking claim show that it is a hoax or has been proven false quite some time ago. Several websites exist with the sole purpose of fact-checking sensational pieces of information to verify the extent of their truth.
 
Keep in mind though- some reputable news outlets have mistakenly covered false stories that spread far and wide, misled by its “popularity”.
 
Many photos sent with shocking claims are often old images that are being recycled to spread new propaganda. These can also be investigated further. Image searches are a great way to find out if we have received a recycled image or a recent one.


Resolution

Let us become defenders of “Satya”, the truth. Let us spread messages that are true and compassionate, and stay far away from potentially harmful rumours. Next time you read an interesting article, and your hand moves to click “share” or “forward”, take a moment to ask yourself three questions.
    1.    Is it true? (Is it coming from a credible source? Have we checked?)
    2.   Is it kind? (Is this something that enriches the life of another person?)
    3.   Is it necessary? (Is this relevant to the person I am sending it to?)


શું આ સત્ય છે? શું તે યોગ્ય છે ? શું તે જરૂરી છે ?

આપણે આપણા શબ્દોના દ્વાર ઉપર ત્રણ વિચારોરૂપી ચોકીદારોનો પહેરો રાખવો જોઈએ:

(૧) શું આ સત્ય છે?

(૨) શું તે યોગ્ય છે ?

(૩) શું તે જરૂરી છે ?

આઘાત જનક સમાચાર : “કેચઅપ (ટમેટાનો સોસ) ને પેશાબ, લોહી અને કોકેઈનમાંથી બનાવવામાં આવે છે ! ’’

આજે આપણી પાસે અધધ આઘાતજનક માહિતીઓનો ધોધ આવે છે. તેમાંથી કેટલું ખરું છે તે જાણવું ખૂબ જ અઘરું છે. જયારે આપણને કોઈ ભયજનક માહિતી મળે છે ત્યારે આપણે સહજ રીતે આપણા કુટુંબીજનો અને મિત્રવર્તુળમાં તે જાણકારીની આપ-લે કરીએ છીએ. બીજાને જણાવવાનો એકમાત્ર હેતુ તેમની મદદ કરવાનો અને સંભવિત ખતરાથી સાવધાન કરવાનો હોય છે.

આમાં મોટી તકલીફ એક જ છે કે મોટાભાગની માહિતી ઊપજાવી કાઢેલી અથવા તો માત્ર અફવા જ હોય છે. ખોટી માહિતી તે કાંઈ નવીન વાત નથી. ઈન્ટરનેટ અને સોશિયલ મીડિયા ઉપર ખોટી માહિતી છલકાઈ રહી છે. આજના યુગમાં જ્યારે ઈન્ટરનેટ આપણા હાથમાં અને ખિસ્સામાં છે ત્યારે કોઈ પણ સંદેશ મોકલવો તે એક બટન દબાવવા જેટલું સરળ છે જેનાથી આવી ખોટી માહિતી બહુ જ ઝડપથી ફેલાઈ જાય છે.

આવી ખોટી માહિતી આજે વિશ્વમાં કટોકટીભરી પરિસ્થિતિ સર્જી રહી છે. જેને કારણે ઘણા બધાં લોકોને ગેરસમજણ ઊભી થાય છે. ભય કે સામૂહિક ગભરાટના લીધે કોમી રમખાણો થાય છે અને અમુક આવા ખોટા સમાચારો ને કારણે નિર્દોષ માણસોની બલી ચડે છે.

તો તેના માટે શું થઈ શકે ? આ બધી માહિતીની ચોકસાઈ કરવાની જવાબદારી કોના પર છે ? આ ખાનગી મીડિયાની દુનિયામાં બહુ જ ઓછા ચોકીદારો છે કે જેઓ આ માહિતીની ચોક્કસાઈ કરે છે. વ્યક્તિગત રીતે આ માહિતી મોકલતી વખતે આપણે તે જવાબદારી લેતા નથી. આપણે એમ વિચારીએ છીએ કે મેળવનાર વ્યક્તિએ તે જાણકારી મદદરૂપ ન થતી હોય કે વિશ્વસનીય ન લાગે તો તે માહિતી કાઢી નાખવી જોઈએ કે પછી તેની અવગણના કરવી જોઈએ, અથવા જરૂર પડ્યે તેણે જાતે તેની સત્યતાની ખાતરી કરી લેવી જોઈએ.

જ્યાં “સત્ય” એ આપણા આધ્યાત્મિક માર્ગનો પાયો છે, ત્યાં આવો અભિગમ વિરોધાભાસી નથી જણાતો? ખોટી માહિતી મોકલાવીને આપણે અજાણતા જ કોઈની સાથે છેતરપિંડી નથી કરી રહ્યાં? કોણ આવા ખોટા સમાચાર બનાવીને ફેલાવે છે, તેમનો ઈરાદો શું છે ? કઈ રીતે આપણે અમુક જ માહિતી મોકલાવીને સમજદારી દાખવી શકીએ? થોડા સમય પહેલાં બનેલ અમુક પ્રસંગો નીચે બતાવ્યા છે, જેમાં આવી ખોટી માહિતીઓ સોશિયલ મીડિયા પર ફરતી થઈ હતી:

(૧) ફિલ્મ કલાકાર આમીર ખાને ટવીટ કર્યું કે યુનેસ્કોએ ભારતના રાષ્ટ્રગીતને દુનિયાના સર્વશ્રેષ્ઠ રાષ્ટ્રગીત તરીકે જાહેર કર્યું છે. જે નકલી ટવીટ એકાઉન્ટ હતું.

(૨) ભારતના વડાપ્રધાનને શ્રેષ્ટ વડાપ્રધાન તરીકે જાહેર કરાયા.

(૩) ૨૦૦૦/- રૂપિયાની નવી નોટને શ્રેષ્ઠ નોટ તરીકે જાહેર કરાઈ.

(૪) વ્હોટસપ એપને ડીલીટ કરી ભારતની ટેલીગ્રામ એપને વાપરો તેનાથી ૧૧૨૦/- કરોડ રૂપિયા ભારતની બહાર જતાં બચશે.

(૫) ‘ફ્રૂટી’ નામનું પીણું પીવાથી એઇડ્સ નામનો રોગ થાય છે કારણકે તેમાં એઇડ્સથી દૂષિત લોહી તેના જ કોઈ કારીગરે ભેળવેલું છે.

(૬) ૨૦૧૬ માં ભારતના ચાર રાજ્યોમાં ખાવાનાં મીઠાં(નમક)ની અછત થયેલ છે.

(૭) પેરાસીટામોલ નામની દર્દમાં રાહત આપનારી દવા ન વાપરવી કારણ કે તેમાં માચુપો નામનો વાયરસ ભળેલ છે જે ખૂબ જ ભયજનક છે અને તેનાથી થતો મૃત્યુદર ખૂબ જ વધારે છે.

       વગેરે... વગેરે... વગેરે…

આવા નકલી સમાચારોથી કોને લાભ થાય છે ?

જૂઠની મૂળભૂત સમસ્યા તો હજારો વર્ષોથી ચાલી આવી છે. તે અનેક કારણોથી પ્રોત્સાહિત હોય છે પણ પાયાની વાતમાં તો માનવ સહજ સ્વભાવ છે જે સત્તા કે સંપત્તિથી આકર્ષાય છે.

  • જાહેરાતોથી થતી આવક : ઘણી ખોટી વાતો તમને યુ-ટ્યુબ  વિડીયો કે વેબપેજ પર લઈ જાય છે જેના બનાવનારને તે જાહેરાતથી આવક થાય છે. વધારે માણસો તે જાહેરાતના પેજ પર આવે તેમ તેને વધારે આવક થાય. ઘણી આરોગ્યને લગતી ચેતવણીઓ પણ આ જ કારણે અપાય છે. જેમ વધારે ડરાવણી ચેતવણી તેમ વધારે તે જાહેરાત સાથેના પેજ વધારે જોવાય અને તેમ આવક પણ વધે.
  • રાજકીય કે ધંધાકારી કારણો : આ ખોટી વાતો આગળ જતાં નકામી સાબિત થાય તો પણ બહુ જ ઊંડી છાપ પાડે છે. કારણકે તેનાથી કોઈની રાજકીય કારકિર્દી કે ધંધાકીય બ્રાન્ડને નુકશાન પહોંચે છે. ટેલીવિઝન કરતાં પણ સોશિયલ મીડિયાના સમાચારો પર લોકો વધારે આધાર રાખે છે અને ધણી વખત તો તેને સત્ય જ માની બેસે છે.     

આપણે શું કરવું જોઈએ?

આપણને ઓનલાઈન મળેલ માહિતી સત્ય છે કે કેમ તે કેવી રીતે કહી શકાય ? આ ખોટી માહિતીઓના યુગમાં, આપણને તેનો ભેદ કરતા આવડવું જોઈએ. પરંપરાગત ચોકીદારોની ગેરહાજરીમાં આપણે જ તે જવાબદારી ઉઠાવવી જોઈએ અને તેની સચ્ચાઈ તથા વિશ્વસનીયતા સ્થાપિત કરવી જોઈએ. જો માહિતીનો દાવો ખૂબ જ જોરદાર હોય તેનો મતલબ એવો નથી કે તે સત્ય નથી પણ તેને વધારે વિશ્લેષણથી તપાસવાની જરૂર છે.

માહિતીના સ્ત્રોતની વિશ્વસનીયતાની ખાતરી કરવી

આપણે કોઈ આધાતજનક પણ મહત્વના કૌભાંડની માહિતી મળી હોય તો તેણે આગળ મોકલતા પહેલા આપણે આટલું જરૂર કરી શકીએ :

  • તે કોઈ વિશ્વાસપાત્ર સંસ્થા તરફથી મળેલ માહિતી હોય: ખોટી માહિતી ફેલાવનારાઓ આવી જાણીતી સંસ્થાના નામ જેવું પણ થોડા જ ફર્કવાળું નામ વાપરે છે. તો તે નવી માહિતી મોકલનાર કંપનીનું નામ તપાસી લેવું જોઈએ.
  • લખનાર ખરેખર કોઈ માણસ છે કે પછી તે ઊપજાવી કાઢેલ વાત છે? નિષ્ણાતનો મત લેવો: તે ક્ષેત્રમાં નિષ્ણાત વ્યક્તિના અભિપ્રાય લેવાથી તે માહિતીનું વિશ્લેષણ સારી રીતે થઈ શકે છે. જેમ કે આરોગ્યને લગતી માહિતી, ડોક્ટરને પૂછી શકાય છે. કોઈ નાણકીય કે બેન્કને લગતી માહિતી, તે ક્ષેત્રના વ્યક્તિને પૂછી શકાય, તે જ રીતે વિજ્ઞાન અને ઈજતેરી ક્ષેત્રની વ્યક્તિઓને તેમની માહિતી વિષે પૂછી શકાય.
  • ઓનલાઈન વધુ માહિતીની શોધખોળ કરવી, મોટાભાગે તો આવા દાવા કે માહિતીને ગૂગલ, બીન્ગ, યાહૂ વગેરે સર્ચ-એન્જીન પર પણ પૂછી શકાય છે જેનાથી તેની સત્યતાની ખાતરી થઈ શકે છે. તમને તેનું પરિણામ જોઇને નવાઈ લાગશે કે તેમને થોડા સમય પહેલાં જ અફવા કે ખોટી સાબિત થયેલ જાહેર કરાયેલ હોય છે. ઘણી બધી વેબસાઈટ તો ફક્ત આવી સનસનાટી ભરેલ માહિતીની સચ્ચાઈની ખાતરી કરવા માટે જ બનાવવામાં આવી હોય છે.

તે પણ માનવું જ રહયું કે ઘણી જાણીતી સમાચાર ચેનલો પણ ભૂલથી આવી ખોટી માહિતોનો ફેલાવો કરી દે છે.

ઘણા આધાતજનક દાવાઓ વાલા ફોટા ખરેખર તો બહુ જ જૂનાં હોય છે જેને ફરી ફરીને નવેસરના દાવા તરીકે મોકલાવાય છે. તેની પણ ફરીથી તપાસ કરવી જોઈએ. તે ફોટાને પણ આવા સર્ચ-એન્જીન પર ચેક કરવાથી તે જૂનાં છે કે નવાં તેની ખબર પડે છે.

સામાન્ય રીતે નીચે આપેલ ૬ પ્રકારના સંદેશાઓ વધારે ફેલાય છે:

૧ વર્જ્ય ( ન મોકલવા જેવા )

૨ અસામાન્ય

૩ ત્રાસજનક ( ભયંકર )

૪ રમૂજી ટુચકાઓ

૫ નોંધનીય

૬ રહસ્યમય

Resolution – સંકલ્પ.

ચાલો આપણે જ સત્યને બચાવવા માટે પ્રયત્ન કરીએ. જે સત્ય હોય, કોઈને દુભવતી ન હોય ફક્ત તેવી જ માહિતી આપણે ફેલાવવી જોઈએ અને હાનિકારક અફવાઓથી દૂર રહેવું જોઈએ.

બીજી વખત આવી કોઈ માહિતી કે લેખ વાંચીને તમે તેને આગળ મોકલતા પહેલા એક વાર અટકજો અને પોતાને નીચેનાં ત્રણ સવાલ પૂછજો:

       ૧. શું આ સત્ય છે ? તે મોકલનાર વિશ્વનીય સ્તોત્ર છે કે તેને ચકાસવી જરૂરી છે ?

       ૨. શું તે હાનિકારક તો નથી ? મોકલવાથી જરૂર કોઈને લાભ થશે.

       ૩. શું તે જરૂરી છે ? જેને મોકલીએ છીએ તેને માટે તે માહિતી મદદરૂપ થશે ?