Being an effective philanthropist

The news over the past month has been filled with devastation. Flooding in Mumbai and across India has washed away homes, spread disease, sparked landslides and damaged core infrastructure. Globally, thousands have experienced catastrophic flooding, cyclones, hurricanes and earthquakes.

When we see suffering like this, our hearts are touched and we naturally want to help somehow. We want to make a positive difference. The question that comes up is “How can I help?” With limited time and resources, it can be unclear what’s best.

Some of the questions we might puzzle over are:
- There are so many problems: Which causes should I support?
- Which charities are trustworthy, and will use my donation efficiently?
- How much should I give, and what can I afford to give?
- Is it better to send clothes, blankets and food, rather than money?
- I have useful skills, maybe I should volunteer my time instead?

If you’re thinking about this, it is wonderful because it shows you care. But don’t let the questions confuse you, or dampen your initial flame to act. In this month’s Maitri Moves we explore 10 ways to be effective in our charitable endeavours.

How much happiness can you spread?

Imagine it is a very hot day, and you come across a thirsty child on the street that is just about to die! You realise you have a water bottle in your bag, and you give it to child, saving his life. That day might be one of the most important moments of your entire life. You would feel so happy that you were able to make a difference!

UNI159592 (Tap Project Website Photo Gallery).jpg

Now imagine you start to give a regular donation to a children’s charity that is saving lives by providing clean water. This simple act of generosity is no less than the heroic one on the streets, and in fact you could be saving several children’s lives every year! This is such an astonishing fact. Even a small donation can have a big impact.

It is only when we make this positive mental and emotional connection to the impact our actions can have, that we can become motivated to do more. That’s why reading case-studies, talking to charity workers about their first-hand experiences, or even visiting projects ourselves, can inspire us immensely.

But once we are motivated, how do we decide what to do? There are so many problems, and so many charities - it can be confusing. This is why we are sharing 10 moves we can each make, to improve our effectiveness. Let’s jump right in.



10 Moves for Effective Philanthropy


Move 1: Pure intentions

In Jainism it is recognised that the intent, motivation or “bhav” is fundamental - even more important than the action itself. This short video shows a little boy, that will surely inspire everyone to give charity from the heart, with no expectation of any reward or recognition. When we are looking to be effective in philanthropy, egoistic desires can be a distraction, taking us away from our real goal of helping. It is only because we are blessed with gifts, that we can share these with others.

 

Move 2: How much can I afford to give? (Take this test!)

All of us reading this are probably quite wealthy in global terms (compared to others). Have a guess at how rich you are by global standards and then take this test to see how rich you really are. This insight might be a good starting point to consider how much you can afford to give. Once you have thought about it, you may wish to allocate a % of your income you are willing to give to charity every year.

“Never respect men merely for their riches, but rather for their philanthropy; we do not value the sun for its height, but for its use.”
— Gamaliel Bailey


Move 3: Be passionate enough to research what works

Many of us donate based on our charitable impulse when someone asks - perhaps someone we know that is involved in social causes, or at a fundraising event. We feel good that we took action. However this is a reactive way of giving, and often plays on our emotions. To be more effective we must be proactive, and find out more about the causes that we wish to support.

In the history of charitable initiatives, there are many examples of ideas that sound innovative, but have not been tested thoroughly so is not ready to be scaled. For example, a few years ago a lot of money was wasted in a highly popular initiative called Playpumps in which a lot of assumptions had not been tested out.

There is an initiative called Effective Altruism that is encouraging people to think more carefully using evidence and reasoning, about what to support. This kind of rational analysis doesn’t take away from the joy of giving, rather it enhances the joy!

“In most areas of life, we understand that it’s important to base our decisions on evidence and reason rather than guesswork or gut instinct. When we seek medical treatment, we want treatments that have been shown to work through scientific trials. When we invest money, we try to get as much information as we can about all our options to find out what will give us the greatest return. When we look to buy a product, we read customer reviews to find out if what we’re buying really works. Yet when it comes to doing good, too often we lose these standards.”

488734-on-flexmr-1-sue-bell-research.png

 

Move 4: Think from the point of view of the charity

Make it an annual commitment:
Once we find charities we wish to support, the ideal way of supporting them is to make a monthly or annual commitment. This is incredibly useful to the charity - so they can plan and know what is achievable each year.

For example, for our Raj Saubhag Ashram charity work, even though the donations are generous, they are also unpredictable, making it difficult for the management teams to plan ahead. Can we build that extra classroom? Can we hire that extra cleaner? These decisions are hard to make without accurate financial forecasting.

Fund core capacity and overheads:
Most donors want to know “How much of our money actually goes to the people in need (beneficiaries)?” But have you ever wondered, if all of our money went to the beneficiaries, then how do we expect the charity to function? Who would pay for the research, evaluation, computers and staff to write reports for the donors?

When we look at the charity's effectiveness through the narrow lens of how much money goes to beneficiaries, then - ironically - it weakens the capacity to be effective.

Seeding.jpg

 

Move 5: Donating even when there is no “emergency”

When there is a headline grabbing emergency, like a major flooding or earthquake, people are much more generous with their donations. The charities that work on these issues usually find that they are “overfunded” in times of big crises, and underfunded for the rest of the time when they are working on the everyday challenges to alleviate suffering.

Some of the important work that it is done throughout the year by charities, also helps to support communities to be more prepared and resilient to handle any potential future crisis. Investing in areas like education, women’s empowerment, poverty alleviation, can all make communities stronger.

parikrama_pupils.jpg

 

Move 6: Don’t just follow trends - support the neglected areas

Menstrual Hygiene.jpg

Like in every sphere of life, charity donations go through trends. Causes rise and fall in their popularity. Some important issues are taboos - such as menstrual hygiene - so it is particularly difficult to get funding for these. Other causes make us feel bad - such as reducing slave labour in manufacturing the electronics and clothes that we love - so the charities that talk about these sensitive issues are unpopular. Celebrities also influence which causes and charities are in the limelight.

Given that there are so many worthwhile causes, let us look for areas that lack funding, and actively go and support those. For example, in our own Raj Saubhag Ashram’s charitable projects, some initiatives receive far more funding than others - so why not find out where the unmet needs are and actively try to fill these gaps?


Move 7: Let’s solve the problems, not just treat the symptoms

With any problem, there is always an underlying issue that needs to be solved. We all know that “prevention is better than cure”, so let us look for opportunities to solve the root of problems, rather than just treating the symptoms of those suffering today. With the right planning, both can be done together.

“Effective philanthropy requires a lot of time and creativity - the same kind of focus and skills that building a business requires.”
— Bill Gates

For example at the Raj Saubhag Ashram managed community hospital in Sayla, there are a high number of women that have health complications during pregnancy and during the delivery of their babies. In addition to providing mothers with the medicines they need, the Ashram has also run community projects (Jyot) to educate young women about what they need to do to remain healthy during a pregnancy.

The trouble is most donors are far more willing to fund treatment, than prevention. This is because the results of treatments are tangible - we can count the number of lives improved or saved. The impact of longer-term programmes that focus on behavioural change are more difficult to measure. This is when we need to think like farmers that plant seeds and patiently nurture the fields.

planting seeds.jpg

 

Move 8: Every small donation counts

When the problems are large and complex, it can feel meaningless to give a small amount. But that is not true - small donations can go a long way. For example, malaria kills millions of people every year - a child dies of malaria every 30 seconds! Yet a bed net that prevents children being infected while they sleep costs less than $10. That small donation can change the lives of an entire family.

Modest donations can also help charities to overcome hurdles. Often a charity gets stuck because it is unable to finance a specific need, which is needed to move onto the next stage of their growth and impact. It could be as simple as buying a printer, or a scooter. For example, at Raj Saubhag Ashram’s Ashirvad, the donation of funds just to buy a small van has enabled the centre to pick up and drop disabled children from villages much further away. As a result of reaching out to these new communities, there are now many other related projects happening there.

Mosquito net.jpg


Move 9: Giving your time and talent (not just money)

Giving is not about money, it is about compassion. And we don’t always need money in order to express our compassion, and make a difference. Read these inspiring everyday examples, and think about what you could do.

  • “Do Something For Nothing” is an initiative set up by a hairdresser in London who gives free haircuts to the homeless. This simple act transforms the self-esteem of those living on the streets, as well as helping them to apply for jobs. Their motto is “We’re not raising awareness, we’re raising compassion”
  • Flute teacher, Himanshu Nanda, is giving free lessons to children with Autism Spectrum Disorder for therapeutic purposes. He says “When I interact with these children, I feel amazed. The purity of their heart, inexplicable love for music has inspired me to work for them.”
  • In London there is a group that run “Listening Cafes” monthly, in which they invite people from the streets to come and talk for 4min, and the volunteers simply listen with kindness. It is said that attention is the rarest and purest form of generosity. You too could give a few minutes of your attention to help someone lonely feel cared for.


Move 10: The power of prayers

May we never underestimate the power of sending loving wishes to all. Take out time to sit in silence and pray for the happiness of all souls. Perhaps you can do this for a few moments everyday after reading about all the suffering in the news. It is far more useful than getting angry, or feeling depressed. Not only do intense compassionate thoughts support us in our own inner awakening, but they also enhance the level of peaceful vibrations in the universe.

maxresdefault.jpg

Photo credit

http://www.girlsnotbrides.org/themes/poverty/

Giving What We Can https://www.givingwhatwecan.org/

Water Aid https://www.wateraid.org.uk


વિચારપૂર્વકની સેવા

India floods.jpg

છેલ્લા થોડા મહિનાઓથી આપણે બરબાદીના સમાચારો સાંભળી રહ્યા છીએ. મુંબઈ અને ભારતભરમાં આવેલા પૂરને કારણે હજારો ઘરો તણાઈ ગયા છે, રોગચાળાનો ફેલાવો થયો છે, ભૂસ્ખલન અને માળખાભૂત સગવડો જેમ કે, રસ્તાઓ, વીજળી પૂરવઠો વગેરેને ખૂબ જ નુકશાન થયેલ છે. વિશ્વભરમાં હજારો લોકોને ભયંકર વાવાઝોડા, ચક્રવાત, પૂર અને ધરતીકંપ જેવી અનેક કુદરતી આપત્તિઓ સહન કરવી પડી છે.

જ્યારે આપણે લોકોને આ તકલીફો સહન કરતાં જોઈએ છીએ, ત્યારે આપણું હૃદય દ્રવી ઉઠે છે અને કુદરતી જ આપણે કોઈને કોઈ રીતે સહાયરૂપ થવા માટે તત્પર બનીએ છીએ. ત્યારે પ્રશ્ન એ ઊઠે છે કે ‘હું કઈ રીતે મદદરૂપ થઈ શકું?’ મર્યાદિત સમય અને સ્ત્રોતોને કારણે શું થઈ શકે તે સમજાતું નથી.

અમુક પ્રશ્નો આપણા માટે કોયડારૂપ હોય છે જેમકે,

૧) ઘણા પ્રકારની સમસ્યા છે તો કોના માટે સહાયરૂપ થવું?

૨) કઈ સખાવતી સંસ્થાનો ભરોસો કરી શકાય કે જ્યાં મારા આપેલ દાનનો બરાબર સદ્ઉપયોગ થશે? (જરુરિયાતમંદ લોકો સુધી પહોંચાડશે?)

૩) મારે કેટલું આપવું જોઈએ, જે મને પોસાય?

૪) રોકડાં આપવા કરતાં કપડાં, ધાબળા અને ખાધાખોરાકીની વસ્તુ આપવી સારી રહેશે?

૫) મારી પાસે આવી આવડત છે તો શું હું સ્વયંસેવક બનીને મારો સમય આપું?

જો તમે આ બધું વિચારતા હોય તો તે ઘણી જ સારી બાબત છે. તે દર્શાવે છે કે તમે બીજા લોકોને માટે સહાયરૂપ થવા તત્પર છો. પણ આ પ્રશ્નોથી મૂંઝાતા નહીં કે શરૂઆતમાં સહાયરૂપ થવા માટેની આગને બૂઝવા દેતા નહીં. આ મહિનાનાં Maitri Movesમાં આપણે દસ પ્રકારે આપણા સખાવતી પ્રયાસોને વધું અસરકારક બનાવવાનો પ્રયત્ન કરીશું.

તમે કેટલી ખુશીઓ ફેલાવી શકો છો?

વિચારો, કે ગરમીનો દિવસ છે અને ગલીમાં તમે કોઈ ગરીબ બાળક જે તરસને કારણે તરફડી રહ્યું છે, તમને ધ્યાનમાં આવે છે કે તમારી પાસે પાણીની બોટલ છે અને તે બોટલ તમે તે બાળકને આપો છો. જેથી તેની જીંદગી બચી જાય છે. તે દિવસ કદાચ તમારી જીંદગીમાં ખૂબ જ મહત્વની પળ લાવે છે, તમે બેશૂમાર ખુશી અનુભવો છો કારણ કે કોઈની જીંદગીમાં એક નાનો બદલાવ લાવી શકવાનું તમે કારણ બન્યાં છો.

UNI159592 (Tap Project Website Photo Gallery).jpg

હવે વિચારો કે તમે નિયમિત રીતે બાળકોને માટે જે સંસ્થાને દાન આપો છો તેઓ બાળકોને સ્વચ્છ પાણી આપીને ઘણી જીંદગીઓ બચાવે છે ભલે આ એક સામાન્ય ઉદારતા બતાવતું કાર્ય હોય પણ તે કોઈ રસ્તા પર બતાવાતા પરાક્રમથી ઓછું નથી. કદાચ આ રીતે તમે દર વર્ષે ઘણાં બાળકોની જીંદગી બચાવી શકો છો. આ ઘણી આશ્ચર્યકારક હકીકત છે એક નાના દાનની પણ બહુ જ મોટી અસર હોય છે.

આવી સકારાત્મક માનસિકતા તથા લાગણીશીલતા જો આપણા દાનનાં કાર્ય સાથે જોડવામાં આવે તો જ આપણે હજુ વધારે કરવા માટે પ્રેરિત થઈએ છીએ. તેનાં માટે જો બનેલા પ્રસંગોનો અભ્યાસ કરીએ, સખાવતી સંસ્થાઓના કાર્યકરો સાથે વાત કરીએ કે પછી તેઓની ચાલી રહેલ યોજનાના સ્થળે મુલાકાત લઈએ તો આપણને ખૂબ જ પ્રેરણા મળે છે. પણ એક વખત પ્રેરણા મળે તો પછી શું કરવાનું તેનો નિર્ણય કેવી રીતે લેવો? આપણી આજુબાજુ અનેક પ્રકારની મુસીબતો અને તેની સામે લડવા માટે સખાવતી સંસ્થાઓના અનેક પ્રયાસો ચાલી રહ્યા હોય છે જે કદાચ થોડું મૂંઝવણભર્યું હોય, તેથી જ અમે ૧૦ પ્રકારના પ્રયત્નો આપને દર્શાવીએ છીએ જે આપણને વધારે અસરકારક રીતે આવા કાર્યો કરવા માટે મદદ કરશે.


અસરકારક દાનવૃતિ માટે ૧૦ પગલાં :


(૧) શુધ્ધ ભાવ (દાનત)

જૈન ધર્મમાં કોઈ પણ કાર્ય કરતા પણ કાર્ય પાછળ રહેલ ઉદ્દેશ અથવા ભાવને ખૂબ જ પ્રાધાન્ય આપવામાં આવ્યું છે. આ ટૂંકા વિડિયોમાં નાના છોકરાને દર્શાવાયો છે તે જરૂરથી દરેક જોનારને હૃદયથી દાન આપવા માટે પ્રેરણા આપે છે. તે બાળક કોઈ પણ પ્રકારની માન્યતા કે પુરસ્કારની અપેક્ષા વગર દાન આપે છે. જો આપણે સમાજ માટે અસરકારક રીતે દાન આપવું હોય તો તેમાં આડે આવતી અહંકારની ભાવનાને અવરોધવી જોઈએ જે આપણને મદદ કરવાનાં મુખ્ય ઉદ્દેશ તરફથી દૂર લઈ જાય છે. આ ફક્ત અને ફક્ત ભેટ રૂપી આર્શીવાદ છે જેને આપણે બીજાઓ સાથે વહેંચીએ છીએ.

(૨) હું કેટલું આપી શકું?

જે કોઈ આ વાંચી રહ્યાં છે તેઓ વૈશ્વિક સ્તરે બીજાની સરખામણીમાં કદાચ ખૂબ જ શ્રીમંત લોકો છે. તમે જ અનુમાન કરો કે વૈશ્વિક સ્તરે તમે કેટલા શ્રીમંત છો અને પછી આ એક પરીક્ષાથી તે અનુમાનની ચકાસણી કરો. તે તમને સુઝાડશે કે તમે કેટલું આપી શકો છો? એક વખત તેના પર વિચાર કર્યા પછી તમે તમારી આવકનાં અમુક ટકા વર્ષે દાનમાં આવવાનું નક્કી કરી શકો.

(૩) જાણો, દાન ક્યાં અને કેવી રીતે વપરાય છે ?

જયારે આપણને કોઈ દાન માટે પૂછે ત્યારે આપણામાં રહેલ દાનવૃતિનો આવેગ સહજ રીતે ઉછળીને બહાર આવે છે. તેમાં પણ જયારે આપણને પૂછવાવાળી વ્યક્તિ કોઈ આવા સામાજીક કાર્ય સાથે જોડાયેલ હોય તો તેમાં જોડાવાથી આપણને પણ સારું લાગે છે. આ આપવાની વૃત્તિ તો પ્રતિક્રિયા રૂપ હોય છે અને મોટાભાગે તો તે આપણી લાગણી સાથે જોડાયેલ છે વધારે અસરકારક બનવા માટે આપણે સક્રિય રીતે ભાગ લેવો જરૂરી છે અને બીજા અનેક કર્યો જાણવા જરૂરી છે જેમાં આપણને મદદરૂપ થવાની ભાવના હોય છે.

આવી સખાવતી પહેલના ઇતિહાસમાં બીજા પણ ઘણા દાખલા છે જે એકદમ નવીન લાગે પણ તે ઘણી વાર નુકશાન સર્જે છે જેના વિષે પૂરતી જાણકારી નથી હોતી. દા.ત. થોડા વર્ષો પૂર્વે, ખૂબ જ જાણીતી પહેલ જે `પ્લેપમ્પસ’ તરીકે ઓળખાઇ હતી તેમાં અપૂરતી ધારણાઓને કારણે ઘણું જ ધન બરબાદ થયું હતું.

‘ઇફેકટીવ ઑલતૃઇઝમ’ નામે એક પહેલ શરુ થયેલ જેમાં લોકોને પુરાવા અને તર્ક આપીને સમજણપૂર્વક વિચારીને કોને અને કેવી રીતે મદદ કરવી તે સમજવામાં આવેલ. આવી કોઈ વ્યવસ્થિત રીતને અનુસરવામાં આવે તો વિશ્વેષણ વ્યર્થ ન જતાં ખરેખર તો આપણને દાન આપવાનાં કાર્યમાં પુષ્કળ આનંદ મળે છે.

જીવનનાં મોટા ભાગનાં ક્ષેત્રોમાં આપણે જે નિર્ણયો લઈએ છીએ તે આંતરિક સ્ફુરણા કરતાં પણ પુરાવા અને તર્ક દ્રારા નક્કી કરીએ છીએ. જ્યારે આપણને તબીબી સારવારની જરૂર પડે છે ત્યારે તે આપણે વૈજ્ઞાનિક કસોટી પર પાર ઉતરેલ હોય તેવી પસંદ કરીએ છીએ. જ્યારે આપણે કોઈ રોકાણ કરવા ઇચ્છતા હોઈએ ત્યારે તેને લગતી બધી જ માહિતી તપાસી જઈએ છીએ જેથી આપણને ઉચ્ચ વળતર મળી રહે. આપણે કોઈ વસ્તુની ખરીદી કરી રહ્યા હોઇએ છીએ ત્યારે તેના માટે ગ્રાહકોના અભિપ્રાય વાંચીએ છીએ અને પછી નિર્ણય કરીએ છીએ પણ આપણે એક સારું કાર્ય કરવા માટે આપણા નક્કી કરેલાં ધોરણોને ઢીલા છોડી દઈએ છીએ.

488734-on-flexmr-1-sue-bell-research.png

(૪) સખાવતી સંસ્થાના દૃષ્ટિકોણથી વિચારવું. વાર્ષિક સખાવત માટે વચનબદ્ધ થવું.

એક વખત જે સંસ્થાને સખાવત કરવાનું નક્કી કરો પછી આદર્શ રીત છે કે દર માસિક અથવા વાર્ષિક સખાવત માટે વચનબદ્ધ થવું. તેને લીધે સખાવતી સંસ્થાઓ પણ તે પ્રમાણે આયોજન કરી શકે છે.

દા.ત. આપણા રાજ-સૌભાગ આશ્રમની સેવા-પ્રવૃતિ માટે ઉદારતાથી દાન આવે છે પણ તે ક્યારે-કેટલું આવશે તે નક્કી નથી હોતું જેના કારણે વ્યવસ્થાપકો અગાઉથી આયોજન નથી કરી શકતા. ચોક્કસ નાણાકીય આયોજન વગર અમુક નિર્ણયો લેવા મુશ્કેલ થઈ જાય છે. જેમ કે શાળા માટે એક વર્ગખંડનું બાંધકામ કરાશે? અથવા તો એક વધારાના સફાઈ કામદારને કામે રખાશે?

સખાવતી સંસ્થાઓની ક્ષમતા તથા ખર્ચ :

દાન આપવાવાળા મોટા ભાગનાં લોકોને જાણવાની વૃતિ હોય છે કે તેમનું આપેલ કેટલું દાન ખરેખર જરૂરીયાતમંદ લોકોને પહોંચ્યું છે? આ પ્રશ્ન પણ વિચારવા લાયક છે કે જો પૂરેપૂરી રકમ જરુરિયાતમંદ લોકોને અપાય તો સખાવતી સંસ્થાનું સંચાલન કેવી રીતે થશે? તેમના સંશોધન, મૂલ્યાંકન, કોમ્પ્યુટર અને કાર્યકતા જેઓ આ રિપોર્ટ બનાવે છે તેમના માટેનો ખર્ચ કોણ આપશે?

જરુરિયાતમંદ લોકો સુધી કેટલું ધન પહોચ્યું તે જ દૃષ્ટિકોણથી વિચારીએ તો આ સંસ્થાઓની અસરકારકતા ઓછી જ લાગે !

sitting.jpg

(૫) આપત્તિના સમય વગર પણ દાન આપવું

પૂર કે ધરતીકંપના સમાચારોથી સમાચાર પત્રો ભરેલા હોય ત્યારે લોકો દાન આપવા માટે તત્પર થયેલા હોય છે. આ કારણોને માટે મળેલું દાન ઘણી વખત વધુ પડતું જમા થાય છે અને બાકીના સમયે જયારે આ સંસ્થાઓને રોજબરોજની સમસ્યાઓને દૂર કરવા માટે ધનની જરૂરિયાત હોય છે ત્યારે ખૂબ જ ઓછું દાન-ભંડોળ મળે છે.

આ સંસ્થાઓ આખા વર્ષ દરમિયાન બીજું એક મહત્ત્વનું કાર્ય કરે છે જેમાં તેઓ સમાજના વર્ગોને ભવિષ્યમાં અણધારી આવનારી આપત્તિઓ સામે લડવા માટે તૈયાર રહેવામાં મદદ કરે છે. ભણતર, નારી સશક્તિકરણ, ગરીબી નિવારણ વગેરે માટે કરેલ રોકાણ પણ સમાજને સશક્ત બનાવે છે.

parikrama_pupils.jpg

(૬) ચીલાચાલુ શૈલીને નહીં અનુસરતા, ઉપેક્ષિત વિસ્તારોને પણ મદદ કરો

Menstrual Hygiene.jpg

જીવનના દરેક ક્ષેત્રની જેમ દાન દેવામાં પણ ફેશનનું ચલણ હોય છે. જેના કારણે તેમની લોકપ્રિયતમાં વૃદ્ધિ થતી હોય છે. અમુક ખૂબ જ મહત્વના પણ ઓછા ચર્ચાતા મુદ્દાઓ જેમ કે માસિક ધર્મ દરમિયાન રખાતી સ્વચ્છતા. આવા વિષયો માટે દાન મેળવવું ખૂબ જ મુશ્કેલ હોય છે. બીજા વિષય છે બાળ-મજૂર, ગુલામ મજૂર જે ઇલેક્ટ્રોનિક અને કપડાંના ઉત્પાદનમાં જોડાયેલ છે, તે બાબત તો આપણને જ ગુનેગાર બનાવે છે. તેથી આ વાતો પણ લોકોમાં અપ્રિય છે.    

અમુક જાણીતી હસ્તીઓ પણ આવા દાનનાં કારણે અમુક સંસ્થાઓ સાથે જોડાયેલ હોય છે તેનાથી પણ લોકો પ્રભાવિત થાય છે. તો આવો, જ્યાં ઘણાં યોગ્ય મુદ્દાઓ માટે દાનની જરૂર હોય છે પણ ત્યાં જ ઓછું ભંડોળ અપાય છે, ત્યાં સક્રિય રીતે જઈને તેમને મદદ કરીએ. દા.ત. આપણા રાજ-સૌભાગ આશ્રમની સેવા-પ્રવૃતિઓની યોજનાઓમાં અમુક પ્રવૃત્તિઓ માટે, બીજી પ્રવૃતિઓ કરતાં ખૂબ જ વધારે દાન-ભંડોળ ભેગું થાય છે તેની સામે જ્યારે જ્યાં જરૂરિયાત પ્રમાણે ન મળ્યું હોય ત્યારે આ બે વચ્ચેનો તફાવત કેવી રીતે દૂર કરી શકાય તે માટે વિચારણા કરવી જોઈએ.

(૭) સમસ્યાનાં લક્ષણને જ નહીં પણ સમસ્યાને જ દૂર કરીએ.

મૂળભૂત રીતે દરેક સમસ્યાની પાછળ અમુક અંતર્ગત રહેલા મુદ્દાઓને જ હલ કરવાની જરૂર હોય છે. આપણે દરેક જાણીએ છીએ કે “ઉપચાર કરતાં તેનું નિવારણ વધુ સારું હોય છે.’’ તો આવો આપણે સાથે મળીને સમસ્યાનાં લક્ષણો જ નહીં પણ સમસ્યાને જ દૂર કરવાના પ્રયત્નો કરીએ.

“અસરકારક દાનવૃત્તિ માટે સર્જનાત્મકતા અને પૂરતો સમય ફાળવવો ખૂબ જરૂરી છે – જેમ એક વ્યાપારની સ્થાપના કરવા માટે આવડત અને એકાગ્રતા જરૂરી છે.’’ – બિલ ગેટ્સ

દા.ત. રાજ-સૌભાગ આશ્રમ સંચાલિત હોસ્પિટલ જે સાયલા ખાતે છે ત્યાં ગર્ભાવસ્થા દરમિયાન કે પ્રસૂતિ સમયે થતી તકલીફોવાળી સ્ત્રીઓની સંખ્યા મોટી હોય છે. તેવા સમયે આશ્રમ દ્રારા તેઓને જરૂરી દવા તો અપાય છે સાથે સાથે તેમણે ગર્ભાવસ્થા દરમિયાન કઈ રીતે તેમની શારીરિક સંભાળ લેવી જોઈએ તેનું પ્રશિક્ષણ પણ અપાય છે.

મોટા ભાગનાં દાન આપતા લોકો તેવી તકલીફોને રોકવાને માટે મદદ કરવાને બદલે તેમની સારવાર માટે મદદ કરવા વધારે આતુર હોય છે કારણ કે સારવારના પરિણામો પ્રત્યક્ષ દેખાય છે જ્યાં કેટલાં જીવન બચાવી શકાય છે, તે દેખાય છે. લોકોની વર્તણૂંકમાં ફેરફાર લાવવા માટેની લાંબા ગાળાની યોજનાઓનું પરિણામ માપી શકવું મુશ્કેલ છે. આવા સમયે આપણે ખેડૂતોની જેમ વિચારવું જરૂરી બની રહે છે, જેઓ બીજ વાવીને ધીરજથી તેનું પાલનપોષણ કરે છે.

Bereavement 1.jpg

(૮) દરેક નાની સહાયની ગણના થાય છે

જયારે મુસીબત ખૂબ જ મોટી હોય છે ત્યારે એમ લાગે છે કે નાની રકમ આપવાથી કોઈ જ ફરક નહીં પડે. પણ તે સત્ય નથી, નાની રકમનું દાન ઘણી વખત ખૂબ જ લાંબા ગાળે તેનું પરિણામ આપે છે. દા.ત. મલેરિયાને કારણે દર વર્ષે લાખો લોકો મૃત્યુ પામે છે – દર ૩૦ સેકન્ડે એક બાળક મૃત્યુ પામે છે! ત્યારે લગભગ ૬૦૦ રૂપિયામાં આવતી મચ્છરદાની બાળકને તેવી બીમારીથી બચાવે છે. તેવું નાનું દાન એક આખા કુટુંબની જિંદગી બચાવે છે.

Mosquito net.jpg

નમ્ર રીતે અપાયેલ દાન આવી સંસ્થાઓ માટે ખૂબ જ મદદગાર બને છે. ઘણી વખત આ સંસ્થાઓ નાણાકીય તંગીને કારણે અમુક ચોક્કસ પ્રકારની જરૂરિયાત માટે અટકી જાય છે, જે તેમને કોઈ યોજનાને આગળ વધારવા માટે ખૂબ જરૂરી હોય છે. ક્યારેક તો તે ખૂબ જ સામાન્ય જરૂરિયાત હોય છે જેમકે પ્રિન્ટર લેવું કે સ્કૂટર લેવું. દા.ત. રાજ-સૌભાગ આશ્રમના ‘આર્શીવાદ ટ્રસ્ટ’ ને વાહન ખરીદવા માટે દાન મળવાથી આજુબાજુના ગામડાઓથી અપંગ બાળકોને લાવવા-મૂકવા જવાની સગવડ મળી ગઈ. તે વાહનનાં કારણે બીજા ગામડાઓ સુધી પહોંચી શકાય છે, ઉપરાંત બીજી અનેક યોજનાઓ ચાલુ થઈ શકી છે.

(૯) ફક્ત ધન જ નહીં પણ તમારી આવડત અને સમય આપો.

આપવું એટલે ધનથી મદદ આપવી તે જ નહીં, પણ કોઈના પ્રત્યે સહાનુભૂતિ દર્શાવવી, અનુકંપા દાખવવી તે પણ છે. દર વખતે સહાનુભૂતિ દશાર્વવા માટે ધનથી જ મદદ કરવી જરૂરી નથી. નીચે આપેલ પ્રરેણાદાયક વાક્યો વાંચો અને વિચારી જુઓ કે તમે શું કરી શકો છો ?

“અપેક્ષા વગર મદદ કરો’’ (Do something for nothing) તે રીતની પહેલ લંડનમાં રહેલ એક હેરડ્રેસરે કરી, જે બેઘર લોકોના વાળ મફતમાં કાપી આપે છે. આ નાના કાર્યને કારણે, આજુબાજુ રહેતા લોકોના સ્વમાનમાં પણ બદલાવ આવ્યો અને તેઓને નોકરી શોધવામાં પણ તે મદદરૂપ બની. તેઓનું સૂત્ર છે,

“અમે જાગૃતિ નથી વધારતા પણ લોકોનાં હદયમાં કરુણા અને સહાનુભૂતિ વધારીએ છીએ.’’

  • હિમાંશુ નંદા, જેઓ ‘ઓટીઝમ સ્પેક્ટ્રમ’ ડિસઓર્ડરથી પીડાતા બાળકોને તેના ઉપચારના હેતુ અર્થે વાંસળી વગાડવાનું મફતમાં શીખવે છે. તેઓ કહે છે ”હું જયારે તેમની સાથે વાતો કરું છું ત્યારે આશ્ચર્ય પામી જાઉં છું. તેઓના સ્વચ્છ હૃદય અને સંગીત પ્રત્યેનો અગમ્ય પ્રેમ મને તેમના માટે કામ કરવામાં પ્રોત્સાહિત કરે છે.’’
  • લંડનમાં એક સંગઠન છે જે ‘લીસનીંગ કાફે’ ચલાવે છે, જ્યાં શેરીઓમાં રહેતા લોકોને 4 મિનિટ જેટલું બોલવા માટે આમંત્રે છે, સંગઠનના સ્વયંસેવકો તેઓને સાંભળે છે. કહેવાય છે કે કોઈની વાત ધીરજથી સાંભળવી તે પણ એક પ્રકારે કરુણા દર્શાવવાનો શુદ્ધ પ્રકાર છે. કોઈ એકલવાય માણસના મનની વાત સાંભળીને આપણે તેઓની સહાય કરી શકીએ છીએ.


(૧૦)  પ્રાર્થનાની શક્તિ

કોઈને પ્રેમાળ શુભેચ્છાઓ પાઠવવી તે કાર્યમાં પણ જબરદસ્ત શક્તિ રહેલી છે. થોડો સમય કાઢી એકાંતમાં શાંતિથી બેસીને લોકોની સુખાકારી માટે પ્રાર્થના કરો લોકોની વેદનાના સમાચાર વાંચીને કદાચ આપણે દરરોજ થોડી ક્ષણો તે માટે જરૂરથી આપી શકીએ. ક્રોધિત કે હતાશ થવા કરતાં તે વધારે ઉપયોગી છે. આ તીવ્ર કરુણાના વિચારો દુનિયામાં શાંતિના સ્પંદનો ફેલાવે છે, સાથે સાથે આપણી આંતરિક જાગૃતિ વધારવાની સાધનામાં પણ સહાયરૂપ બને છે.

maxresdefault.jpg


Photo credits

http://www.girlsnotbrides.org/themes/poverty/

Giving What We Can https://www.givingwhatwecan.org/

Water Aid https://www.wateraid.org.uk

Loksvaroop Bhavana - To Contemplate the Nature of the Universe - લોકસ્વરૂપ ભાવના

Loksvaroop red-05.jpg
 
earth in space.jpg
ચૌદ રાજલોકનું સ્વરૂપ વિચારવું તે દશમી લોકસ્વરૂપભાવના.
- શ્રીમદ્ રાજચંદ્ર, વચનામૃત.

Transliteration
Chaud raajloknu swaroop vicharvu te dashmi loksvaroopbhavana.

Translation:
To contemplate the nature of the universe is the tenth Loksvaroop bhavana.
— Shrimad Rajchandra, Vachanamrut

Loksvaroop Bhavana

Jainism has known for hundreds of centuries what modern science has now told us – that the universe is infinite, that there are galaxies we are yet to discover.

Science has extrapolated on the basis of information received from the Hubble and Kepler telescopes that there are a hundred billion galaxies in the observable universe. One such galaxy is the Milky Way. The Milky Way has at least 100 billion planets of varying sizes.

pinwheel-galaxy.jpg

Our planet, Earth, with a 29 per cent land surface of 14,90,00,000 square km, isone among these planets, a dot in the vast span of the Milky Way.

And, each one of us is just one of the estimated seven billion human people living on Earth.

Referencing ourselves in the context of such a gigantic space can boggle the mind. So, let’s try this experiment: gaze at the sky. That dot where you look at the sky is infinite. Now imagine your place in the universe.

earthinmilkyway.jpg

Contemplation of the grand universal expanse makes us realise how infinitesimalwe are in the larger scheme of things and how much smaller our sorrows and worries are in perspective.

Our self-created cocoon of desires and emotions, successes and failures, angsts and agonies which seem so real to us melt into nothingness when we place them in the intimidating largeness of the universe.

Universe.jpg

Such contemplation helps us grow out of our obsessive absorption with ourselves and also connect with what is truly real.

Like the fathomless universe, there is something even more incredible within us, something that is subtle and supremely powerful. Through the manifestation of this indomitable force called the soul, our Jain seers and Tirthankars saw and expounded the nature of the universe just as we know it today. Our soul too has latent divinity that can be unraveled by our sadhana – meditation, contemplation and conduct.

photo.jpg

Jain scriptures narrate the nature of the universe in great detail. The universe is divided into Lok Akaash and Alok Akaash. Lok is the part of the gigantic universe that has life. It is spread in the shape of a man standing with both hands on his waist and legs stretched wide whereas Alok is the infinite space beyond Lok.

14_Rajaloka_or_Triloka,_17th_century (1).png

Lok, described as 14 Rajlok, comprises six elements (dravya): soul, matter, dharma (that facilitates mobility), adharma (that facilitates inertia), time and space. Lok is divided into Urdhvaloka - the heavenly areas, Madhyaloka where we live, and Adholoka or hell. At the apex is Siddha Sheela, the abode of liberated souls. That is the aspirational destination for all living beings, far away from the world of perpetual flux that we inhabit.  

In Lok Akaash, living beings wander from one life to another without ever finding lasting peace and happiness. All living beings in Lok experience pain. Those living beings with five sensory organs (panchendriya) with or without a mind (sangni-asangni) crave to be free of pain. Unfortunately, real happiness eludes us because of ignorance and attachment that create bondage and tie us down to the vicious cycle of births and deaths in the universe. Only Siddha Sheela offers eternal bliss. Reaching there is possible through a series of steps, the most important one being self-realisation.

03_Siddha_Shila.jpg

Just as fire burns impurities off gold, spiritual activities like meditation and penance shred the karmic load off our soul.

MeltingGold2.jpg

Reducing our lust for a material life, controlling our mind and being mindful of our goal at all times go a long way in speeding up this spiritual journey.

The path is long and tough for a person without discipline and determination. Even if a fan stops whirring in summer, we get restless. That’s why it’s all-important to watch our mind at all times. Param Pujya Bhaishree, who epitomizes total lack of desire, tells us to be calm observers of our desires and emotions in order to be able to overcome them.

Our meditation requires stillness of all the three guptis- body, speech and mind. Once we acquire such stillness, self-realisation is at hand. In his masterful composition, ‘Apoorva avsar,’ Param Krupaludev Shrimadji says material objects, place, time and emotions (dravya, kshetra, kaal and bhaav) cause impediments (pratibandh) in an unenlightened soul’s journey.  A renounced soul, however, has none.

The journey to enlightenment begins with a simple question, “Who am I?” Shrimadji once asked his three-year-old daughter Kashi, “Who are you?” Kashi replied, “I am Kashi.” Shrimad told her, “No, you are a soul.” This understanding need to be internalized within. Our birth is an incalculably miniscule component of our existence over countless millennia. We do not remember it but we have made appearances in various parts of the universe including heaven and hell from the beginning of time. While our names and forms have changed with each birth, what has stayed constant through all births is our soul.

So, why not focus on the eternal and drop the ephemeral? Let’s drop the corporal shell from our minds and attach to the substratum of our being. Let’s be free of worries, fears and sorrows and endeavour to join the sublime consciousness of our Tirthankars at Siddha Sheela. What we know, let’s dwell upon. What we dwell upon, let’s experience. What we experience, let’s ensure it endures. Once on this trajectory, the Siddha Sheela is the limit for us.

faith-and-addiction.jpg

લોકસ્વરૂપ ભાવના

કેવળજ્ઞાન અને કેવળદર્શનમાંથી પ્રગટ થયેલું વીતરાગનું વિજ્ઞાન એ બધી જ અપેક્ષાએ સંપૂર્ણ છે. વીતરાગ ભગવાનના જ્ઞાનમાં સર્વ પદાર્થો તેમજ તે પદાર્થોના ભૂત, વર્તમાન અને ભવિષ્યના તમામ પર્યાયો જણાય છે. જૈન ધર્મ અનાદિકાળથી ચાલ્યો આવે છે.  શ્રી તીર્થંકર ભગવાને આ મહામૂલા ધર્મની પ્રરુપણા કરીને તેમાં લોકનું સ્વરૂપ સૂક્ષ્મ રીતે વર્ણવ્યું છે. વર્તમાનના વૈજ્ઞાનિકોએ હબ્બલ અને કેપ્લર ટેલિસ્કોપથી સંશોધન કરીને જાહેર કર્યું કે, આ બ્રહ્માંડ અનંત છે. જૈન ધર્મએ અનાદિ અનંત કાળથી આ વાસ્તવિકતાની ઘોષણા કરેલી છે.  જૈન ધર્મના સિધ્ધાંતો અચળ છે અને માટે શાશ્વત છે. અસીમ એવા આકાશમાં કલ્પના ન કરી શકાય એવી વિરાટ દૂધ ગંગા ( milky way ) છે. અબજથી પણ વધારે તેમાં ગ્રહો રહ્યાં છે.  

earthinmilkyway.jpg

જે પૃથ્વી પર આપણે  રહીએ  છીએ તેમાં 29% જમીન છે જેનું માપ 14 90 00 000 કિલોમીટર છે. અબજ ગ્રહોમાં પૃથ્વી એક ગ્રહ છે. તે પૃથ્વી, માત્ર એક નાનું બિંદુ છે અને તે ટપકા જેવી પૃથ્વી ઉપર 7 અબજ મનુષ્યો રહે છે.    

બ્રહ્માંડ કેવું વિશાળ છે તેની કલ્પના સુધ્ધાં આપણે કરી શકીએ એમ નથી. આ વિચારને મનમાં ધરી, જો આપણે અગાસીમાં જઈ, આભની વિશાળતાને નિહાળીએ તો  તેની  વિરાટતાનો કદાચ થોડો પણ લક્ષ આવે અને આપણે તેની સામે કેટલા વામણા છીએ તે પણ સમજાઈ જાય.

milky-way-916523_640.jpg

લોકાલોકની અનંતતાને હું ક્યાંથી સમજી શકવાનો? લોકનું સ્વરૂપ શ્રી તીર્થંકરે ભાખ્યું અને શાસ્ત્રોમાં તે જળવાયું તેથી કંઇક હું સમજી શક્યો છું. આખાએ લોકમાં અનંતવાર ભ્રમણ કર્યું છતાં તેનો હું વ્યવસ્થિત વિચાર કરી શકતો નથી. કોઈ પ્રજ્ઞાવંત પુરુષ સમજાવે તો તે સમજી શકાય.   

આ વિચારધારા લાંબી ચાલે તો ખ્યાલ આવે કે આ સૃષ્ટિમાં મારું શું અસ્તિત્વ છે. ખરેખર મારું કોઈ વજૂદ નથી. મારું દુઃખ અને મારી ચિંતાઓ બધી કેટલી નાની છે. મારે મારા દુઃખ કે ભૌતિક સુખ તરફ કેન્દ્રિત થવાની કોઈ આવશ્યકતા નથી. ઈચ્છાઓ અને ભાવનાઓ, સફળતા અને નિષ્ફળતા, આનંદ અને પીડાઓનું કોઈ મહત્વ રહેતું નથી. નાહક હું દેહાભિમાન સાથે મારા જીવનનું પોટલું માથે લઇ ફર્યા કરું છું. હવે અહેસાસ થાય છે કે જે મારું નથી તેને મેં મારું માન્યું, અને અનંત કાળથી તેનું અભિમાન કરતો રહ્યો છું. સંસારમાં હું ડૂબેલો હતો પણ આવી જ્ઞાન સભર વિચારણા કરવાથી મારી મોહજનિત ભ્રામિક માન્યતાઓ ઉપર પ્રહાર થાય છે અને પરમ સત્ય તરફ હું કેન્દ્રિત થાઉં છું.

Starry Sky.jpg

લોક અગાધ છે, અકલ્પનીય છે પણ એ ભૂલવાનું નથી કે દેહની અંદર વસેલા આત્માની શક્તિ અપાર છે. રાગ, દ્વેષ અને અજ્ઞાનને કારણે આ પ્રચંડ અને અનંત શક્તિ ધરાવતા આત્માની કિંમત આપણે એક કોડી જેટલી કરી નાંખી છે. તીર્થંકર ભગવાનનો આત્મા, ત્રણે કાળના લોકસ્વરૂપને હરહંમેશ સહજ જોઈ શકે છે. જે શક્તિ તીર્થંકરના આત્મામાં રહી છે તેવી જ શક્તિ આપણા આત્મામાં ધરબાયેલી પડી છે. સાધના, ધ્યાન, અનુપ્રેક્ષા અને નિર્મળ આચાર દ્વારા આપણી સુષુપ્ત શક્તિઓને જગાડવાની છે.

જૈન શાસ્ત્રો એમ કહે છે કે લોકાકાશ અને અલોકાકાશ મળીને સંપૂર્ણ લોક રચાયેલો છે. જે લોકાકાશ છે તે પુરુષ આકારે રહ્યો છે. એક પુરુષ પોતાના બે પગ પહોળા કરીને બન્ને હાથ કમર પર રાખીને ઉભો હોય એવો તેનો આકાર છે. સમસ્ત જીવ-રાશિ અહીં જીવે છે તેમજ અજીવ જડ પદાર્થો પણ લોકાકાશમાં જ રહ્યાં છે. લોકાકાશ વિશાળ હોવા છતાં તેના ક્ષેત્રની મર્યાદા છે, એક સીમા આવે છે જયાં એ પૂરો થઇ જાય છે અને અલોક આકાશની શરૂઆત થાય છે કે જે અસીમ છે, અમર્યાદિત છે. તે લોકાકાશના નીચેના ભાગમાં ભુવનપતિ, વ્યંતર અને સાત નરક છે. તીરછે  અઢીદ્વીપ અને ઊંચે બાર દેવલોક, નવ ગ્રૈવેહક, પાંચ અનુત્તર વિમાન અને તે ઉપર અનંત સુખમય સિધ્ધશીલા છે.      

14_Rajaloka_or_Triloka,_17th_century (1).png

અલોકાકાશમાં કોઈ પદાર્થ નથી, કેવળ અનંત આકાશથી તે બનેલો છે. જે લોકાકાશ છે તે 14 રાજલોક તરીકે પણ ઓળખાય છે. ઊર્ધ્વલોક, મધ્યલોક અને અધોલોક એમ તેના ત્રણ ભાગ છે. ઊર્ધ્વલોકમાં વિવિધ દેવલોક રહ્યા છે, મધ્યલોકમાં આપણે મનુષ્યો રહીએ છીએ અને અધોલોકમાં 7 નરક છે જેમાં અનંત દુઃખ રહ્યું છે. કર્મ ભોગવવાની આ એક અદ્દભૂત વ્યવસ્થા છે.  કર્મ અનુસાર જીવ આ ત્રણે લોકમાં જન્મમરણ કર્યા કરે છે.  લોકાકાશમાં રહેતા તમામ જીવાત્માઓ દુઃખી છે. સંસારના તાપથી ત્રાહિમામ છે. તે  લોકાકાશ 6 દ્રવ્યોથી બનેલો છે. અનંત રૂપી પદાર્થો તેમાં રહેલા છે જે પુદ્દગલ તરીકે ઓળખાય છે. સ્વપરપ્રકાશક ચૈતન્ય શક્તિ ધરાવતા એવા અનંત આત્માઓ પણ તેમાં જીવી રહ્યા છે. જીવ અને પુદ્દગલને ગતિ અને સ્થિતિ કરવામાં જે સહાયક છે તે ધર્માસ્તિકાય અને અધર્માસ્તિકાયથી આખો લોક ભરેલો છે. પુદ્દગલ અને જીવાત્માઓને જે અવગાહના આપે છે તે છે આકાશ અને જે કંઈ સતત પર્યાયાન્તર પામી રહ્યું છે, બદલાઈ રહ્યું છે, તે જે સૂચવે છે તે છે કાળ.        

આ લોકમાં રહેતા તમામ આત્માઓ સુખ શાંતિ અને સમાધિને ઈચ્છે છે પણ છતાંયે સતત દુઃખ, અશાંતિ અને અસમાધિમાં જ ટળવળી રહ્યાં છે. મોટા ભાગના જીવાત્માઓ સુખનો વિચાર સુધ્ધાં કરી શકતા નથી એવી એમની માનસિક પરિસ્થિતિ છે. જે સંજ્ઞી પંચેન્દ્રિય જીવાત્માઓ છે તેની પાસે વિકસિત મન હોવાને કારણે સુખ અને સમાધિ વિષે વિશેષ વિચાર કરવાની ક્ષમતા તેઓ ધરાવે છે પણ દેહમાં આત્મબુદ્ધિ કરી અમૂલ્ય જીવન વેડફી નાખે છે. પરપદાર્થો પ્રત્યેનું જોડાણ અને તાદાત્મ્ય બુધ્ધિ એવી છે કે તે જીવને કર્મબંધનું કારણ બને છે. સુખની દિશા અને ક્ષેત્ર હરહંમેશ તેને બહારમાં જ દેખાયાં છે. મૃગજળથી તૃષ્ણા છીપાવવા તે નિરર્થક પ્રયત્નો કરી રહ્યો છે. બહારમાં ભટકી રહ્યો છે. જન્મ અને મરણનું આ અતિ દુઃખદાયી ચક્ર તેનું ચાલતું જ રહ્યું છે. કોઈક વિરલા જીવો સતદેવ સતધર્મ અને સદગુરૂનો આશ્રય લઇ ઉત્તમ ધર્મનું આરાધન કરી સમસ્ત કર્મોથી મુક્ત બની સિદ્ધશિલા ઉપર અનંત સુખમાં સાદી અનંત કાળ માટે સ્થિર થાય છે.

03_Siddha_Shila.jpg

મોક્ષનો માર્ગ વ્યવસ્થિત રીતે શાસ્ત્રોમાં વર્ણવાયો છે અને તેનો મર્મ સત્પુરુષના અંત:કરણમાં રહ્યો છે. મોક્ષના પગથિયામાં સહુથી મહત્વનું પગથિયું છે સમ્યગર્શન. આત્મસાક્ષાત્કાર થયા બાદ જીવનો સંસાર સીમિત થઇ જાય છે. અનંતાનુબંધી કર્મથી જીવ પોતાને બચાવી લે છે. સદગુરૂની આજ્ઞાનું અપૂર્વ રુચિથી પાલન કરી તે મોક્ષ સુધી પહોંચી જાય છે.    

જેમ ખાણમાંથી નીકળેલું સોનું અશુધ્ધ હોય છે પણ અગ્નિના તાપથી તેમાં રહેલી અશુધ્ધિ દૂર થાય છે તેવી જ રીતે તપ અને ધ્યાનસાધના દ્વારા જીવ કર્મના આવરણને દૂર કરી પોતાના આત્માને નિરંજન બનાવી શકે છે.

MeltingGold2.jpg

ભૌતિક ઈચ્છાઓ, વિકાર અને વાસનાઓને સમજણપૂર્વક સંયમિત કરી, અંતર જાગૃતિ સાથે મોક્ષનું લક્ષ ભૂલ્યા વગર જયણાપૂર્વકનું જીવન જીવવાની આવશ્યકતા છે.  જે અનંત કાળે નથી થઇ શક્યું એ આ ભવે થઇ શકે એમ છે.   

માર્ગ લાંબો અને દુર્ગમ છે, પણ જેનો સંકલ્પ દ્રઢ છે,  અનુશાસન તેમજ સંયમને જે પાળે છે તેના માટે માર્ગ સરળ અને સહજ બની જાય છે. ગરમી ખૂબ હોય અને ત્યારે પંખો ચાલતો બંધ થઇ જાય તો આપણે અકળાઈ જઈએ છીએ, માટે આપણાં  માનસિક સંતુલન તેમજ બદલાતી વિચારધારાઓ અને ભાવો ઉપર ચોકી કરવી જરૂરી છે. શાંત સ્થિર અને પ્રસન્ન એવા પરમ પૂજ્ય ભાઈશ્રી કહે છે કે આપણે ધીરજ કેળવીને કોઈ પણ જાતની ઉતાવળ કર્યા વગર જીવનને જોતા રહેવું, તપાસતા રહેવું. મનમાં થતા ઘાત પ્રત્યાઘાતને સમજીને  ધ્યાનપૂર્વક એક એક પગલું ભરવું કે જેમાં પોતાનું અને પરનું કલ્યાણ સમાયેલું હોય.     

photo.jpg

ધ્યાન કરીએ છીએ પણ મન ઝાલ્યું ઝલાતું નથી. તેને નિયંત્રિત કરવાની કોશીષ કરતાં તે વધુ બળવાખોર બનીને જગતમાં ભટકે છે. પણ એમ હારી કે થાકી જવાનું નથી. બળથી નહીં, કળથી કામ લેવાનું છે. તે મન પવિત્ર રહે એવું આયોજન પ્રથમ જરૂરી બને છે અને પછી તે પવિત્ર મન અવશ્ય સ્થિર થશે. મન, વચન અને કાયાને ગોપવી દેવાની છે. એવું જીવન જીવવાની કોશીષ કરવાની છે કે યોગ વધુમાં વધુ સ્થિર રહે. તેનો ઉપયોગ કેવળ ધર્મ આરાધના અર્થે થાય. લૌકિક જીવન જીવવામાં ઉત્સાહપૂર્વક ઉમંગ સાથે ન જોડાવું પણ ઉદયને સમભાવે ભોગવી લઇ શાંત રહેવું. એકવાર સ્થિરતા, ગંભીરતા અને ધીરજ કેળવાશે પછી આત્મજાગૃતિ અઘરી નથી.

અપૂર્વ અવસરમાં પરમ કૃપાળુદેવ શ્રીમદ્જી લખે છે કે દ્રવ્ય ક્ષેત્ર કાળ અને ભાવ એ પ્રતિબંધ છે, તે અસંગ થવા દેતાં નથી અને તેમાં અજ્ઞાની જીવ ઝકડાયેલો, બંધાયેલો રહે છે પણ સહજ સ્વરૂપી એવા જ્ઞાનીને તે કોઈ નડતાં નથી.   

Krupaludev with his daughter.jpg

શ્રીમદ્જીએ પોતાની ત્રણ વર્ષની દીકરી કાશીને પૂછ્યું, “તું કોણ છે?” ત્યારે તુરંત દીકરીએ જવાબ આપતા કહ્યું કે “હું કાશી છું”. પછી શ્રીમદ્જીએ કાશીને સમજાવતાં કહ્યું કે “તું આત્મા છે” પણ માત્ર ત્રણ વર્ષની લઘુવયે પોતે આ દેહ છે અને તેનું નામ કાશી છે એ દ્રઢ થઇ ગયું હતું અને તેથી તે ફરી કહે છે, “હું તો કાશી છું”.

માર્ગની શરૂઆત સાધારણ પ્રશ્નોના અસાધારણ ઉત્તરથી થાય છે. તે પ્રશ્ન છે, “હું કોણ છું?” આ પ્રશ્ન ઉપર જેણે જેણે મનોમંથન કર્યું છે તેનામાં ઊંડી તાત્વિક વિચારણા જાગી છે અને તે પોતાને શોધવાના પ્રયત્નોમાં જોડાયો છે.

હું આત્મા છું - એ વિચાર અંતરમાં વિવિધ રીતે ઘુંટાવો જોઈએ. આત્મા અરૂપી છે અને છતાં બહુ સ્પષ્ટ છે કારણ કે તેના વગર બધું જ શૂન્ય છે. તેની શક્તિ થકી તો બધું ચાલે છે. તે નથી તો કશું નથી. તેના ગુણ લક્ષણોને જેમ વધુ વિચારીએ તેમ તેના અસ્તિત્વનો વધુ શ્રધ્ધાપૂર્વક સ્વીકાર થાય છે. ઇન્દ્રિયની પાછળ તે જ તો બધી જાણવાની ક્રિયા કરી રહ્યો છે. મન તેની જ શક્તિથી વિચાર કરી શકે છે. શરીરમાં તે રહ્યો છે ત્યાં સુધી જ એ શરીર સુંદર છે, હાલતું ચાલતું ખાતું પીતું છે. અનેક દેહ ધારણ કર્યા અને અનેક ગતિમાં જન્મ લીધો, કર્મને કારણે બહારનું બધું બદલાતું રહ્યું પણ અંદરમાં તે આત્મા એનો એ જ રહ્યો છે. આ જે અચળ અને સ્થિર છે તે જ હું છું. અક્ષય, શાશ્વત મારું સ્વરૂપ છે, બસ તેને અનુભવતા રહેવાનું છે. તેને ભૂલીને કોઈ કાર્ય કરવાનું નથી. જે બદલાતું છે તેને ભૂલી જઇએ અને જે સ્થિર છે તેને યાદ રાખીએ, આટલો પ્રયાસ આપણે કરવાનો છે.

દુઃખ, ચિંતા, ભય આ બધા ભાવોને ત્યાગી એક માત્ર પોતાના અજરામર સ્વરૂપની પ્રતીતિમાં જીવવાનું છે. મનની કલ્પનાઓ, વિચારોના વમળો બધાને ત્યાગી દેવાના છે. માર્ગ સરળ છે. એક આત્માને યાદ રાખી બાકી બધું ભૂલી જવાનું છે. સચ્ચિદાનંદનો જય-જયકાર કરતા રહેવાનું છે. આનંદ અને ધન્યતાને અનુભવી કૃતાર્થ થતા રહેવાનું છે.

જે જાણ્યું તેને અનુભવીએ, જે અનુભવીએ છીએ તેને માણતા રહીએ, જેને માણીએ છીએ તેમાં જ જીવન વ્યતિત કરતા રહીએ તો પછી સિદ્ધશિલા દૂર નથી, તે તો અહીં સદેહે અનુભવી શકાય છે! ૐ શાંતિ: શાંતિ: શાંતિ:  


Further Insights

Kalpasutra reading during Paryushan 2017

Kalpasutra.jpg

Kalpasutra is one of the important Jain texts and traditionally recited during Paryushan Mahaparva. The first section describes the lives of the twenty-four Tirthankars. The second part chronicles the life of Shree Mahavir Swami Bhagwan. The third part describes the rules for Sadhu-Sadhiviji and the laws during chaturmas (rainy season).

We are please to share the recording of Br Vinubhai reciting the Kalpasutra during Paryushan in 2017:

Truth Circle: Shrimad's Powers Offer Divine Protection

Shrimad's powers offer divine protection.

As narrated by Ranchodbhai Dharshibhai

The following incident demonstrates Shrimad’s boundless compassion for all beings.

5. Shrimad’s Powers Offer Divine Protection.jpg

This miraculous event took place when Shrimad was staying with me in the mountainous region of Dharampur. At the time, a British political agent was visiting our ruler’s territory and a hunting expedition had been organised in his honour.

Shrimad’s selfless love and compassion for all beings flows like a pure eternal spring. Due to his divine presence no animals were harmed in the hunt for the time that he dwelled in the region. It was only after Shrimad left that we heard news of the hunters finding some success. Just the presence of a self-realised saint is enough to offer unique refuge!

- Inspirational Stories of Shrimad Rajchandra page 179

કૃપાળુદેવના યોગબળે દૈવી રક્ષણ

શ્રીમદ્ અને શ્રી રણછોડભાઈ ધારશીભાઈ, ધરમપુર

કૃપાળુદેવની અપાર કરુણા દર્શાવતો આ એક અદ્ભૂત પ્રસંગ છે. તેઓશ્રીનો મુકામ જયારે ધરમપુરના પહાડી પ્રદેશમાં અમારી સાથે હતો તે જ અરસામાં અમારા રાજ્યની મુલાકાતે એક પોલીટિકલ એજેન્ટ પણ પધાર્યા હતા. તે સાહેબના સન્માન અર્થે શિકારની ગોઠવણ કરવામાં આવી હતી. પણ જ્યાં પરમ કૃપાળુદેવના આત્મામાંથી નિઃસ્વાર્થ પ્રેમ અને કરુણાનો અત્યંત નિર્મળ ઝરો અવિરત વહેતો હોય ત્યાં જીવમાત્રને દૈવી રક્ષણ મળ્યા વિના કેમ રહે? પરમકૃપાળુદેવ જ્યાં સુધી એ પ્રદેશમાં રહ્યા ત્યાં સુધી તેઓના હૃદયના શુદ્ધ વાત્સલ્યના પ્રભાવે, તેઓના ઉત્કૃષ્ટ યોગબળે એ પ્રદેશમાં એક પણ શિકાર મળી શક્યો નહીં અને મૂંગા પશુઓને દિવ્ય રક્ષણ મળતું રહ્યું! પરમકૃપાળુદેવના ગયા પછી શિકાર મળ્યાના સમાચાર સાંભળ્યા હતા. જ્ઞાનીપુરુષોની દિવ્ય ઉપસ્થિતિ પણ કેવું અનન્ય શરણ આપે છે !

- શ્રીમદ્ રાજચંદ્ર - પ્રેરક પ્રસંગો - પાનું ૧૭૯

Truth Circle 5 Artwork.jpg
 

Ashirvad Banaskantha Mobility Camp

SAM_4012.JPG

Distribution of Mobility Appliances to Flood Victims in Banaskantha & Patan Districts

29th August 2017

The late monsoon rainfalls in India have been very heavy and have taken their toll in several states of India. North Gujarat and particularly, Banas Kantha has suffered from severe flooding.

Blind People’s Association along with with Shree Raj Saubhag Satsang Mandal and support from the social workers from Palanpur had surveyed 127 villages from the Patan and Banaskantha districts’ (talukas of Kankrej, Radhanpur, Haarij and Disa). They examined the appliances distributed previously by Raj Saubhag to about 400 disabled persons, 315 of them were deemed to require replacement appliances which included tricycles, wheel chairs, crutches callipers, mobility sticks etc.

The mobility appliance distribution took place at Thara, in Kankrej Taluka of Banaskantha District on Tuesday 29th August.  Param Pujya Bhaishree and Pujya Vikrambhai had graced the occasion. Smt Nandiniben Raval, Executive Director BPA, had hosted the distribution program.   

The total cost of the 315 appliances and 7 education kits was almost Rs 14 lacs. Raj Saubhag India had contributed Rs 5 lacs and Raj Saubhag UK Rs 2 lacs towards the total cost.

Shree Raj Saubhag is planning another mobility appliance distribution camp in Banakantha district in January 2018.

SAM_3930.JPG
SAM_3969.JPG
SAM_3940.JPG
SAM_3891.JPG
SAM_4019.JPG

Br. Minalben's UK trip 2017

Minalben Kenya 2016.jpg

Br. Minalben - UK 2017

Having Br. Minalben here in London is a true blessing and a great opportunity for all to strive inwardly, understand, introspect, immerse and be happy. Scroll down to see the various events held. We will upload the video and audio swadhyays here for you to watch again.


Swadhyay Recordings:

Video: Scroll down to watch them below.

Audio: You can download these from our Google folder using this link. You don't need a google or gmail account for this and the downloads are free.


Shibir - Distinguishing Truths

Minalben UK 2017 3.jpg

It is an amazing experience to come together in Satsang and strive on this spiritual journey together. Br. Minalben's presence, wisdom and smile was just amazing. She made such a deep subject so accessible, practical and applicable to all of us in our daily lives.

The weekend was uplifting, energising and eye opening. As we strive to move from gati to pragati, contemplating deeply on the 7 lakshan or defining characteristics of the soul are key in removing this delusion and immersing in the self. Br. Minalben's topic for the weekend was Letter 438 from Shrimad Rajchandra Vachanamrut in which Krupaludev writes a verse from Banarasidasji Maharaj Saheb in which he describes 7 defining characteristics or Lakhshans of the Soul.

‘સમતા , રમતા , ઉરધતા , જ્ઞાયકતા , સુખભાસ ;
વેદકતા , ચૈતન્યતા , એ સબ જીવ વિલાસ’

Minalben described each characteristic using the guiadance of both Param Pujya Bapuji and Bhaishree's explanations on this letter. She broke each characteristic into 3 key points of contemplation, how we can practically apply these contemplations in our daily lives and what benefits we get from their contemplation.

Shibir participants got the opportunity to meet Minalben in small intimate workshops throughout the weekend where she gave guidance on meditation, answered questions, clarified misunderstandings and gave us individual boosts of inspiration to strive forward.

Mumukshus completed 3 meditations each day as well as silent reflection and introspection.

The atmosphere was silent, yet vibrant, energising and immersing, joyous, awakening and so much more. As mumukshus we felt like a family seekers collectively supporting each other and inspiring one another on this tremendous journey. So wonderful.

Minalben UK 2017 2.jpg
Minalben UK 2017 1.jpg
Minalben UK 2017 4.jpg
Minalben UK 2017 5.jpg

Shibir Swadhyay Video Recordings


Satguru Sant ane Satpurushno Mahtmya - Swadhyay Video Recordings

During the week Br. Minalben has been taking quotes or suvakyo of Param Pujya Bapuji. Br. Rasikbhai has expanded and reflected on these quotes in his book Satguru, Sant ane Satpurushono Mahtmya.

Swadhyay 4.jpg
Swadhyay 3.jpg
Swadhyay 2.jpg
Swadhyay 1.jpg
Screen Shot 2017-09-22 at 17.21.30.png

Oshwal Association UK - North West Area

Oshwal Association UK (OAUK) North West Area hosted Br. Minalben at their Ekta Centre in Kingsbury. With a full hall seating almost 300 people Minalben was greeted with a warm and inviting audience. Following some mesmerising bhakti by Paarul, Minalben took her swadhyay on the subject of 'Vinay' or Respect - taking her starting point from Bhagwan Mahavir's last sermon the Uttradhyan Sutra.

Minalben UK 2017 10.jpg
Minalben uk 2017 9.jpg
Minalben UK 2017 7.jpg
Minalben uk 2017 8.jpg

South London Swadhyay


Young Jains Event - The Secrets of Happiness

YJ 2.jpg
YJ 3.jpg
Screen Shot 2017-09-22 at 17.22.35.png

Women's Only Evening - Pearls of Wisdom


IVY - Karma Free Zone Event for 8 - 18yr olds


Spiritual Parenting - Nurturing your child's Soul

Goal 10: Be Happy and Spread Happiness

Goal 10:

Be Happy and Spread Happiness

I shall remain happy and spread happiness.

ધ્યેય ૧૦:

આનંદની પ્રસાદી

હું સદૈવ પ્રસન્ન રહીશ અને મારા અંતર આનંદની પ્રસાદીથી સર્વ જીવોને સુખ આપવાનો પ્રયત્ન કરતો રહીશ.

Goal 10 combined.jpg

Be Happy Spread Happiness

Bapuji laughing.jpg

How blissful and angelic our life would be if we could always be happy and be spreading happiness. If we look closely at our motivations, happiness is always our main goal. Happiness is the end result we desire from all our activities and efforts. Happiness is our eternal desire.

But what does it mean to be happy? What is its true source? Can anyone emain permanently happy?

We all seek happiness externally

Most of us find happiness in the food we eat, clothes we wear, friends we meet, movies we see, games we play and so on. These are all part of our external existence. Our search for happiness has mostly remained external. We try connecting to things that have never been or will never be part of us. But, none of these are sources of permanent happiness.

shopping.jpg

Happiness lies within

Param Pujya Bhaishree points us in the opposite direction.

"Be with your self, do nothing, just relax and manifest peace. True happiness lies within you. Happiness is your inherent nature. o find true permanent happiness you need to know, understand, meditate and realise the basic fundamental characteristic of your soul."

Screen Shot 2017-09-05 at 15.00.44.png

Gladly welcoming everything that comes our way, seeing God in all living beings, loving, caring and forgiving: these are the sources of true happiness. With a peaceful and joyful state of self awareness, inner wakefulness, resting in pure consciousness, and delightful contentment we can dwell in our own natural home of happiness.

Screen Shot 2017-09-05 at 15.00.56.png

We have a choice in every situation

If we look closely we are surrounded by the ongoing miserable conditions of life. unsatisfied desires, hysical illness, problems of ageing, lack of enough income, misunderstandings due to the generation gap, natural calamities, errorism, tensions between countries, clashes among communities etc.

There are always innumerable reasons to remain sad and depressed. How do we deal with them? In the midst of depressing and hateful circumstances, can we still be a messenger of joy and peace?

Even while we confront social injustices and fight for a better situation for ourselves and others, we can still protect our liveliness and optimism. We can choose to guard our happiness at all times. If we are not careful, then even when we have what we wanted, we will remain unhappy.

Let us take full responsibility for our own happiness. Our experience of life depends on how we accept situations and how we react to them.  

IMG-20170519-WA0021.jpg
Br Rasikbhai Patel.jpg

Break free from the smallness and expand your love

Guiding us towards the permanent happiness that we all desire, Bhaishree tells us that love is the path we must walk on:

"You identify yourself with the body, so you direct your love towards those with whom you have a relationship with at the physical level. You are not able to manifest the kind of love that is beyond name and form. Realise that your current embodied existence is not your permanent home. Do not get attached to it. Love has no form, love is divine, love is God, love is omnipresent. Love is true happiness. Each one of us is entrusted and empowered with universal love. Misidentification blocks our love and restricts it to just few souls. Become an embodiment of Love, the divine light that you have within you is all pervasive, do not confine yourself in smallness, let your divine light be boundless."      

Screen Shot 2017-09-05 at 15.12.33.png

Beyond the limits of embodied existence

The wheel of reincarnation has been churning out immense pain and misery. Birth, death, old age, illness, all of this suffering is associated with the body. For permanent happiness, we need to free ourselves from embodied existence. Imbibing virtues, the right attitude, adhering to the truth, developing discipline and contemplating our true nature will help us to evolve in this divine love and happiness. Self realization and steadfast consciousness will shed all karmas and liberate our soul. All these virtues are embedded in pure, divine, selfless love.

Adopt an attitude of happiness now

We may feel that until we have achieved self realisation we cannot experience any real happiness, or indeed share it with others. But that is not true, we can each start to cultivate the attitude needed to remain happy right now, amidst our everyday mundane lives.

Contemplate these simple shifts:

- Satisfaction is more important than success.
- Peace is much more valuable than pleasure or power.
- Erase bad memories.
- See the good in others.
- Ignore the thorns, and be happy with the roses you are blessed with.
- Alleviating the pain of others will multiply our own happiness.
- Pursuing self-improvement, is more important than comparing yourself to others.
- Find humor in every situation of life.
- Give yourself more opportunities to laugh, free your restrained energies and be happy.

Calgary+29 happy.jpg

- Spend more time with Mother Nature.
- Place more importance on what you spend, rather than what you have accumulated.
- Be active, exercise regularly or play some sport.

Screen Shot 2017-09-05 at 15.16.56.png

- Read books that help you remain positive and constructive.
- Do not live in the past or in the future, but be attentive in moment of now.
- Enjoy music and sing, even if you may not have a good voice!

America 2009 Br V.jpg

- In every situation, happiness is a choice, opt for it. Develop an attitude to remain happy.
- Live simply and most of your happiness shall remain with you.
- Always be happy inside, as we cannot change things outside us but we can certainly change our approach and attitude towards life.

Like Param Pujya Bhaishree and Pujya Minalben, be happy and spread happiness.

Screen Shot 2017-09-05 at 15.18.32.png

The only relationship that will ever keep us happy is the relationship with our own soul.

A western journalist once asked Mahatma Gandhi, about how he remained so happy at all times. Gandhi’s reply, in three words, was stunningly profound.

Journalist: "Bapu, what is the secret of happiness?".

Gandhi: "Renounce and enjoy"

What is renunciation? It is to let go of all things, that binds our soul. Perfect renunciation is to remain detached from all material things of the world, even while living in midst of them.

Our destiny will unfold in challenging ways, but if we cultivate patience and mindfulness, then we shall be able to respond appropriately to each of our life’s situations. How we choose to deal with these situations shall determine our happiness and our fate.

Renunciation is an act of liberation. Unattached we keep flowing freely.

More than doing, we need to rest in our being.

Rather than being your thoughts and emotions be the awareness behind them.
Having a purpose is important in worldly life, but not having a purpose is the fundamental basis of renunciation. This is how we shall be able to peacefully guard our happiness and spread it too. May Param Pujya Bhaishree’s happiness be ours too.

mahatma-gandhi-laughing.jpeg

આંતરિક પરિવર્તન - આનંદની પ્રસાદી

એવું જીવન તો કેવું સુંદર કે જે જીવનમાં હું સતત આનંદની મસ્તીમાં રહી શકું. સર્વને સુખ, શાંતિ અને આનંદની પ્રસાદી આપી શકું.

આપણી તમામ પ્રવૃત્તિઓનો લક્ષ એ જ છે કે આપણે આનંદમાં રહીએ. જીવનનું મુખ્ય ધ્યેય પણ એ જ છે કે હું સદૈવ સુખી રહું. નાનામાં નાના જંતુથી માંડીને મદોન્મત્ત હાથી સુધીના સઘળા મનુષ્ય તેમજ દેવદાનવોની સ્વાભાવિક ઈચ્છા છે કે તેઓ સુખ, શાંતિ અને આનંદને પ્રાપ્ત કરે.  કોઈ પણ જીવ ક્યારે પણ દુઃખને ઈચ્છતો નથી અને હર-હંમેશ કેવળ આનંદને ઈચ્છે છે. પ્રશ્ન એ છે કે આપણે, સાચું સુખ અને આનંદ કોને ગણીશું? તે સાચું સુખ અને સાચો આનંદ ક્યાંથી મળે? શું કોઈ આત્મા આનંદની સમાધિમાં કાયમ માટે ટકી શકે ખરો?             

અત્યાર સુધી આપણે બાહ્યમાં જ સુખ અને આનંદને શોધતા રહ્યાં છીએ

મોટા ભાગનાં સંસારી જીવો માટે સુખ એટલે સ્વાદિષ્ટ ભોજન, સારા કપડાં, મિત્રો સાથેની મોજમસ્તી, સિનેમા ઘરમાં જઈ કોઈ ચિત્રપટ જોવું, મન ગમતી રમત રમવી અથવા ચોપડી વાંચવી. આ બધાં બાહ્ય પરાવલંબિત સુખો છે. અનાદિકાળથી સુખ, શાંતિ અને આનંદને આપણે શરીર સાથે જોડેલું છે. શરીરના સુખે સુખી અને તેના દુઃખે દુઃખી. આત્મા તરફ ક્યારેય વળ્યાં નથી કે જે શાશ્વત સુખનો પૂંજ છે, આનંદનો ઘન છે.  

shopping.jpg

આનંદનો મહાસાગર આપણી અંદર રહ્યો છે

આનંદના મહાસાગર એવા પરમ પૂજ્ય ભાઈશ્રી કહે છે, “કંઈ કર નહિ, માત્ર તું તારામાં સમાઈને રહે, પ્રતિભાવ આપ્યા વગર જોયા કર, જાણ્યા કર, અસંગ થતાં જ તને નીરવ શાંતિનો અનુભવ થશે. જેને સંસારની કોઈ જ ફિકર નથી એવો ફકીર બની જા. આનંદ એ તારો મૂળભૂત સ્વભાવ છે. જો તારે શાશ્વત આનંદ જોઈતો હોય તો, આત્માના ગુણ અને લક્ષણોને પ્રથમ જાણ, તેની ઊંડી વિચારણા કર,  ધ્યાનમાં તેનું ચિંતન કર, એમ કરવાથી તું તારા આત્માને સાક્ષાત અનુભવીશ.”            

Screen Shot 2017-09-05 at 15.00.44.png

આનંદ સહિતની જ્યાં અંતરજાગૃતિ ખીલેલી છે, જ્ઞાનભાવમાં રહીને જ્યાં જીવનનાં કાર્યો થાય છે, ત્યાં વિશેષ પ્રકારનો આધ્યાત્મિક સંતોષ અનુભવાય છે. ધીરજ, સહનશીલતા અને ક્ષમા જ્યાં જીવંત છે, ઉદયને પ્રેમથી આવકારવામાં આવે છે, જગતના જીવોમાં ઈશ્વરના દર્શન થાય છે,  વિશ્વના તમામ જીવાત્માઓ પ્રત્યે એક સરખો પ્રેમ વેદાય છે, જ્યાં વાણીમાં અભિમાન નથી, પ્રેમની પાછળ કોઈ હેતુ નથી, અપેક્ષા વગર કાળજી લેવાય છે, અને પ્રાર્થનામાં કોઈ ફરિયાદ કે સ્વાર્થ નથી ત્યાં હરહંમેશ સુખ અને આનંદ નિવાસ કરે છે. આ છે સુખનું - આનંદનું સરનામું.                        

Screen Shot 2017-09-05 at 15.00.56.png

અતૃપ્ત ઈચ્છાઓ, અપંગતા, શારીરિક માંદગી, વૃદ્ધાવસ્થા, ઓછી કમાણી, બે પેઢીઓ વચ્ચેનો વિચાર ભેદ, કુદરતી આપત્તિઓ, આંતકવાદ, બે દેશો વચ્ચેનો તણાવ, બે કોમો વચ્ચે અથડામણ, આવી અનેક બાબતોથી આપણું જીવન ઘેરાયેલું છે. જ્યાં જોઈએ ત્યાં દુઃખ, અશાંતિ અને અસંતોષ દેખાય છે. બાહ્યથી સુખી દેખાતા માણસના અંતરમાં પ્રવેશ કરીએ તો ત્યાં પણ ઉપાધિઓ, કષાયના પરિણામો, ઈર્ષા, ભય, અભિમાન વગેરે ભારોભાર રહ્યાં છે. અનંત દુઃખોથી ભરેલા આવા સંસારમાં હું કઈ રીતે આનંદને પ્રાપ્ત કરું? જ્યાં નફરત અને વેરનું વાતાવરણ ખૂબ છે એવા જગતમાં હું કઈ રીતે આનંદનો પર્યાય બનીને જીવી શકું?                            
ભલે આપણા હક્કો માટે કે પછી અત્યાચારો વિરુદ્ધ લડવું પડે છતાંય આપણે આપણો ઉત્સાહ ટકાવી શકીએ એમ છીએ. જો જાગૃત રહીએ તો બાહ્યમાં જે થઇ રહ્યું છે તેનું દુઃખ મનમાં ન લાગે, ભય ન સતાવે, મન ચિંતાથી મુક્ત રહે અને આવા વિષમ સંજોગો વચ્ચે પણ આપણે આપણા આનંદને જાળવી શકીએ એમ છીએ. સકારાત્મક દ્રષ્ટિ કેળવીને હર્ષપૂર્વક જો આપણે આપણા કર્મના ઉદયને તેમજ જગતમાં થતી ઘટનાઓને સ્વીકારી લઇશું તો આપણો પ્રેમ અને આનંદ ક્યારેય કરમાઈ નહીં જાય. આપણા ઉત્સાહને જીવંત રાખવો એ આપણા હાથની વાત છે.

IMG-20170519-WA0021.jpg
Br Rasikbhai Patel.jpg

તમારા પ્રેમને વિશાળ અને વિરાટ બનાવી દો

મોક્ષના માર્ગદાતા પ.પૂ. ભાઈશ્રી કહે છે કે “આપણે શરીરને જ પ્રાધાન્ય આપ્યું છે. શરીરની ઓળખ એ જ મારી ઓળખ એવું અનાદિથી દ્રઢ થઇ ગયું છે. શરીર સાથેની આ એકત્વ બુદ્ધિ એવી છે કે આપણો પ્રેમ શરીર સુધી જ  મર્યાદિત રહ્યો છે. જે નથી દેખાતું તે છે જ નહિ એ રીતે આત્માને સદંતર ભૂલીને બધા વ્યવહારો થઇ રહ્યાં છે. જે પ્રેમ વિશ્વ વ્યાપી બની શકે એમ છે એ પ્રેમને આપણે નાના કુંડાળામાં પૂરી દીધો છે. ભૂલી જઈએ છીએ કે આ શરીર એ તો ક્ષણભંગુર છે, આત્મા તેમાં લાંબો સમય નથી રહેવાનો. શરીર પ્રત્યેના મોહ તેમજ મમત્વભાવને આપણે બરાબર સમજીને તોડવાનો છે. પ્રેમ નિરાકાર અને નિરંજન છે. પ્રેમ ઈશ્વર છે. તેને કોઈ જ્ઞાતિ, ધર્મ કે સંપ્રદાયના ભેદ નડતાં નથી. પ્રેમ આપવા ઈચ્છે છે અને તે પણ અપેક્ષા વગર. જો આનંદમાં રહેવું હશે તો પ્રેમના પર્યાય બની જવું પડશે કારણ કે પ્રેમમાં આનંદ સમાયો છે. પ્રેમમાં રહેલા આનંદને અનુભવવા માટે તેનો પ્રયોગ શરુ કરી દો. માત્ર કુટુંબ કે સ્નેહી સ્વજનો જ નહિ, દુનિયાના તમામ જીવોને પોતાના માનો, અન્યના ગુણોને ઓળખતા શીખો તો પ્રેમ સ્વાભાવિક  ઉભરાશે. પોતાનો સ્વાર્થ ભલે ન સધાય પણ અન્યનું ભલું થાય છે તેમાં રાજી થાઓ. તમારી ચેતનાને વિશ્વવ્યાપી બનાવી દો”.

Screen Shot 2017-09-05 at 15.12.33.png

આપણે તો અનંતના યાત્રી છીએ. દેહમાં પૂરાઇને કેમ રહેવાય.

શરીર એ જ વેદનાની મૂર્તિ છે. અનંત દુઃખ તે દ્વારા જ આપણે ભોગવીએ છીએ. જન્મ - મરણ, વૃદ્ધાવસ્થા, રોગ, આ બધું દેહ સાથે જોડાયેલું દુઃખ છે. અવ્યાબાધ સુખ અને  શાશ્વત આનંદની પ્રાપ્તિ માટે જરૂરી છે કે આપણે જન્મમરણના દુઃખમયચક્રને હવે રોકી દઈએ અને સિદ્ધ પરમાત્માની જેમ વિદેહી અને અયોગી બની જઈએ.

શાશ્વત સુખ અને આનંદને આપણા જીવનનો અભિગમ બનાવી દઈએ.

શાશ્વત સુખને પ્રાપ્ત કરવા માટે આપણે ગુણોને સીંચતા રહીએ, પરમ સત્યને પામવાનું લક્ષ ક્યારેય ન ભૂલીએ, યોગ્ય જીવન વલણ અપનાવીએ, અનુશાસન અને સંયમ દ્વારા જીવનને ઉન્નત રાખીએ અને અંતે ભાઈશ્રી જેવા સમર્થ સંતની નિશ્રામાં આત્માના ગુણોને સમજી તેને સાધી દિવ્ય પ્રેમ અને આનંદમાં સ્થિર થઇ જઈએ. આત્મસાક્ષાત્કાર એ પ્રથમ પડાવ છે અને ત્યાર બાદ નિજસ્વરૂપની અખંડ સમાધિમાં અનંત કર્મોની નિર્જરા કરીને આ આત્માને મુક્ત કરવાનો છે. તમામ ગુણો પ્રેમમાં રહેલા છે. તે પ્રેમના દર્શન ભાઈશ્રીમાં થાય છે, તેમનું એ નિર્મોહી વાત્સલ્ય એ આપણી સજીવન મૂડી છે. તેમાં સતત ઝબોળાઈને પવિત્ર થતા રહેવાનું છે.                    

મારે આનંદમાં રહેવું છે અને આનંદની લ્હાણી કરવી છે. પણ એ કેવી રીતે શક્ય બને જો હું પોતે દીન અને દુઃખી હોઉં? જે મારી પાસે નથી તે હું અન્યને કેવી રીતે આપી શકું? શું આનંદની પ્રાપ્તિ આત્મસાક્ષાત્કાર પછી જ થશે?

એ વાત સાચી છે કે આનંદનો મૂળ સ્રોત આત્મા છે પણ જો હું મારું લૌકિક જીવન જાગૃતિપૂર્વક જીવીશ તો તે જીવનમાં અનેક પ્રકારના અલૌકિક ગુણપુષ્પો ખીલશે અને તેની સુવાસથી મારું જીવન આનંદથી મઘમઘી ઉઠશે. એવા કયા મહત્વના મુદ્દાઓ છે જે મારું લૌકિક જીવન અલૌકિક બનાવી દેશે?


જીવનને એક નવી દિશા આપો:

- સફળતા કરતાં સંતોષ અને સુખ, તેમજ સત્તા કરતાં શાંતિ વધારે મહત્વની છે એ યાદ રાખો.

- જીવનની દુઃખભરી સ્મૃતિઓને ભૂંસી નાખો અને ભુલાવી દો.

- અન્યમાં રહેલા ગુણોને જોતા રહો.

- પ્રાકૃતિક સૌંદર્ય મધ્યે રહેવાનો અધિક પ્રયાસ કરવો.

Calgary+29 happy.jpg

- પ્રગતિના પંથે આગળ વધતાં મારે સરખામણી મારી જાત સાથે કરવાની છે.  કોઈ અન્ય વ્યક્તિ સાથે નહિ. 

- અન્યના દુઃખને દૂર કરવાથી આપણું સુખ અનેકગણું વધે છે.

- જીવનની બધી જ પરિસ્થિતિઓમાં હસતા રહેવું, જીવનને વિશાળ બનાવવું અને ઉદાર બની આપણી શક્તિ અને ઉર્જાને મુક્તપણે વહેતી રાખવી.  

- શું ભેગું કર્યું એના કરતાં વધારે મહત્વનું એ છે કે શું વાપર્યું.

- કાંટાઓની ગણતરી કરવાને બદલે મળેલા ગુલાબોની ધન્યતા અનુભવો. જે મળ્યું તેમાં સંતોષ રાખી તેનો  સદ્ઉપયોગ કરવો.

Screen Shot 2017-09-05 at 15.16.56.png

- જીવનમાં સક્રિય રહેવું, રોજ નિયમિત વ્યાયામ કરવો અથવા તો કોઈ પણ રમત રમતા રહેવું, જેથી શરીરને કસરત મળે અને મન પ્રફુલ્લિત રહે. 

- વિષમ સંજોગોની મધ્યમાં પણ ખુશ રહી શકાય એમ છે. શાંતિ અને આનંદ એ જીવનના મુખ્ય બે લક્ષ રાખી તમામ પ્રવુતિઓ કરવી.   

- ભૂતકાળ અને  ભવિષ્યનો વિચાર છોડી દઈ વર્તમાનની ક્ષણમાં જીવવું. 

America 2009 Br V.jpg

- દિવ્ય સંગીત સાંભળતા રહેવું, ભલે આપણે બેસૂરા હોઈએ, છતાં પણ ગાતા રહેવું.

- જો સાદગીભર્યું જીવન જીવીશ તો મારો અંતરઆનંદ આપોઆપ જળવાઈ રહેશે.

- આપણે ઇચ્છીએ તો પણ બહારની દુનિયા બદલાવી નહિ શકીએ. હું બદલાઇશ તો મારી દુનિયા તેની મેળે બદલાઈ જશે માટે હું સદૈવ રાજી રહીશ.

- ઉત્તમ પુસ્તકો વાંચતા રહેવું કે જે વાંચી આપણો ઉત્સાહ અને થનગનાટ વધતો રહે. 

- હું એકલો આવ્યો છું  અને એકલો જવાનો છું, કંઈ લાવ્યો નથી અને કંઈ લઈ જવાનો નથી માટે મારું શું હતું જ કે ખોવાનો વારો આવે.

- જે થાય છે તે સારા માટે જ થાય છે. જે બને છે, તે યોગ્ય જ બને છે કારણ બનનાર છે તે ફરનાર નથી અને ફરનાર છે તે બનનાર નથી.

પરમ પૂજ્ય ભાઈશ્રી તેમજ પૂજ્ય મીનળબેનની જેમ હું હંમેશા આનંદમાં રહીશ અને જે મળે તેને આનંદની પ્રસાદી આપતો રહીશ. 

Screen Shot 2017-09-05 at 15.18.32.png

એક માત્ર આત્મા સાથેનો જ સંબંધ શાશ્વત આનંદને આપનારો છે.  સતદેવ, સતગુરુ અને સતધર્મ તે સંબંધ બંધાવી આપવામાં નિમિત્ત બને છે.

મહાત્મા ગાંધીજીના ચહેરાનું નૂર જોઈ એક અંગ્રેજ પત્રકારે પૂછ્યું:

પત્રકાર: “બાપુ, તમે સદૈવ આનંદમાં રહો છો, તે આનંદ પાછળનું રહસ્ય શું છે?
સચોટ અને માર્મિક ઉત્તર આપતા બાપુએ તુરંત જવાબ આપ્યો,
બાપુ: “તે આનંદ ત્યાગ માંથી પ્રગટે છે,  જયારે બધું છૂટી જાય ત્યારે મુક્તિનો આનંદ સહજ અનુભવાશે. તમે મુક્તાનંદ બની
જશો.”

પ્રશ્ન થાય કે ત્યાગની ખરી વ્યાખ્યા શું? શું સંસાર છોડી, કપડાં બદલાવી, સાધુ જીવન જીવવું એને જ ત્યાગ કહીશું?  “જે કંઈ આત્માને બાંધે તેને જતું કરવું તેનું નામ ત્યાગ”.  જ્યારે અંતરમાં ત્યાગ વેદાય ત્યારે વસ્તુઓને છોડવી પડતી નથી તે આપોઆપ છૂટી જાય છે. સમયના વહેણ સાથે કર્મકૃત જીવન સરકતું જાય છે. બધાંની વચ્ચે આપણે ઉભા છીએ અને છતાંએ કશામાં મોહ કે મમત્વ ન થાય તો સમજવું કે હવે આપણે ત્યાગની મસ્તીમાં જીવી રહ્યા છીએ. અંતરત્યાગ માટે બાહ્ય ત્યાગ જરૂરી છે.   સંઘર્ષોનો સામનો કરતી વખતે જો ધીરજ અને જાગૃતિ કેળવાય, અંદરથી અલિપ્ત રહી શકીએ તો દરેક પરિસ્થિતિને આપણે હર્ષપૂર્વક, આનંદ સાથે ઓળંગી જશું.   

ત્યાગ એજ મુક્તિ છે. ત્યાગ એજ તપ છે.  પુદગળ સાથે જોડાવું એ પરતંત્રતા છે, પુદગળને મનથી ત્યાગી દેવું એ સ્વતંત્રતા છે. મોક્ષ થવા માટે, દ્રવ્ય અને ભાવથી ત્યાગમાર્ગને આરાધવો પડશે.  સંસારમાં અનેક પ્રયોજનો છે પણ જેણે ત્યાગી જીવન જીવવું છે તેને પછી કોઈ પ્રયોજન રહેતું નથી. ત્યાગી મહાત્મા અસંગ થઇ મુક્તભાવે વહેતા રહે છે. તેમનો નિર્દોષ આનંદ અને તેમની અપૂર્વ શાંતિ અબાધિત રહે છે. નિર્દોષ, નિષ્કામ પરમ પૂજ્ય ભાઈશ્રી આવી રીતે મુક્તભાવે આનંદની લહાણી કરતાં જીવે છે. તેમના જીવનમાં માત્ર એક વસંતઋતુ જ છે.  હર્યાભર્યા અને ખીલેલા તેઓ ઉત્સાહ, પ્રેમ અને  આનંદના પર્યાય છે. પ્રાર્થીએ અને પુરુષાર્થ કરીએ કે જેથી તેમનો આનંદ આપણો બની જાય. 

mahatma-gandhi-laughing.jpeg

Being there for someone who is grieving

“What do I say or do when someone has lost a loved one? How can I support them?”

Death is a topic that is relevant to us all, and yet it simply isn't pleasant to talk about.

When a death occurs it can cause a lot of suffering for those that are left behind. Regardless of whether it’s through a long term illness or a sudden accident, for someone left behind that is grieving, the experience can be overwhelming, lonelyand frightening. Bereavement is a delicate stage of life.

When this is happening to someone you know, it can feel tricky to decide what to do or say other than “I’m sorry for your loss”. Surely there is more we can do. Let’s look at how to support and help in meaningful ways. We look at the 5 stages of bereavement, and some powerful Jain contemplations for inspiration on how to act.

By contemplating on this subject we will also be preparing ourselves for the day when we lose a loved one and grieve. And indeed, the more we think clearly about death, the more prepared we become for when it is our turn to leave the body too.

Bereavement 1.jpg

Understanding the five stages of bereavement

Though everyone’s experience is unique, in general psychologists have shown that people go through five different stages of emotion when they lose a loved one. Knowing what these stages are makes us more aware and capable of providing support.


1. Denial. We are unable to accept this is really happening. Life makes no sense, and there can be a feeling of numbness just trying to get through each day. This is the confused stage when someone might wake up in the morning, and somehow expect the person who has passed away to still be there. Or they set a place on the dining table for the deceased person by mistake. Daily habits are ingrained and may take time to change.

2. Anger. From the confusion and numbness, a strong feeling of anger often arises, waking us up to reality. A temporary bridge from the sea of nothingness. This anger can be intense, and can be directed to anyone - family, a friend, the doctor, or even the person who has died! Often there is anger towards someone who didn’t attend the funeral, or is acting differently. As spiritual seekers we must be patient and compassionate towards anyone showing this kind of anger.

3. Bargaining. Negotiations with God take place. “What if I devote the rest of my life to helping others? Then can I wake up and realise that this has all been a bad dream?” In this stage, there will be plenty of “What if…?” questions, typically powered by a combination of guilt and blame - “What if I could have stopped the accident from happening?”; “What if we had found the tumour sooner?”; “What if …” There will be a yearning to turn back time, to undo the steps that led to the death and move destiny into a different direction.

4. Depression. Eventually, attention moves painfully into the present situation - a realisation that there is nothing that can be done to bring them back, a feeling of helplessness. Depression is most overwhelming when attachment is greatest to the one who has passed on. “How can I possibly live without them? I never got a chance / took the opportunity to make amends.” This depressive stage will feel as though it will last forever, but remember that it is not a mental illness - it is merely a natural response to the loss.

5. Acceptance. In the final stage of grief, there is an acceptance that the loved one has physically gone and that while this new reality will not be desired nor that it “will be OK”, one learns to live with it. Finding acceptance might be just having more good days than bad days. This is when roles are reorganised and responsibilities distributed. While it will never feel right to replace what is lost, new connections can be made, as well as new relationships and interdependencies.


Each person is different and will experience grief in a different way. But being aware of the stages that are common will help you to be more supportive and understanding of the grieving friend’s behaviour.

 


Let’s move to action

Before acting we should check that our motivation is really to help, and not merely to boost our own ego (“Look at me, I helped out, aren’t I great?”) With our motivations in check, let us turn to Jain dharma for beautiful ways to express our love and be a true friend. These are: Maitri, Pramod, Karuna, and Madhyastha and the contemplations to cultivate detachment.

Action 1: Maitri - universal love and friendship

The very best support you can offer to someone who is going through a bereavement is your undivided time and loving attention. When you are with them, be with them. Listen actively. Switch off your phone and just sit with them, even if it's in silence. Become radically comfortable with silence. Let their words fill their silence when they're ready - yours need not.

If you feel compelled to say something, especially when first contacting them after the death, some of these words from a place of love and friendship will be a breath of fresh air:
"I am so sorry for your loss."
"I wish I had the right words, just know I care."
"I don't know how you feel, but I am here to help in any way I can."
"You and your loved one will be in my thoughts and prayers."
"My favorite memory of your loved one is…"
"I am always just a phone call away"
Give a hug instead of saying something
"We all need help at times like this, I am here for you"
"I am usually up early or late, if you need anything”

Screen Shot 2017-09-05 at 14.12.12.png

How to Actively Listen:

Although you can not take away the pain of someone suffering from a huge loss, one of the best things you can do to "be there" for them is to actively listen and help them express their feelings. The technique of active listening can be cultivated by letting the other person express his or her own feelings, whilst suspending your own judgements. Inspiringly the Chinese character for Listening is made up of the following parts: ears, eyes, undivided attention and heart.

  1. Give your full and undivided attention to them and listen.
  2. Look at who you are listening to.
  3. In your own words, repeat back to them what you have understood from what they said to check with them whether you have understood them correctly.
  4. Ask them to fill in any gaps in your understanding.
  5. Offer a response ONLY once they indicate that they feel fully understood.

Remember that listening is different from offering advice. Advice is generally the last thing they are looking for, even if they've asked for it.

“I give you my ears, my eyes, my undivided attention and my heart”Chinese character for listening

“I give you my ears, my eyes, my undivided attention and my heart”
Chinese character for listening

Action 2: Karuna - compassion for those who are suffering

Regardless of whatever loss you might have faced in the past, you will never know their pain and exactly what they're going through. We are all so different, please don't offend others or make them feel even more isolated by telling them stories about other people who have died in similar circumstances, or offloading your own grief onto them.

What else to avoid saying:
"I know how you feel."
"Time heals all wounds."
"Don't dwell on it."
"It's in the natural order of things."
"Aren't you over it yet? It's time for you to move on."
"Be grateful you had him so long."
"You're never given anything you can't deal with."
"Our religion says that this body is temporary anyway, so did you expect her to stay with us forever?"
"There is a reason for everything."
"It's probably all for the best."
"Don't feel bad."
"Let me tell you about the stages of grief - ahh yes, you should be at the third stage by now"
"At least he lived a full life, so many people now die young."
"She did what she came here to do and it was time for her to go."
"You can still have another child."

These insensitive platitudes are likely to further hurt and upset your dear one, who may feel that you haven't really acknowledged their loss. Some of these such as “there’s a reason for everything” and “it’s all for the best” can be useful if the person we are speaking to is receptive. But there’s a time and place for everything - right now, your loved one just needs your love, support and reassurance.

Practical support
Instead of verbal consolations, consider what you can do to relieve them of their suffering. Free of any judgement or preconceived notions about how they should be, listen intently to what they are saying - then play back what you think might be helpful.

Practical support might include:

  • simply giving company
  • cleaning and tidying
  • organising mail, opening post
  • fielding phone calls or Facebook messages
  • cooking a few meals
  • chauffeuring
  • washing clothes & ironing
  • helping them pick out what to wear
sitting.jpg


Action 3: Pramod - appreciation of majestic qualities

When Param Krupaludev Shrimad Rajchandra came to learn of his best friend and soulmate Saubhagbhai's death, he wrote to Saubhagbhai's sons (see letter 782, paragraph 4 in Vachanamrut). In this letter, we discover the following advice:

“In the times when you feel sorrow due to deluded attachment, recall and bring the magnificence of his qualities to the forefront of your mind. Use these memories to calmly soften the sorrow that has arisen due to the deluded attachment. What is appropriate is the sorrow that is felt due to incredible loss of these qualities…. It is worth repeatedly recalling his qualities.”
— Krupaludev’s letter to Saubhagbhai’s sons (Vachanamrut letter 782)
Screen Shot 2017-09-05 at 14.10.55.png

If it’s appropriate, ask about the greatest qualities of the person who has died. Discover the inspiring traits that the person you are supporting seeks to embrace within their own lives. This way, while the loved one might have physically gone, their greatest qualities live forever on in the memories and hearts of those still here.

Action 4: Madhyastha - equanimity in the face of misaligned expectations

Even with our best endeavours of suspending judgement, there will inevitably be times when the behaviour of the loved one you are trying to support appears to be out of line with what you might expect or be willing to accept.

Love and accept them anyway.

Whether they are behaving angrily, shouting abuse, appearing erratic or just completely sombre, bear witness to the situation and just be with them. Of course, stay safe. Take whatever action is necessary to keep yourself, them and those around them safe. But do so with patience, with care and with love. Even if it feels a little uncomfortable, remain patient, hear them out and let it pass.

Action 5: Contemplate to cultivate detachment

Whenever someone we know dies, it is important to make some time to reflect and contemplate the bigger questions. The treasury of our Jain Dharma presents us with the 12 bhavanas to do this. These precious contemplations help us uncover the true nature of our life and cultivate detachment from the illusory realms of reality.

What is the body, what is the soul and what is death? We must be sensitive to the fact that it may not be appropriate to raise these profound questions during the time of a bereavement. It depends on the person who is grieving and what stage they are at, and we must have the listening skills to understand this.

But this action is about our own contemplation. It is important that we are clear in our own minds and hearts. This clarity will equip us to be able to stay calm and serve others well when they need our support.

Anitya bhavana: Contemplation on acceptance of impermanence
"The body, the grandeur, family, clan etc. are all perishable. The fundamental nature of the soul is immortality, such contemplation is the first Impermanence bhavana." — Shrimad Rajchandra

Asharan bhavana: Contemplation on lack of refuge
"Nobody can give us refuge at the time of death. The refuge of noble religion alone is real; to contemplate thus is Asharan bhavana." — Shrimad Rajchandra

Sansaar bhavana: Contemplation on the fragility of the world
"This soul has travelled through all the lifetimes in this worldly ocean. When will I break free from the fetters of the world? This world (sansaar) is not mine; I am salvation by nature; to contemplate thus is the third sansaar bhavana." — Shrimad Rajchandra

Ekatva bhavana: Contemplation on solitariness
"This soul of mine is alone, it has come alone, will go alone, will bear the fruits of its deeds alone; to contemplate thus from the deep realms of consciousness is the fourth Ekatva bhavana." — Shrimad Rajchandra

Anyatva bhavana: Contemplation on separateness
"To contemplate that nobody truly belongs to another person is Anyatvabhavana." — Shrimad Rajchandra

Ashuchi bhavana: Contemplation on bodily impurity
"This body is impure. It's a pit of excretory filth, the abode of disease and ageing. To contemplate that I am distinct from this body is the sixth concept of impurity." — Shrimad Rajchandra


To explore these bhavanas further, visit the articles on Contemplate to Realise. The more time we spend contemplating the true nature of reality, the more skillfully and peacefully we will be able to navigate the many challenges of life.

 


Further reading and exploration

 



દુઃખના પ્રસંગમાં એમને સાથ દેવો

Bereavement.jpg

 

મૃત્યુ એક એવી અનિવાર્ય ઘટના છે જેનાથી આપણે દરેક જણ પરિચિત છીએ છતાંય એના વિષે વાત કરવી આપણેને એટલી જ અપ્રિય છે.

 

મૃત્યુની ઘટના જનારની પાછળ રહી જનારા માટે ઘણી વેદના લાવતી હોય છે. મૃત્યુ ભલે લાંબા ગાળાની માંદગીને લીધે થયું હોય કે પછી અચાનક થયેલ અકસ્માતને લીધે, શોક કરનારને માટે આ અનુભવ અંતરને હચમચાવી નાખનારો હોય છે. સ્વજનની ચિરવિદાય એ એક ખૂબ નાજુક પરિસ્થિતિ છે.

આ કારમા સત્યનો સામનો જ્યારે આપણા કોઈ ઓળખીતા કરે છે ત્યારે એમને “આ દુઃખદ અવસાન બદલ મને બહુ ખેદ છે’’, એનાથી વધુ કંઈ પણ કહેવું કે કરવું અટપટું લાગે છે. પણ એ અસમંજસથી ઉપર ઉભરીને આપણે ચોક્કસ કંઈ કરી શકીએ છીએ અને કરવું જોઈએ.

આપણે કઈ રીતે મદદરૂપ થઈ શકીએ એના પર થોડો વિચાર કરીએ

સૌ પ્રથમ, અવસાન પછીના પાંચ તબક્કાઓની બાબતમાં ચર્ચા કરીએ અને સાથે સાથે જૈન તત્વના ચિંતન વડે આપણું વર્તન કઈ રીતે પ્રેરિત થઈને ઉપયોગી બને તેના પર પ્રકાશ પાડીએ.

આમ જુઓ તો આ વિષય પર થોડો ઊંડાણમાં વિચાર કરવાથી આપણે એક રીતે આપણી જાતને પણ એ દિવસ માટે તૈયાર કરશું જ્યારે, ન કરે નારાયણ, આપણને આપણા સ્વજનનો વિયોગ થાય અને વળી જેટલો આપણે મૃત્યુનો મોકળા મને વિચાર કરશું એટલા જ આપણે એ વાસ્તવિકતાનો સામનો કરવા તૈયાર હોઈશું, જ્યારે એ આપણી સમક્ષ એક ને એક દિવસ ઘડાશે જ.

Screen Shot 2017-09-05 at 14.27.29.png

મુત્યુના પાંચ પાચીક:

આમ તો દરેકનો મૃત્યુ સાથેનો વ્યક્તિગત અનુભવ અનોખો જ હોય છે. પરંતુ મનોવૈજ્ઞાનિકો એમ કહે છે કે સામાન્ય રીતે જ્યારે જયારે આ ઘટના ઘટે છે ત્યારે ત્યારે આ પાંચ લાગણીઓ ઓછા-વત્તા અંશે અનુભવાય છે. જો આપણે આ પાંચ લાગણીઓને સાચી રીતે સમજી શકીએ તો આપણા સ્નેહી / મિત્ર / પરિવારજનની લાગણીને યથાતથ્ય સમજીને તેમની મદદ કરી શકીએ.


૧. અસ્વીકાર : ઘણી વાર વ્યક્તિ આ કારુણ્ય ઘટનાનો સામનો કરે છે તેનો પ્રથમ પ્રતિસાદ આ ઘટનાનો અસ્વીકાર હોય છે. જીવન અર્થ વગરનું લાગે છે અને દરેક પસાર થતી પળ જાણે કે પરાણે જીવાતી હોય એવી લાગણી ઉદ્દભવે છે. વ્યક્તિ એક એવી ભ્રમણામાં જીવતી હોય છે કે હમણાં સવાર પડતાં, ગયેલ વ્યક્તિ અચાનક દર્શન દેશે. ઘણી વાર એ ભ્રમણામાં મૃતકને માટે થાળી પણ મંડાઈ જાય છે. ખૂબ વર્ષોનો સાથ અને રોજનો એક દૈનિક ક્રમ, જુની આદતોની છાપને ભૂસાતા વાર તો લાગે જ ને!

૨. ગુસ્સો : આ મુંઝવણ અને સુષુપ્તતામાંથી જાગે છે એક ઝળહળતો આક્રોશ, એક એવો ભસ્મીભૂત કરી નાખનાર ગુસ્સો. અગાઢ ખાલીપાને એક કામચલાઉ સેતુથી જીવન સાથે જોડવાનો, એક ફરજિયાત તોય વ્યર્થ પ્રયાસ; એમાંથી ઉદ્દભવતો ગુસ્સો ઘણો તીવ્ર હોય અને એનો શિકાર કોઇપણ બની શકે – પરિવારજનો, મિત્રો, ડૉક્ટર અથવા જનાર સ્નેહીજન પણ! ક્યારેક એ ગુસ્સાની તીક્ષ્ણ સોય અંતિમવિધિમાં કોઈ કારણવશ ગેરહાજર રહેનાર તરફ વળે છે તો ક્યારેક એવા લોકો તરફ જે સંજોગો બદલાતાં પોતાના રંગો બદલવા માંડે છે. આધ્યાત્મિક પંથીઓ તરીકે આપણે ક્રોધિત વ્યક્તિ પ્રત્યે કરુણામય અને ધૈર્યશીલ વર્તન અપનાવવું જોઈએ.

૩. સોદાબાજી : પરમાત્મા સાથે વાટાઘાટની શરૂઆત થાય છે, “જો હું મારું શેષ જીવન બીજાને મદદ કરવામાં વીતાવું તો કેમ રહેશે? શું એમ કરવાથી એવો ચમત્કાર થઈ શકે ખરો કે આ ઘટના એક ખરાબ સ્વપ્નની જેમ આંખ ઉઘાડું ત્યારે વિલય થઈ જાય?” આ તબક્કામાં એવા ઘણાંય ``જો હું..., કાશ હું...,” જેવા પ્રશ્નો કરે. જે સામાન્ય રીતે પોતાને દોષી માનવા અને પોતાને દોષ આપવામાંથી ઉદ્દભવતા હોય છ; જેમ કે, “કાશ હું એ અકસ્માતને થતા રોકી શક્યો હોત’’; “કાશ અમને ગાંઠની ખબર વહેલી પડી ગઈ હોત તો?” સમયના કાંટાને ઊંધા ફેરવીને, પોતાના ભૂતકાળને બદલીને, જનારને પાછા લાવવાની ચાહના ચોક્કસપણે ઊભી થાય એ સ્વાભાવિક છે.

૪. હતાશા : સમય જતાં જ્યારે વ્યક્તિને એમ લાગે છે કે કંઈ પણ કરીને જનારને હું પાછા નહીં લાવી શકું ત્યારે એ વર્તમાનનો, મને કે કમને, સામનો કરે છે-પણ આ સામનો એને વ્યાવહારિકતાને બદલે હતાશા તરફ ધકેલે છે. દુઃખી દિલ ખૂબ મજબૂરી અનુભવે છે. વળી જ્યારે મૃતક સાથેનો સંબંધ ખૂબ ગાઢ અને ઘનિષ્ટ હોય છે ત્યારે એના જવાથી હતાશા પણ એટલી જ જોરદાર અનુભવાય છે. “હું એમના વગર કેવી રીતે જીવીશ? મને સુધારા કરવાનો મોકો કદી ન મળ્યો, મેં મારી તક ગુમાવી દીધી’’, વ્યક્તિની આવી નિરુત્સાહી અને હતાશાભરી મનોદશા જોનારને એમ જ લાગે છે કે આ વ્યક્તિ હતાશાના દલદલમાંથી કદીયે બહાર નહીં આવી શકે, પરંતુ આપણે એ યાદ રાખવું જોઈએ કે આ કોઈ માનસિક રોગ નથી – આ તો ફક્ત જનારની ખોટનો એક સ્વાભાવિક પ્રતિસાદ છે.

૫. સ્વીકૃતી : ઉપરના ચારમાંથી લગભગ બધા જ તબક્કાઓમાંથી પસાર થયા બાદ વ્યક્તિ દુઃખદ ઘટનાનો સ્વીકાર કરી લે છે. એ માની લે છે કે એના પ્રેમીજન ફરી સદેહે ક્યારેય જોવા નહીં મળે. આમ માનવું એ નથી સૂચવતું કે એમણે હાલાતને અપનાવી લીધી છે કે પછી એ સ્વીકૃતિ દિલથી કરી છે, વ્યક્તિ બસ નવી “ટેવ’’ સાથે જીવતા શીખી રહી હોય છે. પણ આ સ્વીકૃતિમાં એક આશાસ્પદ અવકાશ છે કે વ્યક્તિના દિવસો ખરાબ કરતાં સારા વધુ જશે. એવું ત્યારે થશે જયારે એ પોતાના શેષ જીવનની ઢબને બદલશે અને બધી જવાબદારીઓની નવેસરથી પોતાના અને શેષ કુટુંબીજનામાં વહેચણી કરશે. જનારની ખોટ કોઈ પૂરી શકતું નથી, ખાસ કરીને જ્યારે તે માં હોય, પણ નવા સંબંધો, નવા જોડાણના તાંતણાઓ અને એકમેવ અવલંબન જરૂરથી સાધી શકાય છે.


દરેક વ્યક્તિ અલગ છે અને તે પોતાનું દુઃખ અલગ રીતે વેદે છેે. જો આપણને આ ઉપર ઉલ્લેખેલ તબક્કાઓની જાણ હોય તો આપણે એ વ્યક્તિને સાચો અને જરૂરી સહારો આપી શકીશું.

ઝંપલાવવાનો વારો

“જુઓ તો ખરાં, હું કેટલો મહાન છું, મેં કેવી મદદ કરી ને?”

સૌ પ્રથમ આપણે જ્યારે પણ આવા પ્રસંગમાં કોઈને મદદરૂપ થઈએ ત્યારે એ વાતની તાકીદી રાખવી ખૂબ અગત્યની છે કે આપણે આ મદદ આપણા અહમને પોષવાને નથી કરી રહ્યાં.

જો આપણી પ્રેરણાને હકારાત્મક દિશા આપીને આપણે સતધર્મ તરફ વળીએ જે આપણને આપણા મિત્ર / સ્નેહી માટેની આપણી લાગણીઓને એક સુંદર વાચા આપશે અને આપણે સાચા મિત્રની ગરજ સારી શકીશું.

આ રસ્તાઓ છે : મૈત્રી, પ્રમોદ, કરુણા, માધ્યસ્થતા અને ચિંતન વડે વૈરાગ્યની કેળવણી.

મૈત્રી ભર્યું પગલું ૧ : મૈત્રી – વિશ્વવાત્સલ્યપણું અને વિશ્વમૈત્રી

જે વ્યક્તિએ પોતાના અંગતને ખોયા છે એને સૌથી ઉત્તમ સહારો જો તમે આપી શકતા હો તો એ છે તમારો અવિભાજિત સમય અને તમારી પ્રેમાળ હાજરી. જ્યારે તમે એની સાથે હો, ત્યારે જાગૃતપણે એની સાથે જ રહી, એને સક્રિય રીતે સાંભળો.

મોબાઈલને બંધ અથવા ``સાઈલન્ટ’’ કરી નાખો, ફક્ત અને ફક્ત એની પાસે બેસો, ભલે ને તમે એક હુંકાર પણ ન ભરી શકો – મનને મજબૂત કરીને મૌનને સેવો. બન્ને વચ્ચેના મૌનને તમારા મિત્રના શબ્દોથી ભરવા દો, તમારા શબ્દોથી નહીં.

જો તમારે કંઈ કહેવું જ પડે, એ પણ ત્યારે જ્યારે તમે એમનો આ દુઃખદ ઘટના પછી પહેલી વાર સંપર્ક કરતાં હો તો આમાંના અમુક વાક્યો કદાચ એ દુઃખી હૃદયને થોડી શાતા જરૂર પહોચાડી શકશે, જેમ કે :

.  દુઃખદ સમાચાર સાંભળીને હું ખૂબ દિલગીર છું.

.  મને શબ્દો નથી સુઝતાં પણ મને તમારી બહુ કાળજી છે.

.  તમારી ભાવના હું નથી સમજી શકતો, પરંતુ હું કોઈ પણ પ્રકારની મદદ આપવા તૈયાર છું.

.  તમે અને તમારા સ્વજ્ન માટે હું હંમેશા પ્રભુ પાસે પ્રાર્થના કરીશ.

.  મને હજી પણ યાદ છે....

.  મારી જ્યારે પણ જરૂર પડે, વહેલી સવારે કે મોડી રાત્રે, તો ફક્ત એક ફોનનંબર ઘુમાવી દેજો.

.  કંઈ પણ ન કહેતાં એમને ભેટી પડવું.

.  આવા સમયે આપણને બધાને કોઈ સહારો જોઈએ છે. હું તમારી સાથે જ છું.

 

Screen Shot 2017-09-05 at 14.12.12.png

સક્રિયપણે સાંભળવું :

કોઈના સ્વજનની ખોટના દુઃખનું જે વેદન છે તેની પીડાને તમે દૂર કરી શકતાં નથી, પણ તેના બનીને, તેમની લાગણીને કોઇપણ અભિપ્રાય આપ્યા વગર સાંભળવી અને સમજવી, એ પણ દુઃખ દૂર કરવાની ગરજ સારે છે, જેની વધારે જરૂર છે.

૧. એમને તમારું પૂરેપુરું અને અવિભાજિત ધ્યાન આપીને એમની વાત સાંભળો.

૨. એમની સાથે વાત કરતી વખતે એમના ચહેરા તરફ દ્રષ્ટિ રાખો.

૩. તમારી સમજણ અને એમના કહેવાના તાત્પર્ય વચ્ચેનો તફાવત દૂર કર્યા પછી જ તમારો અભિપ્રાય આપો.

4. સાંભળવામાં અને સલાહ દેવામાં અંતર છે તે જાણો અને સમજો. ઝાઝુ કરીને આ પરિસ્થિતિમાં સલાહ કરતાં એક સમજદાર સહારાની વધારે જરૂર હોય છે.


શું તમે જાણો છો કે ચીની ભાષામાં સાંભળવાના મૂળાક્ષરની રચનામાં કાનની સાથે આંખો, દિલ અને અવિભાજિત ધ્યાન, આટલી બધી આકૃતિઓનો વપરાશ કર્યો છે!

Screen Shot 2017-09-05 at 14.11.32.png

મૈત્રી ભર્યું પગલું ૨ : કરુણા – વેદના સહન કરનાર માટે કરુણા

ભલે તમે પોતે કોઈના મોતથી થનાર ખોટનો અનુભવ કર્યો હોય, એનાથી તમે સામી વ્યક્તિની વેદના કે દુઃખને યથાતથ્ય સમજી શકો છો એવું માનવું અસ્થાને છે. દરેકના વ્યક્તિગત અનુભવો જુદા હોય છે, માટે સામી વ્યક્તિને ક્યારેય એવો અહેસાસ ન કરાવવો કે તેમના જેવું દુઃખ બીજા લોકોએ પણ અનુભવેલ છે અથવા તમે પોતે અનુભવેલ દુઃખનો રાગ તેમની સામે આલાપીને તેમને ગ્લાનીનો અનુભવ ન કરાવવો.

આવા સમયે આપણે શું ન કહેવું જોઈએ:

.  મને ખબર છે તમને કેવું લાગે છે.

.  સમય બધા ઘા ભરી દે છે.

.  આ ઘટનામાં જ નહીં જીવો.

.  આ તો કુદરતનો નિયમ છે.

.  શું તમે હજુ એમાં જ રાચો છો? તમારે હવે આગળ વધવું જોઈએ.

.  તમારે ઉપકાર માનવો જોઈએ કે એમનો સાથ તમને આટલા લાંબા સમય માટે મળ્યો.

.  પ્રભુ તમને એવું કોઈ દુઃખ નથી આપતા જેનો તમે સામનો ન કરી શકો.

.  આપણો ધર્મ તો એમ જ કહે કે આ શરીર કાયમ નથી રહેતું, શું તમને એમ આશા હતી કે એ આપણી સાથે કાયમ રહેવાના હતા?

.  દરેક ઘટના કોઈને કોઈ કારણસર બને છે.

.  કદાચ આ સારા માટે જ થયું છે.

.  તમે દુઃખી ન થાવ.

.  કમ સે કમ એમણે આટલી લાંબી જીંદગી તો જીવી, આજકાલ તો લોકો કેટલી નાની ઉમરમાં ગુજરી જાય છે.

.  એમણે અહી જે કરવાનું હતું તે કરી લીધું, એમનો જવાનો સમય આવી ગયો હતો.

.  તમે હજુ બીજુ બાળક કરી શકો છો.

આવા વાક્યો ઘા પર મીઠું ચોળવાનું કામ છે. જેને તમે સાંત્વના આપવા માગો છો એના પર આવા શબ્દોની ઉલટી જ અસર થાય છે. વધારામાં એને એમ લાગશે કે તમે એનું દુઃખ સમજી જ નથી શક્યા. આવા શબ્દો “દરેક ઘટના કોઈ ને કોઈ કારણસર બને છે’’ અને “કદાચ આ સારા માટે જ થયું છે’’, ફક્ત એવી જ વ્યક્તિ આવકારી શકે છે જે એનો સાચો અર્થ સમજી શકે છે.

દરેક વસ્તુનો એક સમય અને સ્થળ હોય છે, પણ એ ઉપયુક્ત ક્ષણ આવા સમયે નથી પાકતી, આવા સમયે તો તમારા સ્નેહીને તમારો પ્રેમ, સહારો અને આશ્વાસનની વધારે જરૂર છે, તમારા જ્ઞાનની નહીં.

વ્યાવહારિક સહાય :

શબ્દોના આશ્વાસનને બદલે તમે આટલું કરો તો કદાચ એની ઉપયોગીતા વધારે છે. કોઈ પણ પૂર્વવ્યાખ્યાયિત કલ્પના કે નિર્ણય કર્યા વગર, એમણે શું કરવું જોઈએ એનો વિચાર ન કરતાં એમને ફક્ત ઉત્સાહપૂર્વક સાંભળો, એ શું કહી રહ્યા છે, એને પૂર્ણ રીતે સમજી લ્યો. એમણે બોલેલ શબ્દોને ફરી-ફરી વાગોળો જેથી એનો મર્મ તમે સરખી રીતે સમજી શકો, એના પછી જ તમારો કોઈ પણ અભિપ્રાય આપો.

આપણી સહાયતાનો હાથ લંબાવીને આપણે આટલું કરી શકીએ:

.  આપણો સહવાસ, જરૂર પડ્યે આપવો.

.  એમના ઘરમાં વ્યવસ્થિતતા અને સુઘડતા લાવવી.

.  એમને આવતી ટપાલો અને ઇમેલની વ્યવસ્થિત ગોઠવણ કરવી.

.  એમના મોબાઈલ તથા ઘરે આવતાં લોકોના ફોનનો ઉત્તર આપવો અને ફેસબુક પર આવતાં શોક સંદેશાઓને પ્રતિસાદ આપવો.

.  એમના માટે ખાવાનું બનાવવું જે એક ખુબ અગત્યની મદદ હશે.

.  એમના ડ્રાઈવર બની સાથે જવુ.

.  એમના કપડાં ધોઈ અને ઈસ્ત્રી કરી આપવા.

.  એમણે શું પહેરવું એ નક્કી કરવામાં એમને મદદ કરવી.

 

sitting.jpg

મૈત્રી ભર્યું પગલું ૩ : પ્રમોદ – ગુણોની પ્રશંસા           

જ્યારે પરમ કૃપાળુદેવ શ્રીમદ્ રાજચંદ્રને એમના હૃદયસખા અને પરમમિત્ર સૌભાગભાઈના દેહાંતના સમાચાર મળ્યા ત્યારે એમણે સૌભાગભાઈના પૂત્રોને (પત્રાંક ૭૮૨, ફકરો ૪, વચનામૃત) કાગળ લખ્યો. આ પત્રમાં એમણે જે આધ્યાત્મિક સલાહ આપી તે આ પ્રમાણે છે:

“મોહે કરીને જે સમયે ખેદ થાય તે સમયે પણ તેમના ગુણોનું અદ્દભુતપણું સ્મરણમાં આણી મોહથી થતો ખેદ શમાવીને ગુણોના અદ્દભુતપણાનો વિરહ થયો તે પ્રકારમાં તે ખેદ પ્રવર્તાવવો યોગ્ય છે. ધીરજથી સર્વેએ ખેદ શમાવવો, તેમના અદ્દભુત ગુણોનો અને ઉપકારી વચનોનો આશ્રય કરવો યોગ્ય છે.’’

Screen Shot 2017-09-05 at 14.10.55.png

જો યોગ્ય હોય તો જનારના મહાન ગુણોની બાબતમાં પૂછવું, એ ગુણોમાંથી તમારા સ્નેહીને પોતાના જીવનમાં કયા ગુણો અપનાવવા છે તે જાણવું. એનું સમર્થન પણ કરવું અને કહેવું કે જનારના ગુણોને અપનાવીને, આપણે જનારને શ્રધ્ધાંજલિ અર્પીએ છીએ અને આપણી યાદોમાં અને હૃદયમાં તેમને હંમેશા જીવંત રાખશું.

મૈત્રી ભર્યું પગલું ૪: માધ્યસ્થતા – અપેક્ષાની અપૂર્તિમાં સમતાભાવ

આપણા બધા પ્રયાસો પછી પણ ક્યારેક એવું બને કે તમારા સ્નેહીના વર્તનમાં એવા ફેરફાર આવે જે તમને અપ્રિય લાગે, છતાં પણ એમને પ્રેમ કરો અને સાથ – સહારો આપો.

તમારા સ્નેહી ક્યારેક ગુસ્સો કરશે, ક્યારેક ગાળો વરસાવશે, ક્યારેક ભૂલો કરશે તો ક્યારેક મૂક બની રહેશે; આવા સમયે તમે તમારો મિજાજ ન ખોતા, એ સમયે તમે સાક્ષીભાવમાં રહેજો. એમનો હાથ પ્રેમથી ઝાલી રાખજો. એમની, તમારી અને આજુબાજુના તમામ લોકોની સલામતીની ચોકસાઈ જરૂર કરજો પણ એમ કરતાં તમારું ધૈર્ય ન ખોતાં, તમારી કાળજી અને પ્રેમમાં ઉણપ નહીં આણશો. તમારી સમતાની પરીક્ષાની ઘડી હશે, પણ ધૈર્ય ન ખોતાં, એ ઘડીને પસાર થઈ દવા દેજો.

મૈત્રી ભર્યું પગલું ૫: વૈરાગ્યનો અભ્યાસ અને તેનું ચિંતન                             

જ્યારે પણ આપણા કોઈ જાણીતાનું અવસાન થાય છે તે સમય આપણને જીવનના મોટા, ક્યારેક કડવા સત્યોનું ચિંતન કરવાનો અવકાશ આપે છે. જૈન ધર્મની ખૂબ વાસ્તવિક અને હડહડતાં સત્યથી નીતરતી ૧૨ ભાવનાઓ આ ચિંતન માટે ઉત્તમ સાધન છે. આ કિંમતી સાધન આપણને આ જીવનનું વાસ્તવિક સ્વરૂપ ઓળખાવે છે અને એના બળ વડેે આપણે મોક્ષરૂપ ફળ દેનાર વૈરાગ્યને પ્રબળ બનાવી શકીએ છીએ.

આ શરીર કોણ છે? આત્મા શું છે અને શું છે મૃત્યુની સાચી હકીકત? આ પ્રશ્ર્નો જેને સુઝે છે અને એના ઉત્તર મેળવવા જે તત્પર થાય છે તેને ધન્ય છે, પણ કોઈના પ્રસંગે આપણે તાકીદી રાખીને આ પ્રશ્ર્નો નો ઉલ્લેખ કરવો ન જોઈએ. જે વ્યક્તિએ કોઈને ગુમાવ્યા છે, એ વ્યક્તિની આત્મદશા કેવી છે એના પર નિર્ભર કરે છે કે આવી ચર્ચા કરી શકાય કે નહીં.

આ ચિંતન આપણા સ્વકલ્યાનને માટે જરૂર ઉપયોગી અને ફળદાયક છે. સંસારની ક્ષણભંગુરતા અને અસારતાની સમજણ આપણા મનમાં સ્થપાયેલી હોવી જરૂરી છે, તો જ આપણે કોઈના મરણ પ્રસંગ વખતે સ્થિતપ્રજ્ઞ રહી શકીએ છીએ. એ મનોદશા આપણને મરણાંત પ્રસંગમાં શાંત રહીને, ધૈર્યને ધારણા કરીને બીજાને મદદરૂપ થવામાં ખૂબ ઉપયોગી થઈ પડે છે.

અનિત્યભાવના - શરીર, વૈભવ, લક્ષ્મી, કુટુંબ, પરિવારાદિક સર્વ વિનાશી છે. જીવનો મૂળ ધર્મ અવિનાશી છે, એમ ચિંતવવું તે પહેલી અનિત્યભાવના.      - શ્રીમદ્ રાજચંદ્ર, વચનામૃત

અશરણભાવના - સંસારમાં મરણ સમયે જીવને શરણ રાખનાર કોઈ નથી માત્ર એક શુભ ધર્મનું જ શરણ સત્ય છે; એમ ચિંતવવું તે બીજી અશરણભાવના    - શ્રીમદ્ રાજચંદ્ર, વચનામૃત


એકત્વભાવના - આ મારો આત્મા એકલો છે, તે એકલો આવ્યો છે, એકલો જશે, પોતાના કરેલાં કર્મ એકલો ભોગવશે, અંત:કરણથી એમ ચિંતવવું તે ચોથી એકત્વભાવના.   - શ્રીમદ્ રાજચંદ્ર, વચનામૃત

સંસારભાવના - આ આત્માએ સંસારસમુદ્રમાં પર્યટન કરતાં કરતાં સર્વ ભવ કીધા છે. એ સંસારી જંજીરથી હું ક્યારે છુટીશ? આ સંસાર મારો નથી; હું મોક્ષમયી છું; એમ ચિંતવવું તે ત્રીજી સંસારભાવના.  - શ્રીમદ્ રાજચંદ્ર, વચનામૃત

અન્યત્વભાવના - આ સંસારમાં કોઈ કોઈનું નથી, એમ ચિંતવવું તે પાંચમી અન્યત્વભાવના.   - શ્રીમદ્ રાજચંદ્ર, વચનામૃત

અશુચિભાવના - આ શરીર અપવિત્ર છે, મળમૂત્રની ખાણ છે. રોગ-જરાનું નિવાસધામ છે, એ શરીરથી હું ન્યારો છું; એમ ચિંતવવું તે છઠ્ઠી અશુચિભાવના.   – શ્રીમદ્ રાજચંદ્ર, વચનામૃત


આ અને બાકીની બાર ભાવનાઓના વિશેષ વિવરણ અને વધારે ઊંડી સમજણ માટે ‘‘કર વિચાર તો પામ’’ ના લખાણો વાંચશો. સત્યના સાચા સ્વરૂપની સમજણ જેટલે અંશે હશે તેટલે અંશે આપણે આ ભવસાગરમાં તરતી આપણી નાવને સુખરૂપે અને શાંતિપૂર્વક ખેડી શકીશું.